Van quade herberg tot loverboy: prostitutie langs de Maas door de eeuwen heen

02 augustus 2019 door Han van der Horst

Onder de merkwaardige titel ¨Waaro moet die prostitutie hiero of daaro? heeft de Schiedamse filosofe Sietske Altink eind vorige maand een geschiedenis van het sekswerk in Rotterdam online gezet van de middeleeuwen tot vandaag.

Deze geschiedenis is opgebouwd uit een groot aantal nogal los van elkaar staande hoofdstukken, die een tijdperk – bijvoorbeeld de middeleeuwen – een locatie – Zandstraat, Schiedamsedijk, Katendrecht – behandelen dan wel de manieren waarop de overheid orde op zaken probeerde te stellen. Wat Sietske Altink allemaal verzameld heeft, is voor het allergrootste deel al eens eerder gepubliceerd maar heel erg verspreid en daardoor niet gemakkelijk vindbaar. De schrijfster laat het aan de lezers over om conclusies te trekken over de wenselijkheid of de effectiviteit van prostitutiebeleid. Wel is duidelijk dat zij aan de kant staat van de sekswerksters en weinig moet hebben van de morele, vaak religieus gemotiveerde verontrusting over vrouwen die met de verkoop van seksuele diensten hun brood verdienen.

normale beroepsgroep
Dat is ook geen wonder want Altink is lang medewerkster geweest van de Rode Draad, een belangenorganisatie van sekswerkers in Amsterdam. Zij zou graag zien dat prostituees door publiek én overheid werden behandeld als een normale beroepsgroep. Alleen zo kan volgens haar de greep van bordeelhouders en pooiers op de vrouwen serieus worden aangepakt. Verboden leiden er alleen maar toe dat criminele organisaties juist meer gréép krijgen op sekswerkers en dat het hen daardoor juist moeilijker wordt gemaakt om van baan te veranderen als zij dat zouden willen. Het verbod op het kopen van seks, zoals dat in Zweden al jaren geldt, heeft volgens Altink hetzelfde effect. Morele verontwaardiging maakt activisten en politici blind voor de werkelijke situatie, meent de Schiedamse filosofe. Ze heeft daarvoor een nieuw Nederlands woord bedacht, dat ze vooral graag in verband brengt met politici als het CU kamerlid Gert Jan Seegers: feitenresistentie.(Bron foto hiernaast: ©dbnl.org)

feiten en anekdotes
Haar geschiedenis van de Rotterdamse prostitutie is dan ook bedoeld als een middel tegen deze kwaal. De lezer krijgt vooral feiten en anekdotes opgediend: dat het Rotterdamse stadsbestuur in de middeleeuwen tippelen na zonsondergang verbood, dat in de negentiende prostituees werden gecontroleerd op geslachtsziektes en bij de verkeerde uitslag min of meer werden opgesloten in een buitengewoon onaangenaam ziekenhuisje, dat de bordeelhouders van Katendrecht door een al te agressieve houding tegenover het buurtverzet hun eigen glazen ingooiden, dat travestieten de verslaafde hoertjes van hun tippelzone dreigden te verdringen, enzovoorts. Het staat er allemaal zonder commentaar maar één ding is wel duidelijk. Sietske Altink laat de sekswerkers altijd in hun waarde als mens. De hoer met het gouden hart kom je bij haar net zo min tegen als het willoze slachtoffer van een gewelddadige pooier of de geslepen parasiet, die haar slachtoffers zoveel mogelijk kaal plukt.

Bron foto: ©sekswerkerfgoed.nl (uitsnede is openingsfoto)

macht van pooiers
De lezer stelt ook vast dat noch nu noch vroeger serieuze pogingen zijn gedaan om een eind te maken aan de macht van pooiers. Ook valt op dat vergeleken met de ophef over dit verschijnsel, uiterst weinig vrouwenhandelaren voor de rechter verschijnen. Dat was honderd jaar geleden ook al zo, terwijl iedereen toch meende te weten dat er uitgebreide netwerken bestonden waarin blanke slavinnen van hand tot hand gingen.

gemeenten en prostitutieverbod
Tegelijk wordt duidelijk dat de opheffing van het uit 1912 daterende prostitutieverbod aan het begin van deze eeuw, een onverwacht effect heeft gehad. Gemeentes kregen nu de gelegenheid hun regelgeving op de branche los te laten. Ze zetten bestemmingsplannen in om prostitutie feitelijk te verbieden. Zij onderwierpen de bordeelhouders aan allerlei controles en voorschriften die het duur en ingewikkeld maakten om hun bedrijf voort te zetten. Bescherming van sekswerkers tegen uitbuiting inspireerde ondertussen zelden tot regelgeving.

Handhavers maken verbeten jacht op vrouwen die in hun flat met het lichaam wat proberen bij te verdienen. De woningbouwvereniging is er dan als de kippen bij om de huur op te zeggen waardoor ze helemaal geen kant meer op kunnen. Zo blijft het sekswerk in de verdrukking. Net als in de tijd van de quade herbergen.

Neem hier kennis van waaro moet die prostitutie hiero of daaro? https://sekswerkerfgoed.nl/32403-2/

Over Sekwerkerfgoed.nl
Sietske Altink is al jaren bezig met de opbouw van de website https://Sekswerkerfgoed.nl Deze website bevat ongelooflijk veel documentatie over sekswerk in Nederland en de rest van de wereld. Wie op de een of andere manier betrokken is bij beleid rond commerciële seks kan niet om deze documentatie heen.