Stevaert en ons openbaar vervoer

13 april 2015 door Manuel Kneepkens

De zelfmoord en politieke carrière van de populaire Vlaamse politicus Steve Stevaert is inmiddels breed uitgemeten in de media.
Hier aandacht voor iets wat (nog) niet aan de orde geweest is: het belang van Stevaert voor Rotterdam, met name voor Rotterdamse ouderen. Daarnaast verdient interesse zijn opvatting over de sociaaldemocratie anno nu (‘Plezant socialisme’)

Als burgemeester van Hasselt voerde Stevaert aldaar gratis openbaar vervoer in om aldus verkeerscongestie in die stad te voorkomen. Zijn streven was om dat uiteindelijk voor heel Vlaanderen te doen.

Wouter Bos
De toenmalige leider van de PvdA, Wouter Bos, was gecharmeerd van Stevaerts
plannen. En op een gegeven moment werd er dus onder Bos’ auspiciën een discussie over ’gratis openbaar vervoer’ gehouden, hier in Rotterdam in de Bibliotheek in de Hoogstraat, met als hoofdspreker Steve Stevaert.

Ik was daar als gast uitgenodigd. Dat kwam, omdat de Stadspartij Rottterdam, waar ik toen fractievoorzitter van was, het punt ’Gratis openbaar vervoer’ in haar programma had staan. Overigens niet daartoe geïnspireerd door Steve Stevaert, maar door oud-staatsecretaris Vervoer (PPR) Michel van Hulten.
Ook Michel van Hulten wilde het openbaar vervoer gratis maken. Het werd toch al driekwart gesubsidieerd, zo stelde hij. Waarom dan dat laatste ’kwartje’ ook niet vrij gegeven? Dat zou immers toch ook de meest verstokte automobilist er toe kunnen brengen om eindelijk eens bus, tram of metro in te gaan.

Vermaak
In de pauze van de bijeenkomst meende ik Wouter Bos te moeten ’vermaken’ met het volgende.
Vroeger, lang geleden toen ik nog lid van de PvdA was, bezocht ik natuurlijk wel eens een partijvergadering. Mijn kinderen verstonden ’Pappa gaat naar de Partij van de Arbeid’ als ’Pappa gaat naar de Partij van de Aardbei’. Die dachten dat ik een avond van hoog culinair genot tegenmoet ging…
Dat misverstand had mij op een idee gebracht.
Ik zei tegen Wouter Bos, die toen op het toppunt van zijn populariteit stond - Maurice de Hond had hem zojuist 6o(!) zetels voorspeld - dat ik overwoog landelijk te gaan… en wel als Partij van de Aardbei.

Rood
De aardbei is vriendelijk rood, niet agressief zoals de tomaat van de SP. En bovendien groen, dus ecologisch interessant. En ook nog eens erotisch. Zie Jeroen Bosch’s Tuin der Lusten. Kortom een Hollandse vertaling van Steve Stevaerts succesvol Vlaams concept ’Plezant socialisme’.
De Partij van de Aardbei zou best eens vele kiezers kunnen aanspreken.
Bos schudde het hoofd. Dat zou niet gaan.
De aardbei-PvdA was immer wat naam betreft onvoldoende onderscheidend van de ’reëel bestaande’ PvdA, zeg maar de ’Bos-partij’. De afkorting ’PvdA’ zou voor beide partijen hetzelfde zijn. Tegen inschrijving van ’mijn’ nieuwe partij in het kiesregister zou hij namens de echte PvdA dan ook direct bezwaar aantekenen bij de Kiesraad.

Veel aandacht
Ik zei: Prima! Teken maar bezwaar aan! Dat zou de nieuwbakken partij alleen maar veel aandacht in de media opleveren, gratis! En mocht de naam Partij van de Aardbei afgekeurd worden, geen nood, dan veranderde ik die naam toch stante pede in Partij van de Bosaardbei, PvdB… me dunkt, dat zou wel degelijk onderscheidend zijn en weerom veel media-aandacht trekken. Bovendien zou ik dan kunnen meeliften op het Bos-effect…
Bos werd bleek en bezwoer me dat niet te doen. Het was vlak na de Fortuynrebellie, dit was geen tijd voor ludiek gedoe! Oprichting van de Partij van de Aardbei zou links alleen maar schaden. En helaas, toen heb ik me om laten praten. De Partij van de Aardbei is nooit opgericht.

Resultaat
Het gloedvol betoog, die dag, van Steve Stevaert pro ’gratis openbaar vervoer’, heeft wel resultaat gehad.… voor 65 plussers in Rotterdam. Voor hen is het openbaar vervoer in Rotterdam sindsdien gratis. Ook dit jaar is die regeling ondanks de bezuinigingen in stand gebleven.
Dus als ik hier in Rotterdam in de metro zit, denk ik altijd even aan Steve Steevaert.
Maar óók, zeker op een mooie lentedag als deze, aan de Partij van de Aardbei.

Want de tijd is aardbei-rijp. De noodzaak voor een hedendaagse grote linkse partij in Nederland is er meer dan ooit.
Die zou door PvdA (te weinig rood), Groen Links (groen) en SP (te veel rood) gezamenlijk moeten worden opgericht, nu…, voor het te laat is.