Dar es Salaam versus Rotterdam

12 augustus 2011 door de Redactie
Dar es Salaam versus Rotterdam

(Door Hans Roodenburg)

Wat de Rotterdamse haven voor Europa is, is Dar es Salaam (letterlijk; Huis van Vrede) voor Tanzania.Het is de grootste havenstad van het land én het economisch centrum.

Echter, in tegenstelling tot Rotterdamis het daareen vrolijke chaos.


Dat ondervinden vele toeristen die in zuidelijk Afrika een rondreis hebben gemaakt en deze plaats hebben uitgekozen om weer naar Nederland terug te vliegen.

Als je dan principieel bent en je wilt absoluut geen ‘steekpenningen’ betalen (eigenlijk een fooitje vooraf geven) aan functionarissen of douanepersoneel op de luchthaven, kun je tot op enkele minuten voor vertrek van het vliegtuig wachten op je instapkaart. Vervolgens moet men zich erg haasten om nog aan boord te komen. Grijnzend zit het vrolijke personeel te wachten of je alsnog je vliegtuig haalt.


Dat alles omdat je niet bereid bent geweest slechts enkele euro’s te betalen om een vlotte behandeling te krijgen. Wie niet aan dit collectieve spel meedoet, zal het voelen. ,,Mijn vrouw had wel de instapkaart gekregen zonder te betalen, maar ík niet. Omdat zogenaamd mijn papieren niet in orde waren. Ik weiger echter aan dit spel mee te doen. Ze vertelden mij bloedserieus dat het wel eens zou kunnen voorkomen dat mijn vrouw mee kan vliegen en dat ik pas een dag later kan. Na veel gedoe kreeg ik uiteindelijk mijn instapkaart een kwartiertje voor vertrek. Maar de een helpt de ander. Vervolgens werd mijn tas helemaal en langzaam doorzocht. Op het laatste nippertje haalden we ons vliegtuig,’’ vertelde deze reiziger, een ex-schooldirecteur uit de buurt van Rotterdam.

Het moge duidelijk zijn dat als zoiets op de Luchthaven Rotterdam zou gebeuren betreffende functionarissen op staande voet ontslagen zouden worden. In ontwikkelingslanden is dit soort corruptie – van hoog tot laag, en iedereen dekt elkaar hierin – aan de orde van de dag en op heel veel dienstverlenende gebieden.


Natuurlijk had de betreffende principieel een paar euro (of plaatselijke valuta) als smeergeld moeten betalen voor een vlotte afhandeling. Je moet niet willen proberen in je eentje deze situatie te veranderen.

Toch willen we met dit voorbeeld aangeven dat Rotterdam echt niet helemaal verschoond is van vormen van corruptie. Het is een groot woord voor omkoping. Zodra het in Nederland wordt gemerkt van functionarissen, kunnen ze hun biezen pakken.

Een toelaatbare vorm komt echter ook voor. Wie geeft er, als hij of zij op een terras in Rotterdam zit, de bediende die het koele drankje voor je neus komt zetten, ook niet een fooitje? Sommigen geven vaak automatisch – op z’n Amerikaans – een extraatje van 10 procent van de rekening.

Dit is natuurlijk een wettelijke toegestane lichte vorm van omkoping als een deel van de fooi uiteindelijk voor de inkomstenbelasting wordt opgegeven. Wie doet dat overigens? Immers je geeft de tip omdat je goed bediend wil worden, maar de Belastingdienst beschouwt dit wel als inkomen uit arbeid.


Het verschil met Dar es Salaam is dat horecapersoneel in Rotterdam niet moeilijk en lastig gaat doen als je géén tip geeft. Men weet dat de één guller is dan de ander. Bovendien: zodra de baas merkt, dan zijn kelner of dienster de ene klant anders gaat behandelen dan de ander, loopt hij of zij een hele grote kans niet meer terug te hoeven komen.

Toch wordt het geven van fooitjes in Nederland als heel normaal ervaren. Het zou niet gauw worden beschouwd als een vorm van corruptie, terwijl de ware principiële mensen onder ons dat wel vinden als men een grijpstuiver méér moet betalen in een ontwikkelingsland om beter en sneller geholpen te worden door een of andere – inderdaad corrupte - armoedzaaier.


Terug naar Rotterdam. Komt hier ware en onacceptabele corruptie voor? Ongetwijfeld, hoewel niet openlijk en waarschijnlijk in geringe mate. We noemen zogenoemde vriendendiensten, voort wat hoort wat en het elkaar de bal toespelen. Dan hebben we het nog niet eens over zwart werken, dat in eerste instantie gewoon ‘tillen van de belastingen’ is. Misschien kunnen lezers van deze rubriek hieronder in de reacties hun eigen ervaringen van vormen van corruptie anoniem aangeven.


De vraag is natuurlijk hoe het met onze principiële reiziger is afgelopen. Welnu, hij heeft bij onze nationale luchtvaartmaatschappij KLM een klacht ingediend over zijn behandeling op de luchthaven van Dar es Salaam. Al snel kreeg hij een excuusmail terug dat dit absoluut en onherroepelijk niet kan en dat de KLM in Dar es Salaam maatregelen zou treffen.

Natuurlijk worden mensen op de vingers getikt, dat KLM-passagiers zo niet mogen worden behandeld. Wij vrezen echter dat enkele weken later deze functionarissen weer hetzelfde doen. Dat is nu eenmaal inherent aan dit soort luchthavens. Eigenlijk weet je dat van tevoren.



Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.