Kaapverdianen zeer actief in RK-kerk

04 mei 2014 door Hans Roodenburg

In Rotterdam is de Kaapverdiaanse parochie de grootste en meest actieve rooms-katholieke groep. Van de circa 20.000 Kaapverdianen inNederland wonen veruit de meesten in deze stad. Overigens vindt in de grote steden een behoorlijke verschuiving plaats van het christendom naar de niet-westerse geloofsgemeenschappen zoals de islam. Dat heeft uiteraard ook te maken met de groei van het aantal migranten in Rotterdam. Bijna de helft van de inwoners is van allochtone afkomst.

Een deel van deze details is te lezen in de publicatie van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) over de godsdienstige ontwikkelingen in Nederland.

Halvering
Het percentage Nederlanders dat lid is van een kerk is sinds 1970 gehalveerd. Hetzelfde geldt voor het percentage regelmatige kerkgangers onder de kerkleden. Tussen 1966 en 2006 daalde het percentage kerkleden dat meent dat je je aan alle regels van de kerk te houden hebt van 51 naar 34 procent.

Opmerkelijk in dit verband is dat toch wijdverbreid onder de Nederlandse bevolking is dat de zin van het leven is te vinden in de unieke innerlijke ervaring en het ontwikkelen van eigen vermogens. Of zoals het SCP concludeert: ,,Bijna negen op de tien Nederlanders is het daarmee op zijn minst enigszins eens, meer dan vier op de tien zelfs in hoge mate.’’ ‘Zelfspiritualiteit’ - de overtuiging dat de zin van het leven ligt in de ontdekking van je ware ik, je authentieke zelf – lijkt een kernelement van de veel hedendaagse spirituele interesse.

Jeugd
Een andere opvallende bevinding uit het rapport is dat de jeugd (17 tot 30 jaar) als geheel steeds onkerkelijker wordt, maar dat onder het kerkelijk deel een groeiend aantal zich houdt aan de kerkelijke voorschriften en de traditionele geloofssfeer onderschrijven.
Het SCP constateert dat de kerken in allerlei opzichten toch een factor van belang vormen in het hedendaagse Nederland. ,,Als weinige organisaties slagen zij erin het grootste deel van de op hun terrein geïnteresseerden te verenigen: 60 procent van degenen die zich als religieus mens beschouwt, maakt deel uit van de kerk.’’

Vrijwilligers
Het vrijwilligerswerk is ook erg hoog. Het percentage vrijwilligers onder de regelmatige kerkgangers (52 procent) is ruim dubbel zo groot dan onder de mensen die nooit naar de kerk gaan. Het gaat ook niet alleen om de diensten die kerkelijk gerelateerd zijn. Ook in het seculiere vrijwilligerswerk zijn kerkgangers oververtegenwoordigd.
Kerkelijkheid en gelovigheid zijn niet hetzelfde. In de afgelopen decennia liep de kerkelijkheid duidelijk sneller terug dan het geloof in een God of hogere macht. Meer dan vier op de tien buitenkerkelijken rekent zich niet tot de atheïsten of agnosten, maar gelooft in een God of in zoiets als ‘een hogere macht’.

‘Wonderen’
Wel is het zo dat begrippen als ‘een leven na de dood’ en ‘bidden of religieuze wonderen’ door de buitenkerkelijken niet in traditioneel kerkelijke zin worden opgevat.
Ontkerkelijking betekent dus niet dat de Nederlanders (en Rotterdammers) nergens meer in geloven. Zij betekent ook niet dat mensen geen belangstelling hebben voor spirituele onderwerpen. Naast geloven binnen verband is er ook veel geloven buiten verband.

Het volledige rapport ‘Geloven binnen en buiten Nederland. Godsdienstige ontwikkelingen in Nederland is te lezen’ op www.scp.nl of in boekvorm te koop.