Grimbert Rost van Tonningen (76) overleden

14 september 2018 door Geert-Jan Laan

Op 8 september deze week overleed Meinoud Grimbert Rost van Tonningen. Hij werd op 1 november 1941 geboren als oudste zoon van de beruchte Rost van Tonningen en diens vrouw Florrie. Tot op het einde overtuigde nazi's: vader Meinoud pleegde zelfmoord terwijl hij na de oorlog in hechtenis, Florrie bleef haar leven lang het nationaal-socialistische gedachtegoed uitdragen. Zoon Grimbert nam daar op zijn beurt zijn leven lang afstand van.

Grimbert studeerde in 1978 af als bedrijfseconoom aan de Erasmusuniversiteit in Rotterdam. Hij werkte voor Hunter Douglas en de familie Fentener van Vlissingen, de eigenaren van de SHV-groep. In 1998 begon hij onder de naam Rost & Co een consultancy voor wat hij noemde de boardroom van grote bedrijven. Zijn grootste klus was de overname van het krantenconcern PCM (Volkskrant, Parool, Trouw, deels Rotterdams Dagblad) door het automatiseringsbedrijf APAX in 2007. Dat leverde hem een commissie van 3 miljoen euro op.

Nadat ik in 2003 met pensioen ging als hoofdredacteur van het Dagblad van het Noorden, en het idee kreeg een nieuwe papieren krant en website in Rotterdam te beginnen, kwamen we in contact met elkaar. Hij speelde een grote rol bij onze pogingen de financiering rond te krijgen. Op 2 oktober 2008 verscheen die nieuwe krant in een oplage van 55.000 per week. De website volgde kort daarop. De naam was Rotterdam Vandaag&Morgen. Jim Postma was mijn partner in dit project.

Grimbert Rost van Tonningen was een aangename en interessante man. Hij verviel nooit in de overvloed van op Engelse leest geschoeide begrippen waar te veel adviseurs hun klanten mee vermoeien. Hij was juist kort, helder en duidelijk. We benaderden grote uitgeverijen en financieringsinstellingen in Vlaanderen en Nederland. Wanneer hij dat contact zocht zaten we al snel bij of direct onder de top, want hij liet zich niet afschepen.

Tijdens lange autoritten op weg naar potentiële geldschieters praatten we veel. Hij was openhartig over zijn foute ouders, over de relatie met zijn moeder en over dat hij had overwogen een andere naam aan te nemen. Maar tijdens een zoektocht naar zijn voorouders van vaders kant bleek dat daar ook enkele beruchte Zeeuwse kaperkapiteins bij hoorden die in de zeventiende eeuw behoorlijk hadden huisgehouden. "Dus heb ik het maar zo gelaten". De papieren krant kwam er maar sneuvelde in oktober 2008 toen de inkomsten uit advertenties naar nul kelderden in het voetspoor van de wereldwijde crisis. De website bestaat nog steeds, daar kijkt u nu naar.

Hij verrichte al deze zaken via een kerstboom aan BV's en kwam uiteindelijk terecht in zwaar weer. In 2013 werden zijn bedrijven en hijzelf persoonlijk failliet verklaard.

Daarvoor In 2008 zei ik hem weleens dat hij toch ook kosten maakte en dat hij daarvoor toch betaling kon vragen. Zijn antwoord was kort en duidelijk: "Ik vind het leuk om jullie te helpen uit het principe 'no cure, no pay'. Ik declareer pas wanneer jullie geld gaan verdienen.En dan weet ik jullie te vinden."

En dus hadden we toch een aangename tijd.
En ook bijzonder veel gelachen.

Het is er nooit van gekomen

Bron Foto: YouTube