Demonstratie. WHO waarschuwt. Wat beweegt demonstranten?
Een bont gezelschap van oma's, chaoten, anarchisten, groenen, anti-vaxxers en neonazi;s protesteerden afgelopen weekeinde in Berlijn tegen de Duitse coronamaatregelen. Tussen de 17.000 en 22.000 deelnemers namen aan de demonstratie deel. Zoals vaker bij demonstraties waren de aantallen op zich ook weer inzet van discussie. Deelnemers werden via sociale media opgeroepen om berichten te verspreiden waarin beweerd werd dat honderduizenden zo niet 1.3 miljoen mensen aan de manifestatie hadden deelgenomen.
Omdat het overgrote deel van de demonstranten de coronamaatregelen van Duitse overheid doelbewust negeerden -immers voor hen is corona een complot om vrijheden in te dammen en geen reëele dreiging van gezondheid en samenleving- werd de demonstratie door de politie beeindigt. Zo'n 17 agenten raakten daarbij gewond. De demonstratie was georganiseerd door een initiatief uit Stutgart Querdenken 711. Zij braken de demonstratie na enkele uren af.
Corona demo in Bangkok Foto CC
Volgens de Berlijns senator Andreas Geisel namen verschillende neo-nazi groepringen deel aan de demonstratie, iets dat door TV beelden bevestigd lijkt te worden. Er waren ook enkele tegendemonstraties waarvan de deelnemers de demonstranten verweten gemene zaak met extreem rechts te maken. Dit patroon is ook bekend uit andere landen , met name de VS waar meerder anti - coronamaatregel manifestaties gehouden werden en waar extreem rechts prominent aanwezig was.
De Berlijnse demonstratie valt samen met hernieuwde uitbreiding van het aantal gevallen in landen waar eerder een zekere beheersbaarheid bereikt leek te zijn zoals Australie, Japan, Duitsland, Belgie en in mindere mate Nederland. De dag na de demonstratie benadrukte WHO chwf Tedros Adhanom Ghebreyesus dat er geen wondermiddel tegen corona bestond en dat de ziekte weleens een langdurige aanwezigheid in onze samenlevingen zou kunnen gaan zijn. Dat verklaart ook een deel van de onrust bij de demonstranten.
Aan de andere kant speelt een het fenomeen van de permanente ondermijning van gematigde ideologien door partijen met een autoritaire agenda. De ideologie van de demonstrerenden det er daarbij niet toe alleen het resultaat telt.