Het derde wandelboek over Rotterdam
Wat is het toch fijn om Rotterdammer te zijn en te kunnen opscheppen over die mooie stad aan de Maas. Zonder dollen, de waarheid mag gezegd en geschreven worden.
Zo verscheen er onlangs een derde wandelboek, 'Rotterdam Walk', over Rotterdam dat best de naam 'Rotterdam for Smarties' had mogen dragen.
Toeristen
Een boek voor toeristen en de vele buitenlandse studenten van de Erasmus Universiteit, geschreven in 't Engels, die er ontzettend veel kennis over het Hart van Rotterdam in kunnen vinden. Het mooiste is dat ook Rotterdammers er tal van feiten in kunnen ontdekken waarvan zij nauwelijks of nooit hebben gehoord.
Al rond de negende eeuw woonden er leenheren met erfrecht langs het riviertje de Rotte. Aan de westerkant de heren van Bokel, ten oosten de familie Voorschoten en verder waren er de heren van Kralingen, Mathenesse en Spangen.
Van graaf Floris de Vijfde (1256 - 1296) kregen zijn opdracht hun individuele dijken te verbinden zodat er steviger bescherming kwam tegen mogelijk zware overstromingen. Daarmee gaf ‘Der Keerlen God' met een verbazingwekkend inzicht voor die tijd de aanzet tot de stad Rotterdam.
Cool
De eerste wijk kreeg de toepasselijke naam Cool, daarna volgden het Oude en Nieuwe Westen. Het stadje Delfshaven werd ingelijfd in 1886, evenals Kralingen in 1895. Als klap op de vuurpijl werd het kanaal Nieuwe Waterweg voltooid waarmee de haven van Rotterdam breder, dieper en rechtstreeks verbonden werd met de zee.
Opnieuw kreeg Rotterdam met een recessie te kampen na de Eerste Wereldoorlog. De zwaarste klap was echter de Tweede Wereldoorlog: de Duitsers bombardeerden niet alleen de stad en haven plat, maar stalen in 1945 ook nog alle overgebleven havenuitrusting.
In het boek ‘Rotterdam Walk' wordt dieper op de geschiedenis ingegaan, waarbij de lezer wellicht ook verzucht: ,,Waren alle geschiedenisboeken maar zo prettig leesbaar geschreven.'' We springen naar 1965 - 1973 toen de vraag naar goedkope arbeidskrachten het eerste hoogtepunt bereikte. Zij kwamen uit Europa tot in 1975 veel Surinamers de sprong waagden. In 1990 volgden nog meer immigranten waardoor nu 40% van de Rotterdamse bevolking uit (nazaten van) immigranten bestaat.
Dit zorgt voor de cosmopolitische sfeer met een rijke diversiteit op het gebied van cultuur, geloof en etensgewoonten. Rotterdam nam een leidinggevende rol in bij film, festivals, poëzie en carnavals en kreeg in 2001 het eervolle predicaat ‘Europese hoofdstad van het jaar’.
Opstappunten
Net als de eerste twee wandelboeken in deze serie is ook ‘Rotterdam Walk’ ingedeeld in korte wandelingen met op een duidelijke kaart aangegeven opstappunten van tram en metro voor mensen die hun wandeling willen onderbreken.
Natuurlijk begint de wandeling bij het gloednieuwe Centraal Station en voert van daar richting het Shellgebouw, dat ooit een 'Kapitalistische Erectie van een oude man' werd genoemd. Tsja, bijnamen geven aan gebouwen en standbeelden zit de Rotterdammer in het bloed. Via de Lijnbaan, het eerste voetgangersgebied in ons land dat in 1953 werd geopend, naar het Weena.
Merkwaardig genoeg heeft dit stuk grond tientallen jaren braak gelegen, omdat men niet goed wist wat er mee moest gebeuren. Dat komt niet zo vaak voor in Rotterdam. Op de lege vlakte werd wel eens tijdelijk een goed circus 'geparkeerd', maar daar bleef het bij. Zelfs de Weena-toren op de kop was een ontwerp waarover veel te doen is geweest. Uiteindelijk werd hij toch een paar verdiepingen lager.
Op de Westersingel wordt de wandelaar attent gemaakt op het in 1985 herstelde Café De Unie, waar bij vlagen vel kunstenaars en journalisten kwamen. Er is geen ontsnappen aan om een blik op de Pauluskerk bij de Mauritsweg te werpen. Fijntjes wordt eraan herinnerd dat de buren en het gemeentebestuur niet zo'n hoge pet ophadden van het goede werk, dat de dominee en zijn kudde in deze kerk verrichtten.
Wellicht kan dit werk weer in een andere vorm worden opgepakt met de komst van veel vluchtelingen, die hun weg in Rotterdam moeten zien vinden. Engelssprekende vluchtelingen hebben dan met ‘Rotterdam Walk’ ook een schat aan informatie in handen.
Schielandhuis
Uiteraard worden ook het Schielandhuis en de kunstacademie Willem de Kooning uitgebreid beschreven, evenals de Oude Haven met vlakbij de kubuswoningen en het Witte Huis. Op weg naar de Willemsbrug, de Erasmusbrug en de Euromast passeren wandelaars veel historische monumenten, moderne architectuur, zoals de nieuwe markthal, en culturele schatten. Niets kan hen ontgaan met ‘Rotterdam Walk’ in de hand.
Schrijver Eddy le Couvreur vermeldt ook alle namen van architecten. Als de Euromast en het park er omheen zijn bekeken, gaan we langzamerhand terug richting Centraal Station. Wie nog tijd en fut over heeft, kan nog gaan winkelen in de Beurstraverse, bijgenaamd de Koopgoot.
Met een prachtige dubbele foto over twee pagina's van de Koopgoot eindigt het boek, dat is uitgegeven door Coolegem Media in Rotterdam. Waarom het onze Britse gasten zo'n acht tot negen jaar geleden werd verboden een foto vanaf de roltrap van de Koopgoot te maken, is een raadsel.
Verschil moet er zijn niet waar. Nu mag het wel, dat is het voornaamste.
Eén ding is zeker: alle gasten in Rotterdam weten na deze wandeling dat Rotterdam een stad is waar het fijn is om te leven, wonen, studeren, werken en spelen of tijdens een bezoek te verkennen.
Rotterdam walk, Eddy le Couvreur, exploring cultural treasures, modern architecture and historic sites, Engels, Paperback 2015, € 12,99
.jpg)
.gif)
.jpg)