Trieste finale
(opinie) De finale van het megalomane Feyenoordstadion aan de rivier is wel heel triest. Nadat de club zelf zich van deze hersenschim had afgekeerd – ongetwijfeld tot vreugde van de aanhang – heeft nu de Raad van State de hele zaak geliquideerd. Het bijhorende woningbouwplan mag niet uitgevoerd worden om allerlei wettelijke redenen. Het resultaat is niets, nul komma nul.
Eiland van valse schittering
Er heerst nu droefheid in brede kring: dat stadionplan met bijbehorende woonwijk was zo belangrijk geweest voor de revitalisering van Rotterdam Zuid. Dat is moeilijk voorstelbaar. Als de plannen waren gerealiseerd, dan was er een eiland van weelde en valse schittering ontstaan aan de rand van Zuid. Het stadsdeel was er niet warm of koud van geworden. Het had allemaal niks uitgemaakt. Hoogstens hadden projectontwikkelaars hun zakken kunnen vullen terwijl kapitaalkrachtigen de kans kregen een peperduur appartement te kopen met uitzicht op de Maas.
Weinig verloren
Dat het allemaal wordt afgeblazen, daar gaat weinig aan verloren. Rotterdam is al genoeg een apartheidsstad met aan de ene kant de achterblijvers en aan de andere kant de sjiek met de nouveaux riches in hun eigen complexen.
Als we de bestaansbasis onder Rotterdam niet voorgoed willen uithollen dan moeten we zo snel mogelijk betaalbare woningen bouwen voor het soort mensen dat een stad in leven houdt: zorgmedewerkers, politie-agenten, leerkrachten, productiemedewerkers, kortom alle mensen die nu vanwege de woningnood en de woekerprijzen uit Rotterdam verdreven worden. Het zou mooi zijn als er langs de Maas juist voor hen zou worden gebouwd. Stel je maar vast voor hoe zo’n wijk dan op zondagmiddag leeg stroomt: duizenden blije fans gaan op weg naar het oude stadion van Feyenoord, dat monument van geestkracht uit een vorige crisis, om daar hun club toe te juichen.
Zo revitaliseer je Zuid en niet anders.
-S.jpg)
.gif)
