De armoedestad van Nederland (2)

14 januari 2015 door de Redactie

Rotterdam, de grootste havenstad van Europa, is momenteel één van de meest arme steden van ons land. En die armoede blijft maar stijgen met schrikbarende cijfers. Naast de ongeveer 38.000 bijstandstrekkers in deze stad (wederom gestegen van 36.000 in 2013) zijn er nog eens 48.650 WAO- of WIA-uitkeringen, naast tienduizenden ouderen met slechts een klein pensioentje en/of alleen AOW.

Volgens het CBS zit zo’n 15,5 procent van onze volwassen bevolking onder de armoedegrens en met torenhoge schulden.
Rotterdam Vandaag en Morgen maakt samen met de papieren weekkrant Dichtbij een serie verslagen over deze zogeheten ‘stille armoede’. Met daarbij de vraag: ‘Hoe lang moet armoede nog stil blijven?’
Vandaag deel 2 over de Rotterdamse Sociale Alliantie (RoSA!), netwerk tegen armoede, sociale uitsluiting en verrijking.

Joke de Kock voorzitter van de NVVK: ‘Mensen met torenhoge schulden krijgen wel vijf deurwaarders per maand aan de deur. Zij sluiten zich af van de buitenwereld'. Foto's: Rinus Vuik

‘Mensen met schulden barricaderen deur’

(Door Jorg van Rijkom en Jim Postma)

Dat de ‘stille armoede’ in Rotterdam allerminst ‘stil’ is, bleek afgelopen maandag tijdens de drukbezochte nieuwjaarsreceptie van de stichting RoSA! in het gebouw van Dona Daria (het voormalige Heilige Geest Huis) in de Gerard Scholtenstraat in Rotterdam-Noord. Gemeenteraadsleden zoals Ingeborg Hoogveld (Leefbaar Rotterdam) en Carlos GonCalves (PvdA) waren onder de prominenten, naast deskundigen van andere organisaties op het gebied van armoedebestrijding in de regio Rotterdam.

Uitsluiting
RoSA! (de Rotterdamse sociale alliantie, netwerk tegen armoede, sociale uitsluiting en onrechtvaardige verrijking) werd in oktober 2007 in Rotterdam opgericht. De stichting streeft er naar om Rotterdam in 2020 geheel armoedevrij te maken. De ambassadeurs van RoSA! Hans Goosen en Therese Steur zeggen hierover: ,,De tweedeling in de stad tussen arm en rijk wordt met de dag groter, terwijl de politiek blijft wegkijken.'’ Vorig jaar organiseerde de organisatie (www.rosarotterdam.nl) op 17 oktober voor de achtste keer ‘De Werelddag tegen armoede. Met als thema ‘Filosofie van armoede’ (zo arm als Job).

Onder leiding van dagvoorzitter Alexander Borst (midden met microfoon) werd na de pauze een debat gehouden met politici, deskundigen van armoedebestrijding en de zaal. Tijdens de recente nieuwjaarsreceptie was het vooral Joke de Kock van de NVVK (de landelijke brancheorganisatie van de financiële dienstverleners, die schuldhulpverlening en sociale kredietverlening aanbieden), die met onthullende cijfers en feiten kwam.

Hypotheekschulden
Zo vertelde zij onder meer: ‘Op dit moment leeft een op de zes Nederlanders op de rand van de armoede. Van de 7,5 miljoen huishoudens kunnen er één miljoen nog zeer moeilijk maandelijks rondkomen. Van de 5,3 miljoen eigen woningbezitters, zitten er 4,2 miljoen met hoge hypotheekschulden.
Daarvan zijn er nu 1,5 miljoen huiseigenaar die het water tot de lippen staat. Met schulden die veel hoger zijn dan de waarde van hun woning. Dit leidt bij deze zeer grote groep tot aanzienlijke stresssituaties, niet zelden met als gevolg huiselijk geweld, concentratieproblemen op het werk waardoor menige ziekmelding ontstaat.’

Deurwaarder
Hierna sprak Joke de Kock over ‘mensonterende’ deurwaarderspraktijken, waardoor niet zelden bij mensen met schulden maandelijks zo’n vijf verschillende deurwaarders aan de bel trekken. Dit leidt tot angstpsychosen waardoor de betrokkenen zich geheel afsluiten van de buitenwereld, door deuren en brievenbussen te barricaderen en vergrendelen en waardoor zij nog amper op straat durven te komen.

* * *

(Column uitgesproken door Jim Postma bij RoSA!)

Het recht op werk

De wereld stond recent weer eens op zijn kop met de afschuwelijke gebeurtenissen in Parijs. Voor de ogen van haast alle camera’s op deze aarde blijkt ‘vrijheid van meningsuiting’ een van de belangrijkste aspecten te zijn in onze samenleving. En terecht!

Daarnaast heb je, in welke volgorde dan ook, de ‘Rechten van de Mens’. Al deze rechten komen er op neer dat elk mens op deze planeet het recht heeft op een menswaardig bestaan. Dus een dak boven je hoofd, warmte en voldoende te eten en te drinken om, wederom volwaardig, de dag door te komen.

Columnist Jim Postma tijdens het voorlezen van zijn column ‘Het Recht op Werk’. Maar wat stellen de ‘Rechten van de Mens’ voor als er voor diezelfde mens geen 'Recht op Werk’ bestaat?! Net als de vrijheid van meningsuiting hoort het recht op werk hier voor elk mens te bestaan. Fatsoenlijk werk en fatsoenlijk betaald. Dit alleen al moet het nieuwe thema worden voor heel 2015. Daar zullen wij dus met zijn allen hard aan moeten gaan werken.

Maar zie de praktijk, steeds meer mensen vanuit onze samenleving komen zonder werk te zitten door vergaande automatiseren en diepgaande bezuinigingen op werknemers. Met name de ouderen. Hoe triest is het dat je na jarenlange trouwe dienst op straat wordt gesodemieterd. En hoe triest is dat je vanwege je leeftijd niemand je in dienst wil nemen. In deze ook nog regelrechte discriminatie.

Alleen, overheden en bedrijfsleven zijn hier blind voor. Zoals Geert Beke bestuursvoorzitter van de Pauluskerk onlangs zei in weekblad Dichtbij en op de website Rotterdam Vandaag & Morgen: ‘Naast de wegkijkstaat zitten wij nu ook nog opgescheept met het nieuwe ‘wegkijkcollege’.

Hoe simpel is toch de oplossing voor dit regionale, landelijke en Europese probleem. Breng de vijfdaagse werkweek voor iedereen terug naar vier dagen. Samen dus het werk en het recht op werk gaan delen. En dan hoeft niemand van ons ooit nog door dit leven te gaan als een ‘werkloze’.

Rechts en links voorin de zaal de vertegenwoordigers van de politieke partijen, Carlos Goncalves (PvdA) en Ingeborg Hoogveld (Leefbaar Rotterdam).