Hoe prestigieus is het Rotterdams gemeentebestuur?
Bert Wijbenga wordt de nieuwe burgemeester van Vlaardingen. Bert Wijbenga is nu nog wethouder voor de VVD in het Rotterdamse college van B&W. Het is hem gegund. Vlaardingen krijgt ongetwijfeld een goede burgemeester. Maar wat is er toch aan de hand met de Rotterdamse politiek? Wat is er gebeurd met de status van Rotterdamse gemeentebestuurders?
Legendrische bestuurders
Ooit was wethouder worden in Rotterdam een hoofdprijs. Mee vorm te geven aan de opbouw van een sociale, moderne en uitdagende stad was een eer. En weggelegd voor mannetjesputters (waaronder vrouwen). Het was geen opstapje in je carrière. Je molk die baan uit. En pas als je termijn voorbij was of ten einde kwam kon je nadenken over nieuwe stappen. Het heeft legendarische bestuurders voortgebracht. Pim Vermeulen bijvoorbeeld, Hans Kombrink, Henk van der Pols, Ries Jansen en nog zoveel meer. Mannen en vrouwen die allemaal hun stempel op de stad gedrukt hebben. Bevlogen bestuurders noemt Sjef van der Poel hen, Sjef die van het College de opdracht kreeg Rotterdamse bestuurders te interviewen en er een boek over samenstelde. Natuurlijk zaten er ook zwakkere broeders bij, maar het gevoel dat wethouder zijn in Rotterdam een top baan was speelde voor hen allemaal. Hun namen zijn verbonden met buurten, met monumenten, met de havens, met de sprong naar de Kop van Zuid, met de hoogbouw, parken.
Bert en Barbara
En nu? Nu lijkt het wel alsof het college in Rotterdam een plek is waar je zo snel als mogelijk uit weg moet vluchten. Van de wethouders die in 2018 aantraden in Rotterdam zijn er inmiddels twee vertrokken. Niet veel? Allebei in hun eerste termijn, allebei na een wethouderschap van een paar jaar. Niet omdat ze politiek in de problemen kwamen, maar omdat ze een andere baan leuker vonden. Naast Bert Wijbenga was dat Barbara Kathmann. Zij vertrok na 2,5 jaar naar een vrij anonieme post in de Tweede Kamer. In 2018 was zij notabene lijsttrekker voor de PvdA, maar blijkbaar was dat niet een afdoend motief om haar termijn vol te maken. Ook Bert Wijbenga zit in zijn eerste termijn. Twee of drie jaren is te weinig om een stempel op de stad te drukken. Zo werden Bert en Barbara passanten in de stad die zij verbaal zo een warm hart toedichtten.
Stad verdient beter
Je kunt het relativeren, er vertrokken immers eerder ook wethouders naar andere posities en twee van de negen is landelijk niet zo abnormaal. Maar Rotterdam is Rotterdam. En Rotterdam verdient beter, verdient meer toewijding, meer loyaliteit, meer liefde.
Een wethouder in Rotterdam heeft veel van zijn prestige ingeleverd. Hij is minder zichtbaar en heeft door de politieke versnippering en de brede coalities die daar het gevolg van zijn minder profiel. Geen mannetjesputters meer, maar voorzichtige bestuurders die elk compromis moeten kunnen verdedigen. Visies? Politiek gevaarlijk. Je kunt het beter aan je ambtenaren overlaten, die in Rotterdam sowieso bedreven geraakt zijn in coalitiegeschipper. Risico’s moeten immers vermeden worden. Zelfs lijsttrekkers zijn teruggebracht tot poppetjes die in verkiezingen op posters staan en aan debatten mogen meedoen. Nieuw leiderschap? Dan zeker niet in Rotterdam.
Visie...
Na een verblijf elders ben ik nu ruim anderhalf opnieuw woonachtig in Rotterdam, een stad die ik in vele tientallen jaren heel goed heb leren kennen. Maar vraag mij een profiel te geven van Rotterdamse bestuurders en ik sta vooral met een mond vol tanden. Zeker, ik heb enkele van hen in het verleden als collega in de Raad leren kennen. Maar nu?
Het medialandschap is veranderd, de organisatie van het bestuur ook, en het politieke landschap is versnipperd. Allemaal waar, maar toch droom ik af en toe van Rotterdamse bestuurders die met visie een verschil kunnen maken en door Rotterdammers op straat herkend worden. Maar we weten allemaal, dromen zijn bedrog.
Dit stuk verscheen eerder op 2 juli jl. op BertBlikt. Reageren op deze column kan via contact@vandaagenmorgen.nl o.v.v. Gemeentebestuur
-S.jpg)
.gif)
