De Haas m'n eerste Rotterdammer (4)
De dichter Bertus Aafjes woonde toen in de grote toren van kasteel Hoensbroek. Ik kwam daar als scholier graag over de vloer. De dichter had namelijk adembenemend mooie dochters. Van Bertus Aafjes nota bene de eerste dichter in mijn leven herinner ik me eigenlijk enkel dat hij steen en been placht te klagen over de koude van zijn woonverblijf. Overigens terecht. De toren was ‘s winters niet warm te stoken.
Pijnlijk
Aad de Haas ontving ons hartelijk en schonk koffie uit, naar ik mij herinner, een met een naakte vrouw beschilderde kan. Als we al niet wisten dat we bij een échte kunstenaar over de vloer waren dan wisten we het nu! We legden het doel van ons bezoek uit.
Hierop viel een stilte. Een pijnlijk lange stilte.
Eindelijk deed Aad de Haas zijn mond open.
,,Jongens,’’ zei hij, ,,wie is hier eigenlijk de kunstenaar?’’
Vreemde vraag...
,,Eh, u meneer de Haas. U bent hier de kunstenaar!’’
,,Precies. Ik ben hier de kunstenaar. En jongens, een kunstenaar... een échte kunstenaar die laat zich niéts voorschrijven. Zo werkt dat niet. Kom over veertien dagen maar terug en dan zal ík jullie vertellen wat daar in dat trappenhuis door mij op de muur geschilderd gaat worden.”
Zo gezegd, zo gedaan.
Veertien dagen later waren Pé en ik dus opnieuw op audiëntie op Strijthagen en weer werd ons koffie geschonken uit de Naakte Dame.
‘Niet dan?’
,,Jongens, ik heb de bouwtekening van dat trappenhuis eens goed bekeken. En ik kwam daarbij op het volgende idee. Bij een gymnasium past natuurlijk het best iets uit de klassieke mythologie, niet dan? En opeens had ik het! Icarus! De Val van Icarus! Nou, wat denken jullie daarvan?”
Ik zag Pé ogen als theeschoteltjes krijgen en dat was dus niet zoals later van de drugs maar uiteraard van verbijstering. En ik begreep dat hij op het punt stond te zeggen, ,,Meneer de Haas, Icarus? Maar dat idee hebben wij toch zelf hier twee weken geleden...”
Ik schopte hem onder tafel keihard tegen z’n schenen en sprak - en op dat moment is in mij de politicus geboren vast en zeker - ,,Meneer de Haas, de Val van Icarus! Dat we daar zelf niet opgekomen zijn! Icarus! Dat gaan we doen!”
En zo komt het dat tot de dag van vandaag een fraaie Icarus valt langs de trappen van de gymnasiumafdeling van het Bernardinuscollege te Heerlen... én... dat ondergetekende in de politiek is gegaan. En dat nog wel in Aad de Haas’ geboortestad Rotterdam.
Hoe diep kan een dichter vallen?
*) De naam van Aad de Haas is vooral verbonden met het conflict over zijn Kruiswegstaties in de Sint Cunibertuskerk in het Limburgse Wahlwiller. Tegen deze kruiswegstaties, in 1947 voltooid, ontstond grote weerstand van reactionair katholieke zijde (het toenmalige weekblad De Linie). Als gevolg hiervan werden ze op last van het bisdom Roermond verwijderd.
In 1996(!) werd van de zijde van de Rooms Katholieke Kerk excuses aangeboden en werd Aad de Haas postuum gerehabiliteerd.
**) De titel van het boek: In het Rijk van de Demonen, het Bombardement en de Normen, 1993, Ad Donker, Rotterdam.
Film zit de familie Boonekamp blijkbaar in de genen. Doreen Boonekamp de huidige beheerder van het Filmfonds is een kleindochter.
***) Marc Fonville beleidsadviseur bij de Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur is zijn zoon.
.gif)
