Fred van der Meij, laatste der Mohikanen
Fred van der Meij , de laatste actievoerder in zijn soort, is niet meer. Hij heeft tot het laatste moment gestreden en het niet gehaald. Fred van der Meij is in het Rotterdamse bekend als een bevlogen man, die altijd aan de kant stond van hen waar de klappen vallen.
Ik leerde Fred kennen bij de oprichting van de Stadspartij. Rotterdam mocht niet opgedeeld worden in kleine gemeenten zodat de problematiek van de stad geen aandacht meer zou krijgen. We stonden samen bij een tafeltje bij Donner op het Binnenwegplein en verzamelden duizenden handtekeningen. Fred bedolf de Coolsingel Fred onder de borden, het hele Spiekman monument stond in het teken van Bram Peper, de man die Rotterdam zou willen opheffen. Nog nooit was toenmalig burgemeester Peper zo boos.
Na een bewogen leven in onder meer Canada en Saoedi-Arabië zat Fred intussen aardig in financiële moeilijkheden. Hij had de hele wereld gezien maar zat nu aan de geelhonger in een pension. We regelden voor hem een melkertbaan als beheerder van de Schotse Kerk. Via het systeem van de woningtoewijzing kreeg hij een knus huisje één hoog in de Schietbaanstraat. Als beheerder van de feestzaal van de Schotse Kerk maakte hij met gigantische feesten een heroïsche tijd mee. Om twee, drie uur s ’nachts belde hij me op. Het was tijd om de gasten eruit te bonjouren. Als alles aan de kant was, moesten we nog dweilen. De daarop zondagochtend moest alles spic en span zijn voor de kerkgangers. Een einde aan deze goddelijke feesten kwam die keer dat de Council van Schotland samen met alle betrokken kerkelijke hoge pieten de zaal van de kerk binnenkwam. Daar bezwoer zojuist een soort Indiaanse hogepriesteres staande op een tafel het publiek. Net daarvoor had het publiek onder aanvoering van de Indiaanse een ceremoniële optocht gemaakt langs rijen kippenpoten rond het gebouw.
Op de barricade voor senioren
Fred was ook lid van de SP. Hijzelf was van 1941 en kon het niet verkroppen dat andere senioren vaak het kind van de rekening waren. Hij ontdekte dat een man met enkel AOW over een jaar wel € 1300,- terug kon krijgen. Vervolgens maakte hij met volle inzet voor honderden ouderen uit Rotterdam werk van hun belastingteruggave. Ook toen zijn gezondheid het op het laatst radicaal af liet weten was hij daar nog met overtuiging mee bezig.
Kantenknipsels, Leffe en spandoeken
18 jaar lang dronk ik telkens op dinsdagavond met Fred in ons stamcafé de Bel drie Leffe blond of wat Fred betreft Duvel’s met een kopstoot. Aan het ritueel werd pas begonnen als Fred krantenknipsels, artikelen, zijn ingezonden stukken uit zijn tas had opgediept. Er moest direct gelezen worden en belangrijke bijeenkomsten moest je alvast noteren. Mijn vrienden die langskwamen werden alleen aan ons tafeltje geaccepteerd als ze ook blijk gaven van sociale inzet.
Sociale betrokkenheid was voor Fred grenzeloos en onvoorwaardelijk. Hij was voorzitter van de Stichting Prasino die bewonersinitiatieven ondersteunt. Hij presteerde het bij alle acties -tégen armoede, vóór leraren, tégen verhoging pensioenleeftijd- vooraan te staan en een meestal reusachtig spandoek uit te vouwen pal voor de aanwezige camera’s. ‘Ze moeten toch weten waarover het gaat!’ Voor veel bewoners was hij een ware steunpilaar. Er is in zijn bijzijn zoveel gebeurd dat het niet moeilijk zal zijn, om hem steeds te blijven herinneren. Hij verdient het. Fred had, met al zijn stugheid en autisme, een gouden hart en een enorm doorzettingsvermogen. Op onze gezamenlijke verjaardag zorgde hij voor een vuurspuwer en zong zijn lijflied ‘I did it my way!’ Als de goede vriend die hij voor mij was, zal ik Fred missen.
Zijn ziekte, keelkanker wilde hij, om verder te leven en zich te blijven inzetten, radicaal bestrijden. Helaas zouden de talrijke bestralingen zijn weerstand tot nul reduceren. De folders die Fred heeft verspreid zijn niet te tellen, ook niet zijn oneliners en strijdkreten op de SP bijeenkomsten. Is het voorzienigheid dat we tijdens het leegruimen van zijn woning midden op zijn bureau een enveloppe vinden met wel honderd SP speldjes? Zoals iedereen op een trouwerij met een anjer loopt of een roos , zo vermoedde Fred dat de mensen met een rode tomaat opgespeld naar zijn begrafenis zouden komen.
De crematieplechtigheid wordt gehouden op donderdag 23 mei om 13.00 uur in de aula van crematorium Laurentius, Nieuwe Crooswijkseweg 123 te Rotterdam
Op de foto hierboven: Fred van der Meij met links een andere soulbrother Theo Coşcun (voorheen Cornelissen, ex-fractievoorzitter SP) op 5 oktober 2018. (Foto © Wim de Boek)
-(1)-S.jpg)
-S.jpg)
