Een Graaf onder de Rotterdammers is heengegaan
Zoveel jaren na dato blijft de gedachte rondspoken: hoe verklaar je dat iemand in senior management met een indrukwekkend internationaal netwerk en een serie onderscheidingen wordt geadviseerd om ‘een uitdaging buiten de organisatie’ te zoeken. Dat overkwam mr. Rudolph van der Graaf jaren geleden toen de huidige CEO Allard Castelein van de Port of Rotterdam Authority (Havenbedrijf Rotterdam) hem dit advies gaf. De man die ruim 32 jaar vooraanstaand onderdeel was van het senior management van het Havenbedrijf, is afgelopen weekend op 64 jarige leeftijd overleden. Zijn uitvaartplechtigheid heeft op 28 februari (vandaag) in besloten kring plaats gehad. De Raad van Bestuur van de Port of Rotterdam Authority heeft officieel niet gereageerd op zijn verscheiden.
In feite is dat tekenend voor de manier waarop Rudolph van der Graaf destijds min of meer gedwongen afscheid van het Havenbedrijf heeft genomen. Zijn recente uitspraak ‘ik heb het helemaal gehad met Rotterdam’ is al veelzeggend genoeg over hetgeen er daarna gebeurde en het zegt ook iets over de manier waarop hij de herdenking van zijn leven wilde hebben georganiseerd.
Desondanks zijn er velen die buiten de ‘kleine kring’ bij zijn ultieme afscheid die aangedaan hebben gereageerd. Rudolph van der Graaf werd in internationale brede kring alom gerespecteerd als een buitengewoon aardig en hoffelijk mens met oog voor de mens in plaats voor de eigen positie en het verdienmodel van de organisatie.
Groot hart voor de haven
Daarvoor heeft de gemeente Rotterdam hem onderscheiden met de Wolfert van Borselen-penning met het opschrift ’Graaf onder de Rotterdammers’. Daarmee is meteen omschreven wat Rudolph van der Graaf heeft betekend voor de haven en de stad. Hij was jarenlang actief voor de Rotterdamse publieke zaak, naast zijn dagelijkse werkzaamheden als Hoofd Corporate & Public Relations van het Havenbedrijf Rotterdam.
“Veel collega’s zullen herinneringen aan hem hebben. We verliezen een man met een groot hart voor Rotterdam en de Rotterdamse haven”, aldus een intern bericht in het Havenbedrijf Rotterdam communicatienetwerk. Dat grote hart werd behoorlijk geschaad toen na zijn officiële afscheid tijdens een indrukwekkende afscheidsreceptie het contact met het Rotterdamse netwerk verwaterde.
Res publica
Oud-voorzitter van de Marine Club Rotterdam en oud-ambtenarentopman Theo Schut memoreert Rudolph van der Graaf aldus: “Regelen, organiseren, improviseren, verbanden leggen; het was op zijn lijf geschreven. Maar altijd prudent op de achtergrond. Het resultaat telde. Dankzij zijn vele contacten in de haven krijgt - om een voorbeeld te noemen - het Oceanium in Diergaarde Blijdorp de geregelde aanvoer van het noodzakelijke verse zeewater. Mede ook door zijn enthousiasme ontstond het museum Schepen uit Verre Landen aan de Wijnhaven (Lashbakken uit New Orleans over de Regentessebrug) terwijl door zijn juridische kennis van zaken hij destijds het bestuur kon behoeden voor de vele valkuilen. De vlekkeloze overdracht van de gehele collectie aan het Noorder Dierenpark te Emmen en de aan- en verkoop van het unieke drijvende museum (nu H2hotel) was mede aan hem te danken.”
Schut meldt verder dat het Rotterdamse Collega van B&W en de directie van het Havenbedrijf jarenlang veel plezier hebben gehad van het ‘uiterst bekwaam’ functioneren de Graaf onder de Rotterdammers.
Noorwegen, Clinton, Guatamala
Dat bleek bij de ontvangst van de toenmalige Amerikaanse President Clinton en diens echtgenote Hilary in Rotterdam en de haven. Schut merkt verder dit op: “Er zijn niet velen die van de Koning van Noorwegen de onderscheiding van Officier in de Koninklijke Orde van Verdiensten hebben gekregen. Rudolph wel. Hij was bij leven niet alleen zes jaar Honorair Consul van de Republiek Guatemala in Rotterdam en ook erelid van de Zeekadetten.”
Daarmee hebben we nog niet eens alle functies en verdiensten van Rudolph van der Graaf genoemd. In de haven is het begrip ‘toegevoegde waarde’ nog niet verdwenen. De top van de Port of Rotterdam Authority mag uiteindelijk de toegevoegde waarde van de Graaf onder de Rotterdammers niet hebben erkend. De vele internationale relaties en échte vrienden zullen de herinneringen aan hem blijven koesteren. Dat zullen zijn familieleden zeker doen als het gaat om zijn zorgzame kant en verbondenheid met hen. De dierbare herinneringen zullen bij velen blijven.
