Moeder, wat is het heet!
Tja, het is zomer in Nederland, en dan kán het wel eens warm worden. Kán, zeg ik dus. Want juist omdat we hier in Nederland leven hebben we vaak te maken met gigantische regenbuien.
Dat is al jaren zo. Ook in mijn jeugd, zo'n 100 jaar geleden ongeveer hadden we vaak een vreselijk nat voorjaar, en schroeiend hete zomers. Maar toen werden er nog niet van die idiote kleurcodes afgegeven waarvan de halve Nederlandse bevolking in de stress schiet. Toen gebruikten de meeste Nederlanders hun gezonde verstand!
Weet u wanneer ik altijd zo verschrikkelijk moet lachen: als het hier één dag warm is. Dan zie je werkelijk van alles op straat voorbij komen! Van die sportschoolfiguren op badslippers, joggingbroek en tanktop, en de 'hippe' (oudere)jeugd met gewatteerd jack en Uggs. Op de weg zie je dan de eerste cabrio's met open dak rijden. Dan denk ik altijd: "Ziezó, daar rijden een paar potentiële klanten!"
Want reken maar dat die gasten een paar dagen later hoestend en proestend in een drogisterij staan met keelpijn en verkoudheidsklachten! Dus dat wordt een kassa- aanslag van minstens €30,=... (Neusspray van €6,49, hoestdrank van € 8,99, keelpastilles van pak'm beet €7,50 en een potje Vicks van ongeveer €8,59)
Na die paar mooie dagen kan het in Nederland ineens vreselijk koud worden. Regen, hagel en natte sneeuw. Je moet als Nederlander een weerstand hebben van gewapend beton: loop je maandag en dinsdag te zweten als een otter, krijg je vervolgens woensdag en donderdag 'code oranje' op je dak. Zo ook afgelopen voorjaar. 15 April kregen we te maken met hagelbuien. En niet zo maar een paar korrels: neen, binnen een half uur lag er in de plaats waar ik werk een laag van dik 15 cm! De mensen die zich buiten waagden moesten verdraaid goed uitkijken om niet op hun plaat te gaan. We hebben het met belangstelling staan bekijken, mijn collega en ik. Maar toen kwam één van onze achterbuurvrouwen langs. Mijn collega snel geveegd en zout gestrooid zodat ze veilig bij ons in de winkel kon komen. Ondergetekende heeft daarna een pad gemaakt met de sneeuwschuiver voor haar. De lieverd had een aantal weken ervóór een nieuwe knie gekregen, en werd tijdens haar rondje boodschappen overvallen door het weer. Heb haar in de arm genomen ennaar de stoeprand gebracht, en gewacht tot ze veilig binnen was.
De dag erna kwam ze een doosje overheerlijke chocolaatjes brengen, zó lief!
Inmiddels hebben we zomer. Dus "Code Rood"! Temperaturen van boven de 30 graden! Hysterie!!! ... Of we 40 jaar geleden nooit hete dagen hadden.
Maar dan verbaas ik me wederom om het menselijk gedrag. Toen ik een paar dagen geleden naar de Appie in mijn woonplaats ging kreeg ik daar een paar geweldige voorbeelden van. Ik droeg die dag een spijkerbroek en katoenen bloes met driekwartmouwen. Er kwam een dame in mijn richting, gekleed in hele korte broek, een shirtje met spaghettibandjes en duidelijk geen beha. Haar haar in zweterige slierten voor haar ogen hangend nam ze mij van top tot teen op, en ik hóórde haar bijna denken: "Wéér zo'n oud wijf in van die zestigerjaren-zomerkleding, pffff!" Inwendig grinnikend liep ik haar voorbij, om vervolgens achter een nóg oudere dame dan ik te belanden, die waarschijnlijk niet in de spiegel had gekeken voor ze de deur uit ging. Haar korte broek was namelijk compleet in haar kruis getrokken, wat als resultaat had dat de kwabben van haar omvangrijke bovenbenen zich in alle drillerigheid aan de buitenwereld lieten zien. En dat was géén fijn gezicht kan ik u vertellen!
Eén voordeel: het benam me acuut de eetlust! En scheelde me dus een bak geld toen ik een kwartiertje later stond af te rekenen.
Wat is dat toch, dat zodra het ook maar boven de 24 graden komt in Nederland, bepaalde mensen alle gêne van zich afgooien en hun hele hebben en houwen etaleren naar hun medemens?
Ik snap er geen draad van!Ik hoor mijn lieve moeder nóg zeggen: "Hoe meer kleding je uittrekt, hoe warmer je het hebt!"
Zoals ik zo vaak moet zeggen sinds ik zelf ouder word: "Mam, je had gelijk!"
Maar geinig is het wèl om je medemens te bekijken onder bepaalde weersomstandigheden. En het liefst vanaf een terrasje met een lekker koud wit wijntje...
Mij krijgen 'ze' niet gek met 'hun' kleurcodes, toevallig!
corrygryn [at]vandaagenmorgen[dot] nl
.gif)
