Pacal, een meer dan bijzondere hond

22 maart 2017 door Rinus Vuik
Pacal, een meer dan bijzondere hond

Er bestaan heel veel overgeleverde verhalen over bijzondere huisdieren, en ook de literatuur laat zich niet onbetuigd. Waarom juist dan dit verhaal? U mag dit voor uzelf uitmaken door de aaneengeschakelde bizarheden te lezen, nee, tot u te nemen. Pacal en zijn 'baasje' RS verdienen dit.

Het was niet om aan te zien, maar ook hartverscheurend, en voor eigenaar RS bijna niet te bevatten hoe zijn Pacal daar langs het metrospoor lag. Totaal opengereten, alle vitale inwendige lichaamsdelen lagen bloot, één van de poten bijna afgerukt, een afgrijslijk aangezicht, om van te janken. Hier lag een hond die ter dode was opgeschreven, en als dit in Afrika plaats zou hebben gevonden, zouden de aasgieren zich al hebben verzameld, wachtend op het moment om zich tegoed te kunnen doen aan het overschot van een hond.

En die hond zou dan Pacal moeten zijn. Niet dus...dan ken je Pacal niet...een ijzersterk(naar blijkt) dier, met een zeer grote drang om te willen overleven, bij zijn baas te willen zijn, en het wonder geschiedde.... Pacal overleefde, maar vraag niet hoe!

De aanleiding
RS liet op een dag, in de vroege morgen, zijn hond Pacal uit. Samen liepen ze langs het metrospoor, en deze keer was Pacal niet aangelijnd, vraag RS niet waarom, dit is nu eenmaal een gegeven.

Pacal met zijn baas en rechts in haar mand Misty, zijn kameraadje (Foto © Rinus Vuik)

Plotseling stormt Pacal richting een hem bekend zijnde herderse teef, die zich heel dicht bij het spoor bevond, wil haar attenderen weg te gaan bij het spoor, en sprong voor de aankomende metrotrein, die hem in volle vaart aanreed,en u weet inmiddels de gevolgen. Maar nog niet de afloop, een bijzonder verhaal op zich.

Een geluk bij een ongeluk
De bazin van de Mechelse herder, ook ontdaan, spoedde zich naar huis, en met haar echtgenoot en hun auto werd Pacal naar de op drie minuten afstand gevestigde dierenarts Dr Lammers gebracht, die nog aan het ontbijten was.

Deze sloot zijn praktijk 'voor onbepaalde tijd', en ging met Pacal aan de slag, samen met zijn echtgenote (ook dierenarts), alsmede zijn assistente.

Dr. Lammers wond er geen doekjes om en zei tegen RS: 'Er moet wel een heel groot wonder gebeuren wil uw hond het overleven'.

Met dit gegeven moest RS het voorlopig doen, en een heel spannend aantal uren brak voor hem aan, ook voor Pacal, zwevend tussen leven en dood!

Na zo'n zes uur opereren was Pacal stabiel, dankzij een voortreffelijk staaltje van chirurgie door dr. Lammers en zijn team, met gebruik van 28(!) meter hechtdraad! Aan het eind van de dag kon RS, met zijn zoon, Pacal ophalen. Samen sjouwden ze de hond naar boven, waar Pacal de komende dagen kon bijkomen.

Specialistische Dierenkliniek UtrechtNa vier dagen werd Pacal, in de auto van de dierenarts, door zijn assistente en RS naar de Dierenkliniek Utrecht vervoerd, dit op kosten van de dierenarts.

Vele operaties volgden, hetgeen ook met zich meebracht dat de kosten opliepen, en zo'n slordige 11.000 euro later werd Pacal ontslagen uit de Dierenkliniek Utrecht, letterlijk uitgezwaaid door het verpleegkundig personeel, dat van deze hond was gaan houden.

