Dodenherdenking, wie wel en wie niet?

06 mei 2012 door Geert-Jan Laan
Dodenherdenking, wie wel en wie niet?

De dodenherdenking in Vorden waarbij de stille stoet ook langs een aantal graven van Duitse soldaten zal trekken mocht doorgaan, maar de burgemeester moest van de rechter achterblijven op afstand bij de Nederlandse vlag.De gewone burgers trokken zich daar weinig van aan. Volgens het verslag in NRC Handelsblad liepen zij gewoon door langs de graven van zeven Duitse soldaten, bleven even stil staan, bogen het hoofd en liepen door.

 

Burgemeester Aalderik van Vorden is terecht woedend. De zaak smeekt ook om een hoger beroep. Want kan een rechter bepalen hoe een burgemeester of een gemeente de dodenherdenking gaat inrichten ? Smakeloos was ook het vliegtuigje met het spandoek ‘Vorden is fout’. We zien op het ogenblik documentaires over nazaten van bekende Duitse nazi’s die op een indrukwekkende manier afstand nemen van de daden en de opvattingen van hun ouders of grootouders.

 

Vorig jaar nog was er opwinding bij een soortgelijke herdenking omdat Grimbert Rost van Tonningen, de zoon van, daar het woord zou voeren.

Mag ik de goegemeente er even aan herinneren dat op 14 mei 1980 in de Rotterdamse Doelen, in aanwezigheid van ongeveer duizend overlevenden van het bombardement op Rotterdam, maar ook de burgemeesters van Warschau, Keulen, Gdansk, Belgrado, Dresden en Coventry, dat bombardement is herdacht. Het was een initiatief van burgemeester Van der Louw. De gastspreker was de toen net met de Nobelprijs voor de vrede bekroonde voormalige Duitse Bondskanselier Willy Brandt.

 

Er ontstond ook enige deining over de vraag of Willy Brandt zijn rede wel in het Duits zou mogen houden. Mede dankzij het Rotterdamse CPN-raadslid Heiltje de Vos (de aardigste CPN-er die ik ooit heb ontmoet) werd als compromis afgesproken dat alle aanwezigen een vertaling in het Nederlands zouden krijgen en dus die vertaling kon worden meegelezen wanneer Brandt zijn rede in het Duits hield. De Rotterdamse journalist Loek Elfferich zegt in zijn verslag: ,,Precies op het moment dat Willy Brandt naar zijn tweede velletje ging ritselde het in De Doelen van alle velletjes die werden omgeslagen.”

 

Er was geen stormachtig, maar toch een bijna ovationeel applaus.

Kijk, zo doe je dat.

 

 

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.