Weg met de politieke Eerste Kamer

22 maart 2015 door Ronald Sørensen

(Rotterdam Vandaag & Morgen geeft nu en dan gastschrijvers de gelegenheid hun mening op deze site te ventileren. Rotterdam Vandaag & Morgen is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze artikelen. Gastschrijver van dit artikel is Ronald Sørensen, Rotterdammer en senator in de Eerste Kamer voor de PVV.)

Waarom nieuwe verkiezingen de enige goede oplossing zijn om uit de politieke impasse te komen.

Bij mijn maidenspeech (voor de Eerste Kamer red.) in Den Haag heb ik gesteld dat de senaat een politiek lichaam is, dat op zeer ondemocratische wijze is samengesteld en dat daarom moet worden afgeschaft.

Getrapte verkiezingen
De merkwaardige wijze van kiezen van senatoren via getrapte verkiezingen dateert uit de tijd toen men in Nederland nog beducht was voor teveel ‘Hollandse’ invloed. Men ging ervanuit, dat de statenleden provinciegenoten naar Den Haag zouden afvaardigen, zodat de ‘Hollandse’ dominantie van de politiek een tegenwicht zou krijgen. Die visie is – zeker als we kijken naar de woonplaatsen van de huidige senatoren – volkomen achterhaald. Bij het stemmen krijgt een statenlid het dringende verzoek vooral op de nummer één van zijn lijst te stemmen. Meestal doet men dat ook braaf.
Ook de laatste verkiezingen hebben weer aangetoond dat de oorspronkelijke taak van de senaat, het toetsen van de nieuwe wetten op toepasbaarheid, juridische juistheid en uitvoerbaarheid, bijzaak is geworden. De senaat kan een regering maken en breken en is zich daar volkomen van bewust. Dat is een bewijs van het feit dat ons land helemaal niet zo democratisch is als wij zo graag willen beweren.

Achterkamertjes
Senatoren worden niet door de bevolking gekozen, maar in achterkamertjes benoemd (inclusief ondergetekende). Geen partijcongres – ook zo’n schijn-democratische vertoning – heeft een door de partijregenten voorgestelde kieslijst voor de senaat veranderd of verworpen. Kortom, men volgt slaafs de door de partijleiding voorgestelde kieslijsten. Logisch, zo’n congres dient er voor om je te manifesteren en voor jezelf te lobbyen. Tegen de lijn van het bestaande partijpatriciaat ingaan is niet bevorderlijk voor je politieke carrière.
De senaat bestaat dus uit door de partijbonzen – die zelf ook graag zitting nemen - benoemde mensen. Als we in ogenschouw nemen, dat slecht 2% van de Nederlanders lid is van een politieke partij, waarvan weer slechts 10% vergaderingen bezoekt, dan wordt duidelijk dat democratie een ruim begrip is, want niet de kiezers maar een heel klein deel van de leden van politieke partijen bepalen de samenstelling van de senaat, die alle wetgeving kan tegenhouden. De senaat als sneeuwschuiver (Job Cohen in 2011) die alle wetsvoorstellen blokkeert. Geen chambre de reflection, maar een chambre de resistance of chambre de obstruction!

Ondemocratisch
Voorlopig zitten we nog heel lang met deze ondemocratische politieke laag. Voor een grondwetswijziging is 2/3 meerderheid van de Kamers nodig en afschaffen is niet in het belang van de regenten bij de traditionele partijen dus directie verkiezing en afschaffing zijn niet aan de orde.
De enige mogelijkheid om de politieke angel enigszins uit de Eerste Kamer te halen is om er voor te zorgen dat er weinig verschil is in de politieke samenstelling tussen de Eerste en de Tweede Kamer. Dan kan de Eerste Kamer zich weer helemaal wijden aan haar oorspronkelijke taken die het ondemocratische karakter nog een beetje dragelijk maken.
Snel nieuwe verkiezingen dus! Daarbij; is een regering met 76 van de 150 zetels in de Tweede kamer en 21 van de 75 in de Eerste Kamer nog geloofwaardig?