Mei 1940: De slag om Rotterdam

03 mei 2012 door de redactie
Mei 1940: De slag om Rotterdam

Over het werkelijke verloop van de slag om Rotterdam tussen 10 mei 1940 en beëindigd met het Duitse bombardement op 14 mei 1940 zijn nogal wat meningsverschillen ontstaan. Het ging in eerste instantie tussen dr.L. de Jong, directeur van het Rijksinstituut van Oorlogsdocumentatie, de journalist Aad Wagenaar, die een meeslepend boek heeft geschreven over deze periode aan de ene kant en aan de andere kant de journalist Loek Elfferich.

Elfferich heeft vooral in de jaren tachtig toch wel aardig wat bewijs naar boven weten te halen dat er tijdens die strijd wel degelijk een Duitse zogenaamde ‘Vijfde Colonne’ actief is geweest. Een ander belangrijk punt van hem was dat de Duitsers het bombardement op 14 mei bewust hebben doorgezet, ondanks het feit dat ze wisten dat Rotterdam zou capituleren.

Elfferich doet dat bijzonder gedetailleerd in het boek ‘Rotterdam werd verraden’.

Bij het uitbreken van de oorlog woonden zo’n 5000 Duitsers in de gemeente Rotterdam met natuurlijk min of meer verwante leden van de NSB.

Daarvan waren er een kleine 300 overtuigde nazi’s bij de Rotterdamse politie geregistreerd. En zij werden ook direct na de Duitse inval geïnterneerd, onder meer in de toenmalige Doelen. Maar hij geeft ook voorbeelden van verborgen Duitse uniformen en soms wapens in havenloodsen in bedrijven die eigendom waren van Duitse ondernemingen.

Een mooi voorbeeld is het verhaal van de afgekeurde Nederlandse marinier J.H.W.Dijkman, die als klusjesman werkte bij het in Duitse handen zijnde hotel Weimar aan de Spaanse Kade. Hij vertelde dat er in de kelder een afgesloten gedeelte was waar hij, toen hij de deur open kreeg, kisten gevuld met uniformen en laarzen zag. Dat was begin 1940. Hij werd op staande voet ontslagen.

Ik vond nog meer interessante feiten en feitjes bij Elfferich. Bij het bombardement ging het eigenlijk om de vraag wat er precies was gebeurd. Was het, zoals de Duitsers beweerden, in feite een klein bombardement geweest dat door het falen van de Rotterdamse brandweer was uitgegroeid tot een enorme vuurzee, of in de versie van Elfferich, een bewust terreurbombardement om die stijfkoppige verdedigers een lesje te leren. Elfferich geeft zeer gedetailleerd het aantal brandbommen aan dat de Duitse vliegtuigen aan boord hadden. Ook was direct na het begin van het bombardement een aantal waterleidingen verwoest waardoor de Rotterdamse brandweer weinig kon doen.

Hij geeft een ander voorbeeld aan de hand van de Duitse propaganda. Er werd uitgebreid getoeterd dat de Duitse parachutisten het Belgische fort Eben-Emael zo snel hadden veroverd, maar over de mislukte aanval op Rotterdam en in feite ook op Den Haag werd veel minder lawaai gemaakt.

Want dat was toch de grootste tegenslag voor de aanvallers. Bij de Afsluitdijk bij Kornwerderzand kwamen ze er niet door. En in Rotterdam werd het Duitse leger tot de eigen verbijstering tegengehouden.

Wat ik ook niet zo besefte was dat de Duitsers aanvankelijk van plan waren alleen Limburg en Brabant te annexeren en het gedeelte boven de grote rivieren in een soort onafhankelijkheid als Nederland te laten bestaan. Een soort Vichy dus.

Vrij kort na het bombardement liet Hitler weten grootse plannen met Rotterdam te hebben. Het zou een soort Londen moeten worden met miljoenen inwoners en natuurlijk de belangrijkste stad en haven van geheel West Europa…

 

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.