40 jaar neo-liberalisme is genoeg; actie om minimumloon te verhogen tot € 14 per uur

09 december 2019 door de redactie
40 jaar neo-liberalisme is genoeg; actie om minimumloon te verhogen tot € 14 per uur

Toespraak van Hans Goosen van de Rotterdamse Sociale Alliantie (RoSa!) op 27 november in het wijkpark Oude Westen. "Ik ga het over wat cijfers hebben 150, 40 en 14. Schrik niet en loop niet weg. Het zijn niet de cijfers zelf, maar wat er achter ligt. En hoe dat binnenkort bij elkaar komt."

150
Honderdvijftig jaar geleden was dit landje bij de zee nog vooral van de boeren en van de ambachtslieden. Terwijl in bijvoorbeeld Engeland, de stoommachines in fabrieken draaiden op kolen, waarmee de uitbuiting van de aarde een aanvang had genomen. Waar de nieuwe generatie van nu gespaard moet blijven via een klimaatakkoord. De liberalen hadden in 1848 in Nederland koning Willem III zijn macht ontnomen en een kleine elite van de rijken had stemrecht.

Het was 1870 en even na de derde internationale van de communisten, die niet goed was verlopen. In Rotterdam had je veel groepen van vakbondslieden, in de oude zin van het woord, de belangrijkste groep in Rotterdam waren de grafici, de drukkers. In Amsterdam was er een luxueuzer groep, de diamantairs.

De grafici in Rotterdam wilden in de voorjaar samenwerken met andere vakbonden. In mei 1870 kwam de Rotterdamsche Bestuurdersbond tot stand. Gematigd en ook een tikje liberaal, het begin eigenlijk van het poldermodel, maar ook de eerste voorloper van de federatie, die via het Werknemersverbond in 1871, opgericht in Amsterdam, via de NVV later, nog later de FNV werd. En daar moet 150 jaar later, in mei 2020 aandacht aan besteed worden.

40
Bijna 40 jaar geleden in 1981 werd er in Nederland het akkoord van Wassenaar gesloten. De tijd was ook in Nederland rijp via Margaret Thatcher in Engeland en Ronald Reagan, om het neoliberalisme en de marktwerking tot het enige economisch geloof te verheffen. En daar plukken de armen al vier decennia de bedorven vruchten van. Met bezuinigingen op de uitkeringen, met bezuinigingen op de AOW, met boetes en maatregelen en de dienst Sociale Zaken, die tot participatiewet werd omgevormd in 2015. Een participatiewet die vorige week tot het bot werd geanalyseerd en bij het vuilnis werd gezet door Kim Putters van het Sociaal Cultureel planbureau.

Maar neo-liberalistisch geloof houdt ook in aanbestedingen, met het vernietigen van kenniskapitaal en mensen die hun baan verleizen. En mensen terugkerend in werk ontdekken dat banen niet meer bestaan, alleen nog maar contracten en overeenkomsten, waar de zzp-er nauwelijks of niet mee kan rondkomen. En waar grote bedrijven wegkomen met het ontduiken van belastingen. En waar ook de belastingdienst de wet aan zijn laars lapt. Onder het motto: rijken worden rijker, armen worden armer.

Flexwerk weg en belasting voor Shell 

Duidelijk is dat we samen van onderaf komend jaar twee slagen moeten maken. Ten eerste het neoliberalisme tot een New Deal omsmeden. Nieuwe en dan wel sociale afspraken in Rotterdam, Nederland en in Europa. Ten tweede terug naar een sociaal stelsel, dat mensen met een uitkering niet meer vervolgt, maar ontzorgt, zoals dat in de artikelen 19 en 20 van onze grondwet staat.

Achterstallig sociaal onderhoud inhalen, complete sociale renovatie!

14
Mensen met minimale inkomsten, werkend, met een uitkering of met een laag pensioen zijn er in de afgelopen 40 jaar bijna 35% op achteruit gegaan, als we kijken naar de cao-lonen. Vandaar ook dat de armoede onrustbarend toeneemt. Ongeveer 72% merkt niets van een verbeterde economie, na de neoliberale crisis in 2008. In Rotterdam, de armste grote stad van Nederland niet. In het land niet. En zeker niet in Europese landen zoals Griekenland en Italië. De gewone bevolking is daar door de regering en de banken van Nederland en Duitsland financieel uitgekleed. Terwijl we ze wel verplichten vluchtelingen op te vangen, die verdeeld zouden moeten worden over een ooit solidair Europa.

Het plan voor een minimumloon van 14 euro, in navolging van 15 dollar in de Verenigde Staten, is een heel goed idee ook volgens de Rotterdamse Sociale Alliantie, RoSA! Maar dan ook de uitkeringen en de AOW mee laten stijgen. En wel om twee redenen. Met bijvoorbeeld de huidige bijstand is voor de meesten niet meer te leven. En een impuls van de economie via bijstand en AOW levert veel koopkracht op. Het geld stroomt in de zakken van de middenstand, die nemen mensen in dienst en de belastingopbrengsten stijgen. Joseph Stiglitz, Nobelprijswinnaar economie, schrijft dat ook in zijn nieuwste boek.

Vorige week verklaarde staatsecretaris mevrouw van Ark om de uitkeringen niet mee te laten stijgen. Dat luchtballonnetje van haar op donderdagochtend is diezelfde dag nog vakkundig doorgeprikt.

En waar komen 150 , 40 en 14 nu samen.
150 jaar is de vakbeweging een drager van de solidariteit, net zoals onze Rotterdamse Sociale Alliantie dat is.

40 jaar neoliberalisme is genoeg. Opdat er weer een sociale samenleving ontstaat. Eerst achterstallig sociaal onderhoud uitvoeren en daarna een samenleving waar men elkaar weer kan vertrouwen en met elkaar de handen uit de mouwen steken.

14 euro is het middel om de koopkracht te gebruiken om nieuwe echte banen te maken.

14 euro en uitkeringen mee omhoog

En waar gaat dat samenkomen? Op 9 mei 2020 om twee uur wordt de derde Rotterdamse Mars tegen de armoede gehouden. Armoede kent vele gezichten, financiële armoede, uitsluiting is armoede, eenzaamheid is armoede, armoede door onrecht, het komt allemaal op de borden tijdens de demonstratie te staan, vanaf het beeld de Verwoeste Stad van Zadkine en de manifestatie erna op het Schouwbrugplein.

Dus komen op 9 mei, twee uur, bij de Leuvehaven."
 

Bron: nieuwsbrief RoSa!

 

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.