Erasmusuniversiteit of gewoon RUR?
De Erasmusuniversiteit vierde 8 november jl. haar 100-jarig bestaan. Rotterdam heeft daar weinig van gemerkt. Nieuw is dat niet. Al decennia lang staat de Erasmus-universiteit met de rug naar de stad. Pas de laatste tijd is daar enige verandering in te bespeuren.
Maar… viel er wel iets te vieren?
Er rijzen de nodige vragen. Bestond afgelopen 8 november de universiteit wel echt honderd jaar? Is het wel een echte universiteit?
Draagt de universiteit de naam van Erasmus terecht?
Is deze zgn. Erasmusuniversiteit in zijn huidige vormgeving van bestuur, onderzoek en onderwijs nog zinvol bezig? Of zullen er de ingrijpende hervormingen moeten worden doorgevoerd?
Fusie
De Erasmusuniversiteit is op 8 november 1973 ontstaan uit een fusie van de N.E.H. (de Nederlandse Economische Hogeschool) en de Medische Faculteit. De Erasmus bestaat dus veertig jaar. Daar heeft men vervolgens doodeenvoudig de voorafgaande bestaansjaren van de Economische Hogeschool (gesticht 8 november 1913) bij opgeteld. Zo sprokkelt men die honderd jaar bijeen.
Maar een (economische) hogeschool is, ook als is er enige verwantschap, beslist geen universiteit… zoals uw vader of moeder ook niet u zijn. En, als een van ons als zijn geboortedatum hanteert de geboortedatum van zijn vader of moeder en dus plots op zijn veertigste verjaardag honderd beweert te zijn, dan wordt die persoon terecht beschouwd als niet goed bij zijn hoofd.
Maar deze kinderlijke vorm van bedrog, ach als dat nou alles was. Helaas, dat is niet het geval.
Erger is namelijk dat de Erasmusuniversiteit geen echte universiteit is. Het mist bv. een literaire faculteit. Wonderlijk voor een universiteit die zich naar Erasmus vernoemd heeft, de man van de bonae litterae. Ook een wis- en natuurkundige faculteit ontbreekt.
Niet thuis
In de 20ste eeuw waren de exacte wetenschappen al verreweg de meest de gang van de historie bepalende wetenschappen; in de 21e eeuw zal dat niet anders zijn. Maar de Erasmusuniversiteit geeft niet thuis.
Ook draagt de Erasmusuniversiteit de naam van Erasmus niet terecht. Men doet immers niets met Erasmus. Dat gaat ver. Zelfs medeverantwoordelijkheid voor de Erasmuscollectie, ondergebracht in de Bibliotheek aan de Hoogstraat, weigert men te nemen.
Wie aan de Erasmus komt studeren, krijgt niets over de naamgever te horen.
Waarom niet aan elke aankomende student een ‘draagbare Erasmus’ te geven als een soort welkomstgeschenk, of op z’n minst de aardige brief die Erasmus schreef aan de student Christian Northof, die hem gevraagd had ,,Erasmus, hoe moeten wij studeren?’’
Het College van Bestuur wil er niet aan. Een ‘writer in residence’, zoals andere universiteiten dat kennen, het College van Bestuur wil er niet aan.
Bestuur
Als er één instelling aan de Erasmusuniversiteit geheel vijandig is aan de geest van Erasmus dan is dat wel het huidige College van Bestuur.
Dit College heeft besloten de Erasmusuniversiteit te regeren alsof een universiteit een fabriek is. Een onderwijs- en onderzoekfabriek.
De student is tot nominaal student gebombardeerd. Dat wil zeggen dat hij op een soort lopende ‘onderwijsband’ wordt gezet, zo snel mogelijk naar de uitgang.
Daarom wordt hij nog slechts licht geëxamineerd. Dan vallen er minder studenten uit de boot. Want een universiteit wordt betaald per afgestudeerde. Onderwijsdeskundigen plegen al te spreken van ‘plof’-studenten naar analogie van de plofkip.
Het gevolg daarvan is ernstig.
A) De maatschappij wordt opgezadeld met nep-academici.
B) Ook voor de student is dit ernstig. Hij krijgt een diploma, dat eigenlijk niets waard is.
Zoals dat al eerder het geval bleek te zijn met zekere hogeschool-diploma’s. (Inholland, Windesheim).
Twee maten
Tot nu toe is de Erasmusuniversiteit door de onderwijsinspectie naar mijn weten hier niet op aangesproken. Waarom niet?
De Ibn Ghaldounschool heeft men wel aangepakt en terecht. Wordt hier met twee maten gemeten?
Met het onderzoek is het al niet beter gesteld. Er moét gescoord worden.
Het onderzoek moet prestigieus zijn, c.q. aandacht in de media krijgen.
De pressie op de staf is groot. Gevolg: er wordt met onderzoek geknoeid. Gevallen als Stapel, Bax, Polderman zijn natuurlijk niet goed te praten - tenslotte heeft de onderzoeker ook een eigen verantwoordelijkheid - maar het barre geestelijke klimaat aan onze universiteiten werkt dit soort laakbaar gedrag in de hand.
Enquete
Het roer moet om! Er is zowaar een groepering van universitairen ‘Science in transition’ die dat beseft en daaraan werkt. Maar een parlementaire enquête naar ons universitair onderwijs zou daarnaast bepaald geen luxe zijn.
Intussen moet de Erasmusuniversiteit kiezen. Of zij werkt in de geest van Erasmus of zij schrapt de naam en noemt zich gewoon RUR (Rijks Universiteit Rotterdam).
En nou niet met de flauwe smoes aankomen dat de RUR zich met een Chinese Universiteit heeft geparenteerd en dat de Chinezen de naam RUR zo typisch plegen uit te spreken.
Gezien het bovenstaande over voorheen de Erasmusuniversiteit, is die uitspraak van de Chinezen van de RUR als ‘…universiteit’ eigenlijk volkomen juist.
.gif)
