Negentien agenten arresteren wildplasser
ROTTERDAM – Na het incident van de ‘hondenpoep-ruzie’ tussen stadswachten en acteur Jack Wouterse in het Vroesenpark, komen twee broers met een overtreffend verhaal. Maurice en Manuel Brouwer,beiden oud-mariniers: ,,Het begon eveneens met een conflict dat wij hadden met stadswachten vlak achter het Centraal Station.
Die belden vervolgens de politie. Omdat één van ons later vlak bij huis zijn blaas niet kon ophouden, plaste hij tegen een bosje.
Vervolgens kwamen er in totaal 19 agenten aan te pas om hem uiteindelijk te arresteren wegens wildplassen!’’
Tussen stadswachten en burgerij is het steeds vaker hommeles in de stad. Uit een recente enquête van deze krant bleek dat meer dan negentig procent van de Rotterdamse burgers zich door deze geüniformeerde dienst onheus bejegend voelt. Terwijl de stadswachten juist ooit zijn ingesteld om service te verlenen aan het publiek. Rotterdammers zien de stadswachten nu eerder als een ‘stelletje lastpakken’. Een veel gehoorde klacht van de burger is: ,,In plaats dat wij er baat bij hebben, delen zij constant bekeuringen uit voor kleine overtredingen. Zo irritant en zo agressief dat je een hekel aan ze krijgt.’’
Een imagoprobleem dus.
De broers Maurice en Manuel Brouwer hebben naast de stadswachten ook nare ervaringen met het buitensporig ingrijpen van een ‘heel peloton agenten’ na een ongelukkig voorval met wildplassen. De broers komen nu pas met dit verhaal naar buiten, na het lezen van – wat zij noemen – het ‘onbenullige incident’ tussen de stadswachten en acteur Jack Wouterse.
De bekende acteur van televisie liet enige tijd geleden zijn hond uit en werd bruut gesommeerd zijn viervoeter aan te lijnen. Ook moest hij terstond in aanwezigheid van de veiligheidsmannen de hondenpoep in het gras opruimen. Hierna escaleerde de zaak zo dat de hevig geïrriteerde Wouterse de stadswachten voor ‘Gestapo’ uitmaakte, om hen vervolgens in zijn auto haast van de sokken te rijden. De acteur heeft hiervoor inmiddels zijn excuses aangeboden.
‘Incidentjes’
Oudste broer Manuel Brouwer: ,,Het gaat hier om die zogenaamde kleine overtredingen van burgers die dan totaal onnodig, volkomen uit de hand lopen. Daar willen wij een stokje voor gaan steken. Zelf hebben wij jarenlang bij het Korps Mariniers gediend en daar discipline moeten leren. Voor zaken als wildplassen of hondenpoep moet het uitschrijven van een bon dan voldoende zijn.’’
De oud-mariniers noemen zich allerminst ‘lieverdjes’. Hun avontuur begon toen zij zoals gewoonlijk een biertje gingen drinken in hun stamcafé Companje in de Teilingerstraat. Op weg naar huis via de Proveniersstraat kregen zij het aan de stok met twee stadswachten.
Manuel: ,,De straat was wegens wegwerkzaamheden opgebroken. Een bekende van ons, een invalide man en zeer slecht ter been, wilde met zijn wagentje naar zijn huis rijden in de betrokken straat. Twee stadswachten trokken daarop een bonnenboekje om mijn invalide vriend te bekeuren. Dat vond ik asociaal en op dat gedrag heb ik ze in ferme taal aangesproken.’’
‘Even wachten’
De broers lieten in de straat nog een scheldkanonnade op de stadswachten los, reden waarom zij waarschijnlijk de politie hebben gebeld. Aangekomen bij hun huis, vlak achter het Centraal Station, moest jongste broer Manuel hoog nodig zijn behoefte doen. Maurice: ,,Ik zei nog tegen hem, kan je niet even wachten, wij zijn vlakbij de huisdeur. Maar in zijn kruis was het al helemaal nat. Noodgedwongen plaste hij toen tegen een bosje. Dus niet tegen een gevel en niet in een portiek.’’
Inmiddels waren Maurice en zijn echtgenote Sandra Brouwer, gevolgd door Manuel de huisdeur binnen gegaan en de trap opgelopen naar de eerste verdieping. Tot hun stomme verbazing stonden op dat moment ineens twee politiemannen in de gang. De jongste broer had kennelijk in de haast de buitendeur op een kier had laten staan. De agenten sommeerden Manuel om naar beneden te komen.
