Tribunaal: Rotterdam versus de EUR

In een tribunaal met een heuse jury diende donderdagavond 30 mei in de Boomgaardstraat de zaak van de Stad Rotterdam tegen de EUR, de Erasmus Universiteit Rotterdam. Betrokkenen debatteerden naar aanleiding van drie aanklachten, over de relatie tussen Universiteit en stad.
De gemoederen liepen soms hoog op, er heerste zo nu en dan lichte chaos, maar de onderwerpen waren de moeite waard. Dat het tribunaal uiteindelijk nietig werd verklaard en moet worden overgedaan, doet daar niet aan af.
Ludiek
De vorm van een tribunaal is ludiek en bedoeld als motor voor de discussie. Door een misverstand blijkt de geplande volgorde van ‘getuigen’ door elkaar gehusseld. ‘Klokkenluider Hector’, pseudoniem voor een docent aan de EUR, bijt nu het spits af. Hij heeft een motorhelm op en spreekt met stemvervormer.
Hij zegt dat de universiteit is verworden tot een smalle beroepsopleiding waarin geen ruimte is voor debat over waarden, waar geen waardering is voor maatschappelijk debat. Intussen vraagt de stad wel ‘om simpele antwoorden’. De stemvervormer, produceert hilariteit maar ook irritatie.
Kneepkens
Vervolgens komt ex-universitairdocent en Stadspartij-oprichter Manuel Kneepkens aan het woord. De universiteit ,,is als een UFO die op Woudestein geland is.'' Een buitenaardse aanwezigheid in de stad. Ook het onderwijs deugt niet: de universiteit laat zijn managers van te voren de examens screenen, waardoor het slagingspercentage hoog ligt. Er is censuur: schilderijen van Kneepkens zijn uit de Faculty Club van de EUR verwijderd.
Wie enigszins met kunst vertrouwd is, zag onschuldige vrolijke schilderijen, zo niet de bezoekers van de Faculty Club waarvan er enkele hier bij dit Tribunaal aanwezig zijn. Hun eerdere irritatie slaat bij de herinnering aan de schilderijen spontaan om in woede. Ze roepen ‘schande‘ en gaan met veel kabaal weg.
Boeiend
Uiteindelijk werkt de opwinding als catharsis. Iedereen is nu bij de les. Het gaat over ‘de kloof tussen stad en universiteit’. SP raadslid Leo de Kleijn: ,,Ja die kloof is er, de universiteit heeft de kans laten liggen de stad in te gaan.’’ Kneepkens: ,,Het oude Postkantoor had heel goed voor de universiteit gebruikt kunnen worden.’’ Awee Prins: ,,Stad en universiteit zijn als partners in een slecht huwelijk, ze kunnen niet met en niet zonder elkaar.’’ Kneepkens over de bouwplannen van de universiteit op Woudestein: ,,in de stad stond blijkbaar niets leeg.’’
De EUR is voor 80% economie en rechten. Bedrijfskunde als verlangensfabriek naar ‘leaseauto´s en vette banen’, krijgt er met regelmaat van langs. Voor anderen is er geen ‘kloof’. Martijn Samson: ,,Kijk eens naar de Oostzeedijk met al die bomvolle studentenkroegen, dat ligt vlak naast Woudestein.’’
Enclaves
Hoe de stad en universiteit zich ruimtelijk verhouden komt verder niet ter sprake. Dat is jammer, want daarin is de scheiding nogal zichtbaar. De Universiteit concentreert zich in twee ruimtelijke enclaves Dijkzicht en Woudestein. De één ga je alleen binnen als je ziek bent, bij de ander ontbreekt alleen een muur. Maar kan je de universiteit die ‘kloof’ verwijten?
Hoogvliet of Alexanderpolder zijn even geïsoleerd en behoren alleen in naam tot dezelfde stad waar Crooswijk en Feyenoord deel van uit maken. Rotterdam is monofunctioneel aangelegd: slaapsteden aan de randen, zaken en winkelen in het centrum, van elkaar gescheiden door verkeersbanen en ‘probleemwijken’. Daar past deze universiteit als UFO goed tussen.
Een uur later dan gepland komt de jury tot een oordeel: Dit is een ‘mistrial’, een ongeldig proces, oordelen is niet mogelijk. Het moet over en beter.
Het zou goed zijn als het dan ook over het oppervlak van de stad zou gaan. De plaats waar Rotterdammers leven.
Verslag van het Tribunaal bij WORM instituut voor avant gardistische recreatie:
De Stad Rotterdam versus De Erasmus Universiteit.