Lichtpuntje voor schuldenaars in sanering
Tienduizenden mensen in de regio Rotterdam zitten in de schuldsanering. Voor hen zal het enigszins een opluchting zijn dat zij dankzij een wetsvoorstel niet méér onder het bestaansminimum – vaak iets onder de bijstandsnorm - kunnen komen.
Dat is althans de bedoeling van het wetsvoorstel ‘vereenvoudiging belastingvrije voet’ van staatssecretaris Klijnsma van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en minister Van der Steur van Veiligheid en Justitie. Het kan nog geruime tijd duren voordat het parlement daarmee is akkoord gegaan.
Maar het biedt mensen met (enorme) schulden een betere bescherming in het bestaansminimum. Een deel van de sloddervossen in de schuldsanering vergeet bepaalde kredietgevers op te geven waardoor zij verder in de problemen dreigen te raken in hun vaak maandelijkse betalingen. Het wetsvoorstel zorgt ervoor dat mensen niet onder het minimale niveau van basale levensonderhoud zakken.
De Landelijke Organisatie Sociaal Raadslieden (LOSR), aangesloten bij Sociaal Werk Nederland, heeft hiervoor al jaren gepleit. Eindelijk is het naar de Tweede kamer gestuurd, verzucht de LOSR. Het basale bedrag aan vrij besteedbaar inkomen is om mensen met schulden nog minimaal te kunnen laten eten en wonen.
Volgens de LOSR komt driekwart van de mensen in de schuldsanering zo’n €200 per maand onder het bestaansminimum uit. Eén persoon (waarschijnlijk een deurwaarder) wordt verantwoordelijk voor de afstemming van de inning en verdeling. Op dit moment kan een deurwaarder op bijna alles beslag leggen.
Volgens de rijksoverheid voldoet de huidige regeling niet in de praktijk doordat de vaststelling van de hoogte van de belastingvrije voet te ingewikkeld is. De schuldenaar moet zelf de gegevens verstrekken en daarin gaat het vaak fout. Dat zou betekenen dat huishoudens veel te weinig geld overhouden om van te leven.
Het wetsvoorstel zou de belangrijkste knelpunten van de huidige regeling wegnemen. De belastingvrije voet kan aan de hand van de leefsituatie van de schuldenaar en het inkomen van hem/haar en de eventuele partner nu wat duidelijker worden vastgesteld.
Uit eerder onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) is gebleken dat zelfstandigen, bijstandsontvangers en niet westerse migranten (van wie er velen rondlopen in de regio Rotterdam) een bovengemiddeld risico op armoede lopen.
We hebben in een opinie op deze site al eens eerder gesteld hoeveel mensen zichzelf met de aanschaf van luxe en op ‘afbetaling’ financieel de das om doen.
Oók de grootste armoedzaaiers hebben rechten en plichten. De gemiddelde schuld zou in de schuldhulpverlening maar liefst €38.500 bedragen.
Het zou al heel wat helpen als allerlei kredietverstrekkers zich aan de regels houden en zichzelf melden bij dé persoon die volgens het wetsvoorstel verantwoordelijk wordt voor het totale overzicht van de schuldenaar.
Wat ons betreft moeten zij die zich niet melden nu harder gestraft worden met helemaal géén terugbetaling meer.
Dat zal óók tot gevolg hebben dat kredietverstrekkers en pakjesverzenders wat voorzichtiger zullen zijn met wie men in zee gaat. Je wordt soms op internet doodgegooid met (malafide?) aanbieders van kredieten of het op afbetaling kopen van veel te veel luxegoederen.
Het LOSR/Sociaal Werk Nederland heeft tot in detail 26 verbeteringsvoorstellen gedaan. Nu wordt er eentje gehonoreerd in een voorlopig wetsvoorstel. Wel een belangrijke verbetering. We nemen aan dat dit door de Tweede Kamer komt.
Het blijft natuurlijk op een houtje bijten als iemand in de schuldsanering zit. Een belangrijke rol speelt het vrij te laten bedrag.
Dat kan per persoon wel iets verschillen. In principe blijft er van een bijstandsuitkering voor een alleenstaande (zonder kinderen) blijft er omstreeks 875 euro per maand over voor betaling van huur, water, energie, verzekeringen en huishoudgeld. Van dat laatste moet dus gegeven en gedronken worden.