Stadswachten: meestal ruzie

04 september 2015 door Jim Postma

Ooit wel eens een aanvaring gehad met een stadswacht? Wie niet, zou ik haast zeggen. Bijna iedereen heeft over deze stadswachten iets te vertellen. Helaas, zelden positief. Graag hoor ik in deze ook uw ervaringen.

Te beginnen al weer vorige week. Op de Oude Binnenweg kom ik op een terrasje mijn goede vriendin Annette tegen. Zij roept mij onmiddellijk en zij is nog duidelijk overstuur. Bij het Park, waar zij al 30 jaar woont met honden, is zij aangehouden door een stadswacht. Het ging erover of zij wel of niet haar hond, aangelijnd en wel, daar mocht uitlaten. Een zaak dus in feite van niets. Maar escaleerde dusdanig door het optreden van de stadswacht, dat zij geboeid werd afgevoerd naar het politiebureau! Het volledige verhaal hierover houdt u van mij tegoed in een andere aflevering op deze plaats.

In café Centraal vertelt de schilder: ,,Mijn moeder van 76 jaar woont al een hele lange tijd tegenover het Vroezenpark. Zij zat daar in het zonnetje voor haar stoep met haar hondje ‘Bella’. Ineens, waarschijnlijk door iets geschrokken, steekt Bella over en belandt zo in het park. Dat hondje is nota bene blind! Mijn moeder gaat er achteraan en loopt zo in de handen van een stadswacht. Die begint te keer te gaan omdat Bella daar los loopt.

Ma begint de zaak uit te leggen, ook dat haar hondje blind is, maar zij krijgt van die vent geen genade. Hij deelt een boete uit van 70 euro aan een mens met slechts een AOW-tje.
Toen vroeg die wacht of zij zich kon identificeren… Dat kon zij natuurlijk niet want, zei moeder, mijn id ligt thuis daar aan de overkant. Geloof het of niet - ik werd hels toen ik dat hoorde - kreeg zij ook nog een boete van 90 euro wegens gebrek ter plekke aan dat bewijs. In totaal 160 euro aan boetes omdat haar hondje plots overstak. Als ik die vent ooit tegen kom, dan is die voor mij,’’ aldus de schilder.

De eerste keer dat ik zelf in aanvaring kwam met een stadswacht was toen ik getuige was van het volkomen onnodig tekeer gaan tegenover een medeburger. Daar zei ik dus wat van. En plots was ik de gebeten hond. Hij stond op zo’n Segway. Daardoor een kop groter dan ik en blafte mij vernederend toe. Als een hitsige ‘topdog’. Wat een arrogantie van deze zogenaamde ‘macht’.

Stadswachten horen de burger te dienen. En niet om burgers te pesten met totaal onnodige regeltjes.