Nutsbedrijven

09 oktober 2022 door Han van der Horst
Nutsbedrijven
Motorwagen uit de jaren dertig Foto Voogd074 cco

Rotterdam is een arme stad met een laag inkomen per hoofd van de bevolking. Daarom komt de muilpeer die de RET aan het publiek heeft uitgedeeld, bij veel stadgenoten extra hard aan. De prijzen voor het vervoer stijgen met gemiddeld 7,24% en het losse kaartje wordt een halve euro duurder. Je zult maar een werkende arme zijn met een werkplek aan de andere kant van de stad. Dan is dat de zoveelste aanslag op je bestaanszekerheid.

Door wie?

De directeur van de RET Maurice Unck is de persoon aan wie we dit te danken hebben. Nog veel te weinig worden in Nederland de verantwoordelijken bij name genoemd als bedrijven of instanties burgers verder in het nauw brengen. Beslissingen worden niet door instanties genomen maar door mensen met een duidelijke identiteit. Wij hebben er recht op te weten wie het zijn.

Waarom?

Kunnen wij Maurice Unck veel kwalijk nemen? Dat is een heel andere vraag. Onder burgemeester Opstelten is de RET, decennia lang een gemeentelijke dienst, verzelfstandigd. De RET is een NV die haar eigen broek op moet houden. Als de concessie verloopt moet zij met andere gegadigden concurreren om een nieuwe te krijgen. Daar profiteert dan de consument van, aldus de courante leugenleer.

Waardoor?

Vanzelfsprekend is dit niet het geval. Een bedrijf voor openbaar vervoer is afhankelijk van de concessieverlener. Die moet je tevreden houden door de laagste inschrijver te zijn. De passagiers hebben geen keuze. Dat wil zeggen: ze hebben die keuze wel: ze houden bijvoorbeeld vast aan de auto omdat je met zijn vieren in het openbaar vervoer ook een godsvermogen kwijt bent.

Maurice Unck, directeur van een commercieel bedrijf, is in deze tijden van inflatie en ontploffende energieprijzen wel gedwongen zijn tarieven te verhogen. Anders gaat de RET op de fles.

Hoe komt het?

Aan het begin van de vorige eeuw hadden liberalen – althans een groot gedeelte van hen – nog hersens. Daarom ging van hun voorlieden, zoals Victor Gerritsen en vooral Willem Treub – de gedachte uit dat nutsbedrijven in overheidshanden moesten komen omdat de ervaring met het spoor, de energie en de telefoon leerde dat echte concurrentie niet goed werkte en de consument dus een product kreeg tegen een prijs die net niet hoog genoeg was om een opstand te veroorzaken. Om die reden is de RET opgericht als een gemeentebedrijf. Daarom werden gas en elektriciteit door de gemeente geproduceerd.

Wat te doen?

Nu zitten we met de gebakken peren. We gaan een ongeëvenaarde crisis tegemoet. De regering moet met subsidies miljoenen Nederlanders boven water houden om de winstgevendheid te garanderen van essentiële nutsbedrijven, die inmiddels voor een belangrijk deel in buitenlandse handen zijn gespeeld.

Dit is onhoudbaar. De nutsbedrijven moeten weer in het bezit van de gemeenschap komen. Dus ook de RET. Anders blijft dit gekloot ten eeuwigen dage doorgaan.

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.