Abigail Norville, wordt het voor haar een uitkomst of een slangenkuil

Eindelijk is DENK er dan in geslaagd een wethouder te vinden voor armoedebeleid, schuldhulpverlening, taal en toeslagenbeleid nadat de vorige, Nathasha Mohamed-Hoessein ontijdig was afgehaakt. Het is een wat atypisch iemand voor DENK want zo op het oog heeft zij geen enkele binding met het Midden-Oosten of de islam. Haar naam is Abigail Norville. Dat wijst eerder op een Angelsaksische of Caribische afkomst. Dat klopt ook. Haar vader kwam van Barbados en uit interviews die Norville in de loop der jaren gaf, blijkt dat zij erg geraakt is door de discriminatie en de achterstelling die zijn leven bedierven.
Abigail Norville zelf heeft juist een schitterende loopbaan achter de rug. Zij studeerde eerst personeelsbeleid aan de Hogeschool Rotterdam en haalde vervolgens een master bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit. Met die basis ging zij de ambtenarij in. Uiteindelijk werd zij plaatsvervangend secretaris generaal op het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Eerder bekleedde zij leidinggevende functies op de stadhuizen van Vlaardingen en Rotterdam.
Haar minister van het moment is de erkende nitwit Fleur Agema, die nu dagelijks wordt afgerekend op de makkelijke en soms racistisch getinte praatjes die zij als kamerlid jaren lang maakte. Dat is een heel goede reden om gillend weg te lopen. Dat geldt trouwens net zo goed voor de aanwezigheid op dat departement van Vincent Karremans als staatsseretaris.
Maar of je dan bij DENK zoveel beter af bent?
Natuurlijk Serkan Soytekin, de politieke leider van DENK in Rotterdam, haalt haar met open armen binnen. Voor hem is Norville een godsgeschenk zolang ze tenminste binnen de lijntjes wenst te kleuren.
Het is de ambitie van DENK uit te groeien tot de vanzelfsprekende keuze voor Nederlanders met een niet-Europese achtergrond. In de praktijk is het echter een partij met een voornamelijk Turks electoraat. Ook de meeste leden hebben die achtergrond. Als zich voor raad, staten of kamer kandidaten melden met een ándere etnische achtergrond dan krijgen die vaak wél de hartelijke steun van bestuurders maar plaatsen de gewone leden steevast een Turkse kandidaat op een hogere plaats. Alle pogingen een en ander te doorbreken zijn mislukt. De kans is groot dat de leden Norville opzij schuiven als zij probeert een leidende positie binnen de partij zelf te veroveren.
In de praktijk wordt DENK gedomineerd door jonge, ambitieuze en zeer goed opgeleide mensen met een Turkse achtergrond. Vaak betekent voor hen de islam veel meer dan een familietraditie zoals dat met hun ouders en grootouders gewoonlijk het geval was. Ze staan stevig in de leer. Dat maakt DENK tot een cultureel conservatieve partij. Ook op sociaal gebied zijn veel leden rechtser dan je zou verwachten. Ze hebben immers iets te verliezen. Als puntje bij paaltje komt, heeft DENK vooral veel gemeen met het CDA en het valt op dat in het Rotterdamse college al drie jaar goed wordt samengewerkt met het eveneens cultureel conservatieve Leefbaar Rotterdam.
In deze bijt is Abigail Norville een vreemde eend. Je zou bijna zeggen: ze is de Dick Schoof van DENK Rotterdam.
Hopelijk krijgt zij de kans daadwerkelijk iets voor de armen te doen en komt zij niet in een slangenkuil terecht.
hanvanderhorst@vandaagenmorgen.nl