‘Brekebeen’
Recent vertelde ik u over een praktijkgeval bij een psychiater. Nu een uit de huisartsenpraktijk van ene dokter Van Zwol, vroeger bekend als de ‘televisiedokter’.
De dokter vertelt dit waar gebeurde verhaal onder het idee van ‘een ongeluk komt nooit alleen’.
Een man van in de vijftig komt moe thuis van zijn werk en besluit vlak voor etenstijd voor een grote boodschap naar de wc te gaan.
De man rookte graag een sigaartje en zat daarmee met de broek naar beneden op de wc-bril.
Zijn vrouw in de keuken hoorde plotseling een geschreeuw en gegil van jewelste. Zij rende door het huis, richting het geluid.
Haar man stond daar te dansen van de pijn met de broek nog naar beneden. Uit de plee kwam een metershoge steekvlam die zowel zijn billen als zijn edele delen hadden verbrand.
Gelukkig had zijn vrouw de tegenwoordigheid van geest zo snel mogelijk de ambulancedienst te bellen. Die arriveerden binnen tien minuten.
Toen de ziekenbroeders met brancard en al de trappen opliepen naar tweehoog, lag de man inmiddels kronkelend in de gang. De broeders pasten zo goed en zo kwaad als het ging Eerste Hulp toe met zalf tegen de brandwonden. Vervolgens werd het slachtoffer op de brancard gelegd voor vervoer naar beneden, richting ambulancewagen.
Op het moment dat de ziekenbroeders de eerste trappen met de verbrande man waren afgedaald, vroeg een van hen voor de goede orde: ,,Hoe is dit eigenlijk gebeurd mevrouw?!’’
Zij antwoordde vol schuldbesef: ,,Ik heb teveel spiritus gebruikt met het schoonmaken van onze wc. En toen gooide mijn man er zijn sigaartje in…’’
De ziekenbroeders keken eerst vol ongeloof en barstten even later spontaan in een brullende lachbui uit. Zij schudde daarbij zo hard met de brancard dat de verbrandde man eraf viel en vanaf tweehoog via de trappen naar beneden stuiterde.
De broeders schrokken zich rot.
Eenmaal beneden aangekomen kermde de man nog harder.
Door de val bleek zijn rechterbeen te zijn gebroken…
-(1)-S.jpg)
-S.jpg)
