Lief Vreewijk
(Carrie Jansen) Te gast in Leeszaal Vreewijk was op de laatste zondag van oktober Carrie Jansen. Daar las ze op verzoek een speciaal voor Tuindorp Vreewijk geschreven column voor. "Niet op Facebook plaatsen hè", aldus de kritische veelzijdige schrijfster. Rotterdam Vandaag & Morgen kreeg als 'echte Rotterdamse online krant' echter wel haar toestemming .
Lief Vreewijk,
Ik zal het maar meteen bekennen. Ik ben mijn hele leven nog niet of nauwelijks in Vreewijk geweest. En dat komt misschien nog wel het meest omdat jullie bekend staan als tuindorp. En nou heb ik al niet veel met tuinen maar nog minder met dorpen.
Dat heb ik van mijn moeder. Die ging samen met mijn vader op vakantie. Naar Zweden. Want zei ze, daar moest het zo mooi wezen, dat je de hoge alcoholprijs er voor lief nam.
Mijn moeder was een sherrymeisje. Een paar lekkere glaasjes voor het eten en een paar lekkere glaasjes na het eten. Die gewoonte heb ik gelukkig niet van haar geërfd. Ik drink nooit voor en na het eten. Nou ja, nooit sherry dan. Wijn gaat er prima in.
Maar toen mijn moeder terugkwam uit Zweden belde ze op. Of het inderdaad zo mooi was, vroeg ik. Nou, klonk het zuinigjes, er waren wel veel bomen. Ja maar mam, zei ik, daar staat Zweden toch bekend om. Oké, zuchtte ze diep, maar zoveel bomen.
En dat snap ik. Ik vind natuur sowieso een beetje griezelig.
1.Prinses Irene vertelde ooit dat er bomen zijn die praten. Nou daar moet je toch niet aan denken, dat je met een stiekeme scharrel ergens in een bos de bloemetjes en de bijtjes van dichtbij ligt te bestuderen en dat er dan een boom tegen je begint te praten. Zo’n oude saggerijnige eik. En met wat voor stem doet die dat dan? Straks heeft hij de stem van Jan Slagter of Andries Knevel. Dat zijn sowieso mannen waar ik uit angst voor blijvende frigiditeit zo min mogelijk aan probeer te denken.
2.Dan schijnen we in Nederland een prachtig groen hart te hebben. Nou als ik een groen hart had, stond ik morgenochtend al met mijn piesie bij de dokter. Dat kan nooit gezond wezen.
3.En dan loopt ons platteland ook nog vol met manspersonen die zelf geen vrouw kunnen vinden en daar Yvonne -boerenbont- Jaspers voor nodig hebben maar wel lekker op hun trekker volledig uit hun stekker gaan. Boeren ja.
Begrijp je dat ik een beetje op mijn hoede was toen ik hier werd uitgenodigd.
Ik denk: ik zoek dat buurtje eerst maar eens even op, op het wereldwijde internetje. Of het hier wel veilig is, voor stadse meisjes zoals ik. En verdomd daar stond Vreewijk gewoon op. Het bestond.
Maar de berichten die ik las maakten mij er niet geruster op.
Want Havensteder, een van de grootste verhuurders hier blijkt er nogal racistische ideeën op na te houden. Nou over de dakpannen dan. Want alle dakpannen met de verkeerde kleur moesten deze zomer worden verwijderd.
Sorry hoor, ik woon in het Oude Westen van Rotterdam, daar wonen 192 verschillende nationaliteiten, als je daar andere kleurtjes gaat lopen verwijderen hou je niks meer over.
En dan zit ik nog ergens mee, ja ik gooi het er allemaal maar meteen uit anders blijft het maar liggen.
Maar aan jullie mooie huizen, aan jullie prachtig mooie huizen worden dit najaar nestboxen geplaatst voor de gierzwaluw, de vleermuis en de huismus. Waarom? De meeste wijken zijn juist blij als er niet te veel vreemde vogels rondzwerven. Maar het schijnt te moeten, allemaal vanwege een Flora- en een Faunabesluit waar ik nu al geen pindakaas van kan maken.
Kijk toch uit, lief Vreewijk. Voordat je het weet komen hier ook weer Witte en Bruine kiekendieven naar toe. Ja, dat zijn ook vogels. Vliegende natuurmonumenten.
Maar ja, ik weet dan ook niet waar ik op moet letten. Ik heb geen kieken dus die kunnen mij gestolen worden. Bij ons in de wijk heb je alleen witte en bruine fietsendieven en daar hou je tenminste nog eens een goede fiets voor een tientje aan over.
Kijk, wat mij in dit middagje Vreewijk heeft gerustgesteld dat hier gelukkig wel gewoon Rotterdammers wonen. En dat is een type dat ik ken. Een Rotterdammer zegt alles recht voor zijn raap, lult nooit achter je rug, praat je nooit naar de muil en is altijd overal tegen.
Nou laat ik het zo zeggen. Ik ben voor Vreewijk.
Omdat ik hier vanmiddag met een hartelijkheid ontvangen ben die ik niet snel zal vergeten. Dat je met zijn allen op een prachtige zondagmiddag in een leeszaal bent gaan zitten om mij een heerlijke middag te bezorgen. Dat geeft de burger moed en dat kan deze burger soms zo maar even heel erg nodig hebben.
Wat ik hierna ga doen?
Gauw terug naar de stad, aan de uitlaat van een stadsbus hangen om weer een beetje op krachten te komen.
Weet je Vreewijk, van je Valkeniersweg tot je Wolvepad. Van je Rozegaarde tot je Wilgeweerd. En van je Klaphek tot je Groene Zoom, ik vond jullie heel okay.
Nou ja, dat zeg ik hier. Want wat ik thuis ga vertellen?
Nou wat dacht je. Bomen, dat fucking Vreewijk heeft zoveel bomen.
Dag. Ik was Carrie, tot een volgende keer.
-20090804-S.JPG)
.gif)
