Persprijs Rotterdam gaat nog door
De Persprijs Rotterdam 2015, de mediaonderscheiding voor journalistieke producties over Rotterdam en omgeving, is gewonnen door tv-documentairemaker Justus Cooiman. Hij maakte afgelopen voorjaar in 'Coast to coast' een dagelijks videoverslag van de rondreis van het Rotterdams Philharmonisch Orkest langs concertzalen in de VS. Een samenvatting daarvan was te zien op TV Rijnmond.
‘Vlogger’
Cooiman was in deze een soort ‘vlogger’ die dagelijks online een videodagboek bijhoudt. De prijs van 5000 euro is woensdagavond 4 november door juryvoorzitter Saskia Stuiveling uitgereikt in debatcentrum Arminius in Rotterdam.
De productie van Cooiman werd gekozen uit 24 inzendingen. In het juryrapport wordt zijn inzending geprezen omdat het meer was dan een verslag van een tournee pur sang. ,,Opvallend is juist zijn oog voor de kleine persoonlijke verhalen van de orkestleden waardoor het orkest meer dan ooit is gaan leven,’’ aldus de jury.
Met het eerbetoon aan Cooiman is weer een puur journalistieke, moderne productie uitverkoren. Cooiman vertelde zelf dat orkestleden al ’s avond op internet gingen kijken wat hij die dag had geleverd.
Een jaar terug toen de ‘Buik van Rotterdam’ de Persprijs 2014 won, kwam er kritiek los op de keuze van de jury. Kort samengevat: het is een nogal commercieel gerichte site, deels bemand door journalisten. De leukste vonden we nog van Mark Hoogstad, politiek verslaggever van het AD Rotterdams Dagblad, die in dat jaar mede genomineerd was en daarom heel indirect in humorvolle tweets sprak van ‘buikie, buikie’. Uiteraard feliciteerde hij collega’s als Frank van Dijl, Mirjam de Winter en Wim de Jong met hun prijs.
Organisator Leo Pronk was niet ongelukkig met de keuze voor de ‘Buik van Rotterdam’ want een jury heeft volgens hem altijd gelijk. ,,Het was inderdaad een gewaagde keuze. De jury staat nadrukkelijk open voor nieuwe initiatieven die de journalistiek nieuwe kansen bieden. Kansen die broodnodig zijn.’’
Juryvoorzitter Saskia Stuiveling legde bij de tiende prijsuitreiking deze week uit dat sinds de start eind 2006 het journalistieke landschap in Rotterdam danig is veranderd. Van de 24 aangemelde producties voor dit jaar hadden er tien betrekking op internet, vijf op papieren media (dagbladen, huis-aan-huiskranten), twee op radio en televisie en één die door haar onder de noemer werd gebracht van ‘de rest’. In 2006 waren de dertien aangedragen producties vooral gericht op papier en radio/tv.
Volgens Pronk zal de Persprijs Rotterdam 2016 dus ook weer worden uitgereikt, tenzij er niet genoeg inzendingen van behoorlijk niveau binnenkomen. ,,Maar daarvoor ben ik niet bang. Rotterdam is een dankbaar onderwerp voor de journalistiek, niet alleen lokaal maar ook nationaal en zelfs internationaal. Er gebeurt hier zo veel dat ik me geen enkele zorg maak dat er niet genoeg over de stad zal worden geschreven of gefilmd.’’
Rechtstreeks
Een puntje is dat mediabedrijven vaak zelf hun bijdragen voordragen. Pronk: ,,De meeste inzendingen komen vanuit de (hoofd)redacties maar een groeiend aantal komt rechtstreeks van de makers van journalistieke producties zelf. Dat komt doordat er steeds minder journalisten in loondienst zijn en steeds meer als kleine zelfstandige hun brood moeten verdienen. Velen hebben geen ‘baas’ om hen voor te dragen dus moeten ze dat zelf wel doen als ze kans willen maken op de Rotterdamse persprijs. Alleen al om die reden willen wij de Persprijs Rotterdam zo lang mogelijk laten voortbestaan: zo’n zzp’er kan een financiële meevaller immers heel goed gebruiken.’’
De jury en het bestuur van de Persprijs Rotterdam heeft volgens Pronk vijf inzendingen ‘voorgedragen’ in die zin dat de makers ervan zijn aangemoedigd in te zenden.
De hoofdredactie van Rotterdam Vandaag & Morgen heeft al jarenlang geen inzendingen gedaan onder het motto ‘een journalist moet gewoon zijn werk goed doen’. Ook de vaste – vaak gepensioneerde - medewerkers en vrijwilligers staan niet te popelen om zelf daarom maar iets voor te dragen.
Pronk staat wel open voor nieuwe ideeën, een andere opzet, andere manieren om journalistieke producties bij een jury te brengen. ,,Maar sommige dingen kunnen nu al: als een lezer, kijker of luisteraar vindt dat een bepaald verhaal de moeite waard is om mee te dingen kan hij of zij mij tippen. Soms gebeurt dat nu al. Criterium is niet of de journalist in Rotterdam en omgeving werkzaam is, maar dat het onderwerp Rotterdams moet zijn. Zodoende hebben de afgelopen tien jaar nogal wat niet-Rotterdammers meegedaan en sommigen van hen zelfs gewonnen. Ons uiteindelijke doel, zie onze stichtingsstatuten, is betere verhalen in woord en beeld over Rotterdam.’’
Later komt hij nog terug op de gedachten in onze club om zo langzamerhand te stoppen met de Persprijs Rotterdam. ,,Je moet al die jongere collega’s de kost geven die voor een habbekrats in de weer zijn op de freelancemarkt. Daar word je echt niet vrolijk van en van hen begrijp ik wel degelijk dat ze een gooi willen doen naar bijvoorbeeld onze persprijs.
Allesbehalve gênant. Gênant is pas die uitgever die profiteert van de situatie op de arbeidsmarkt en journalisten voor een appel en een ei laten werken.’’
_2-S.jpg)