RS had, voordat de crisis uitbrak, een florerend aannemersbedrijf met 30 man personeel, maar moest o.a. vanwege een ineengestorte huizenmarkt al zijn personeel ontslaan en ging failliet. Om alle, aan Pacal gerelateerde (forse) rekeningen te kunnen voldoen werd hij gedwongen z'n spaargeld op te nemen, en kocht ook zijn pensioen af. De Belastingdienst kreeg lucht van RS zijn uitgaven voor zijn geliefde hond, en maakte het hem vervolgens alsmaar moeilijker, en uiteindelijk belandde hij in de Bijstand.

Pacal in een relaxte houding, dichtbij z'n baas (Foto © Rinus Vuik)

Voor hem meer dan de moeite waard, want hij had zijn Pacal nog, en die is hem ALLES waard! De band met Pacal is in de loop der jaren alleen maar hechter geworden, en is een ijzersterke band, menig huwelijk mocht dit wensen.

Een reddende engel
Op een dag, RS had een vriend die twee etages lager woont op visite, en Pacal begon onrustig heen en weer te lopen, niets voor hem. Begon ook te janken, dat overging in blaffen. Toen Pacal naar de buitendeur liep, was dit voor RS het sein zijn hond te volgen, ging met zijn vriend naar buiten, namen de lift naar beneden, en daar aangekomen, nam Pacal hen mee naar de woning van de vriend. Eenmaal in de woning troffen ze de echtgenote van deze vriend aan, liggende op de bank.Pacal rende op haar af, bewoog zijn voorpoten op haar borst, likte de chocolade uit haar mond, waarin ze aan het stikken was.

De vrouw kon weer normaal ademhalen, tot opluchting van RS en zijn vriend, en zeker ook de vrouw wiens leven hij redde!

Niet zo verwonderlijk dat ook dit echtpaar een uitzonderlijk hechte band heeft met deze reddende engel!

Een ander echtpaar kon een goed bedoelde actie van Pacal niet waarderen, en dit ten onrechte! Op een dag moest RS met Pacal een rit met de metro maken, en eenmaal op het perron ontwaarde hij een kind dat zich te dicht aan de rand ervan ophield. Hij ging erop af en sprong tegen het kind op! Dat zag het echtpaar, druk bezig met hun mobieltje en totaal niet lettend op hun kind. Nee, dat deed Pacal! De ouders van het kind zagen de actie van Pacal als die van een gevaarlijke hond, en waren beledigd! Hufters van ouders, chapeau Pacal!!

Pacal nu
Een kleine maand geleden werd bij Pacal lymfeklierkanker geconstateerd, een grote klap voor RS, en die lijdt er zichtbaar onder sinds deze keiharde mededeling.

Deze keer zal geen wonder redding brengen, niet het wonder dat hem het leven schonk, en hem nog vele mooie jaren met zijn baas RS opleverde. Het is uiterst wankel of hij nog 10jr oud zal worden. Maar hetgeen RS het meeste zorgen baart is het niet op een waardig afscheid kunnen nemen van zijn maatje. Hij rilt bij het idee zijn hond te moeten laten ophalen, dit ter vernietiging, te worden vermaald en vervolgens dienende tot veevoer.

Hij wil zijn Pacal laten cremeren, maar heeft hier niet de middelen voor , en dat doet hem pijn, heel veel pijn. Beste mensen, wij met z´n allen kunnen ons dierenhart laten spreken, wij moeten RS een waardig afscheid van zijn Pacal gunnen. Lees daarom ook de mededeling onderaan dit verhaal.

Ik wens RS heel veel sterkte en een waardig afscheid van ZIJN Pacal. Beiden verdienen het!

Pacal, met op de rechter foto zijn onafscheidelijke kameraadje poes Misty (Foto © Rinus Vuik)

Uit moverende redenen heeft de eigenaar van Pacal ervoor gekozen alleen zijn initialen te laten vermelden. Zijn naam en persoon zijn aan de schrijver dezes bekend. Als u RS en zijn Pacal een waardig afscheid gunt, dan kunt u een bijdrage naar keuze storten op bankrekening NL85ABNA0617582122, onder vermelding van Voor Pacal.

 

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.