Legitimatie
Manuel Brouwer: ,,Op straat vroegen zij naar mijn legitimatie. Die kon ik in het donker niet snel vinden en uit mijn portemonnee trok ik uiteindelijk een oranje plastic kaartje. Ik dacht dat dit mijn rijbewijs was, maar het bleek een bankpasje van de ING-bank te zijn. Daar zwaaide ik mee in hun richting en toen brak de hel los.’’
Maurice: ,,Ik stond samen met mijn vrouw te kijken in de deuropening. Vanuit alle kanten kwamen er politiewagens aangereden. Ze sprongen van alle kanten op de nek van mijn broer, sloegen hem met wapenstokken, werkten hem tegen de grond en deden boeien om zijn polsen. Hij lag met zijn hoofd en borst op de stoeptegels en kon zich niet meer verweren. Toen zij hem daarop weer sloegen en ook nog peperspray in zijn gezicht spoten, sloegen bij mij alle stoppen door.’’
Sandra Brouwer, de vrouw van Maurice: ,,Als een getergd dier, zeg maar rustig als een Bokito, sprong mijn man tussen die horde agenten in om zijn broer te ontzetten. Woest was hij over zoveel onnodig geweld. Daarop gingen die politiemannen Maurice zelf te lijf, knuppelden hem aan alle kanten op zijn hoofd en lijf. Ik schreeuwde het uit, mijn dochtertje van zeven jaar die alles vanuit de deuropening zag gebeuren begon te huilen.’’
Buurvrouw
Buren en omstanders hadden inmiddels in de hele straat 19 agenten geteld. Buurvrouw Mishu Westerveld uit de Harddraverstraat vertelt: ,,Wij dachten eerst dat er iemand was vermoord, zoveel commotie was er gaande. Ik hoorde ook dat meisje naast mij huilend roepen: ,,Pappa, pappa!’’ Waarop ik een agent tegen dit jonge kind botweg hoorde zeggen: ,,Ja meisje, je vader wordt gearresteerd!’’
Manuel lag inmiddels roerloos op straat en werd door de agenten in bewusteloze toestand naar de overkant van de weg gesleept. Gek genoeg waren zij daar bezig om hem verder te schoppen en te slaan. Ik zag daarna een ambulance bij Manuel stoppen, maar het duurde zeker vijf minuten voordat de ziekenbroeders actie ondernamen’’, aldus buurvrouw Westerveld.
Maurice: ,,Het was dat mijn vrouw bleef roepen om naar binnen te komen, anders waren er nog ergere ongelukken gebeurd. Ik was dol van woede, helemaal met knuppels vierkant in elkaar geslagen en ondanks dat heb ik gelukkig toch naar haar geluisterd. Anders hadden zij mij zeker ook gearresteerd. Vanuit de deuropening zag ik hoe die agenten mijn broer Manuel in de overvalwagen gooiden en hem in geboeide toestand nog enkele klappen en trappen na gaven.’’
‘Ander beeld’
Woordvoerder Marjan den Hollander van de politie Rotterdam Rijnmond zegt van de betrokken politiemannen een heel ander beeld van dit verhaal te hebben. ,,De twee mannen waren behoorlijk onder de invloed van alcohol. Zij bemoeiden zich met de stadswachten en het uitoefenen van hun functie. Scholden hen uit en maakten ruzie met hen.
Vervolgens zagen surveillerende agenten via een buurtcamera dat één van de mannen aan het wildplassen was in een zijstraat achter CS. De collega’s zijn daarna de straat in gegaan om de overtreder te bekeuren. Die verzette zich, wilde zich niet identificeren, waarna de politiemannen tot arrestatie overgingen. Daarbij riepen de broers leuzen als ‘kankerhonden en kankerventjes.’ In totaal waren bij de in hechtenisneming zes man van ons actief betrokken.
Andere collega’s hebben geassisteerd bij het afzetten van de straat’’, aldus politiewoordvoerder Den Hollander.
660 euro boete
Manuel Brouwer zeer verbolgen tot slot: ,,Waar was dit nu allemaal voor nodig? Als zij mij een boete hadden gegeven voor wildplassen dan had ik die zo betaald. Nu moest ik op het bureau een bedrag afrekenen van 660 euro! Anders mocht ik niet naar huis, terwijl mijn werkgever op de zaak op mij zat te wachten… Ik had dus geen andere keus en pinde het hele bedrag.
Later hoorde ik dat dit 400 euro was voor verzet, 200 euro boete voor belediging van de agenten en 60 euro voor het niet tonen van een geldige identificatie. Een bekeuring voor het wildplassen zelf krijg ik nog thuisgestuurd, zo werd mij meegedeeld. Wij hebben thans over deze hele nare zaak juridisch advies ingewonnen en wij gaan een schadeclaim indienen wegens grove mishandelingen, buiten alle proporties. Met als bewijsmateriaal de foto’s van onze verwondingen.’’
.gif)
