Opwarming aarde gaat steeds sneller en Europa gaat het snelste
Het herstel van de voor het leven aarde onmisbare ozonlaag, laat zien dat we iets kunnen doen aan door de mensheid aangerichte fundamentele bedreigingen van onze leefomgeving en daarmee ons voortbestaan. Met het broeikaseffect is dat een stuk lastiger door de grote omvang en de vele bronnen van broeikasgassen, maar het is even hard nodig en het kan ook, zij het niet zo snel als bij de ozonlaag. Die kon door gerichte beperking van ozon aantastende stoffen in grofweg een halve eeuw bijna gepareerd worden. Bij het op industriële schaal veroorzaakte broeikaseffect is de dreiging ook heel groot, maar lijkt inperking het hoogst haalbare maar ook dat is zeer gecompliceerd en vraagt, zoals langzamerhand iedereen weet, om grote veranderingen. Intussen neemt opwarming nog steeds toe. Gemiddeld is de snelheid van opwarming blijkt uit recent satelliet onderzoek in de laatste twintig jaar meer dan verdubbeld. En van alle continenten warmt het onze, Europa, het snelste op. De afgelopen dertig jaar twee keer zo snel als de andere continenten.
Het klimaat wordt bepaald door hoeveel van de zonne-energie, de warmte, die de aarde absorbeert en hoeveel warmte de aarde afgeeft. Hun som bepaalt of de aarde opwarmt of afkoelt. Voortdurende toename van de concentraties van goed gemengde broeikasgassen in de atmosfeer en de lange tijdschalen die nodig zijn voor de oceaan, de cryosfeer (sneeuw- en ijsgebieden) en het land om met die toenames in thermisch evenwicht te komen, resulteren in een netto winst aan energie, en dus opwarming, op aarde. Het grootste deel van deze overtollige energie (ongeveer 90%) verwarmt de oceaan, de rest verwarmt het land, smelt sneeuw en ijs en verwarmt de atmosfeer. Amerikaans onderzoek vergelijkt satellietwaarnemingen van de netto stralingsenergie die door de aarde wordt geabsorbeerd met een wereldwijde reeks metingen die worden gebruikt om de opwarming in de oceaan, het land en de atmosfeer en het smelten van sneeuw en ijs te bepalen. Het onderzoek toont dat deze twee onafhankelijke benaderingen tussen midden 2005 en midden 2019 een decenniumlange toename opleveren in de snelheid van energieopname door de aarde, wat we toeschrijven aan verminderde reflectie van energie terug in de ruimte door wolken en zee-ijs en toename van goed- gemengde broeikasgassen en waterdamp. Bron: Loeb ea, |
Bronnen WMO, KNMI, NASA en Loeb ea, Geophys. Res. Lett., 2021
.gif)
