Pedro Almodóvar: 'Dolor y Gloria'
'Dolor y Gloria', verdriet en glorie is de kleurrijke en ontroerende nieuwste film van de Spaanse meesterfilmer Pedro Almodóvar over een regisseur die mijmert over zijn kinderjaren terwijl hij in het heden links en rechts door zijn verleden ingehaald wordt.
Allereerst even wat Almodóvar tot zo'n goede filmer maakt. Dat ligt niet zo voor de hand, want Pedro Almodóvar is ook een echte cultfilmer, een verteller over een wereld vol onconventioneel levende mensen die experimenteren met sex, drugs, rock-'n-roll en alles wat God en de vroegere dictator van Spanje, generaal Franco verboden hebben. In de loop der tijd heeft Almodóvar zich ontwikkelt tot maker van zeer vindingrijk vertelde filmverhalen, boeiende uitstekend gedoseerde scènes en ensceneringen die met een groep deels erg goeie, deels erg aantrekkelijke acteurs werkt. Wat heb je, behalve geld, nog meer nodig aan ingrediënten om film te maken? De film 'Dolor y Gloria' is losjes gebaseerd op het leven van de filmmaker Pedro Almodóvar zelf. Vandaar dat het geen kwaad kan eerst iets over dat leven te vertellen.
jeugd in La Mancha
Almodóvar groeide op in een klein dorpje in La Mancha. Het seminarie was daar de enige kans om naar een behoorlijk school te gaan. In de bioscopen van provinciehoofdstad Cáceres kreeg hij de liefde voor film te pakken. Op zijn 16e vertrok hij naar Madrid. Daar was hij striptekenaar, uitgever van fotoromans, acteur, musicus en maker van korte films, tot hij uiteindelijk een baantje aannam op het kantoor van een telefoonmaatschappij waar hij 12 jaar zijn brood zou verdienen. Hij was 25 toen Franco overleed. Diens dood betekende behalve een politieke ook een reusachtige cultuuromslag voor Spanje. Alsof de sloten van de kerker- (en kerk-) deuren geopend waren.
La Movida Madrileña
In Madrid ontstond de cultstroming 'La Movida Madrileña' die niemand die met cultuur bezig was ongemoeid liet: hedonistisch, vrijgevochten, experimenterend met alles. Almodóvar zat er middenin. Tegelijk was het zijn redding dat hij een vaste baan had, op nachtenlange feesten was hij altijd de eerste die naar huis moest om 's ochtends weer helder aan het werk te kunnen. Dat verschafte hem de middelen om de korte films te maken waarmee hij in die tijd in cultkringen bekendheid verwierf. Met zijn tweede speelfilm 'Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón'/ 'Pepi, Luci, Bom en de andere meiden' uit 1978 over een meisje dat, nadat ze gearresteerd is wegens drugsbezit en aangerand wordt door een politieman, wraak neemt door aan te pappen met de echtgenote van de agent, krijgt Almodóvar ook buiten Madrid en Spanje bekendheid. In 1985 richt hij met zijn jongere broer een filmmaatschappij op. Daarna volgde in een vrijwel onafgebroken reeks van gemiddeld een film per jaar, een lange rij gestaag steeds beter wordende films. Denk aan 'Los Abrazon Rotos', 'Volver', 'Todo Sobre Mi Madre', kwaliteiten die zich weerspiegelden in een lange reeks filmprijzen waaronder een Oscar voor 'Habla con Ella'. Intussen is Pedro Almodóvar zeventig jaar oud en heeft zojuist 'Dolor y Gloria' gemaakt. Niet 'opnieuw een meesterwerk', maar misschien wel hét meesterwerk.
Salvador Mallo ≠ Pedro Almodóvar
Pedro Almodóvar houdt van fictie en maakt fictie. De film is weliswaar opgenomen is het huis van Almodóvar, de filmer Salvador Mallo gespeeld door Antonio Banderas in de hoofdrol draagt weliswaar de kleren van Almodóvar, het gaat bij Mallo net als bij Almodóvar over een filmregisseur die in een arme omgeving in een klein dorpje is opgegroeid, die naar het klein seminarie ging omdat dat de enige kans was om naar een behoorlijke school te gaan, het blijft volgens Almodóvar fictie.
De film die hij, Salvador Mallo, 32 jaar geleden gemaakt heeft, gaat weer vertoond worden, met de acteur Alberto Crespo (Asier Etxeandia) die hij al meer dan dertig jaar niet gesproken heeft vanwege zijn eigengereidheid op de set. Parallel weliswaar met het leven van Almodóvar die onenigheid kreeg met Antonio Banderas bij het maken van de komedie 'Átame!' in 1989. In die film neemt een gestoorde man een pornoster gevangen omdat hij met haar wil trouwen. Dat klinkt als een aardige anekdote tussendoor maar het is een soort hoofdplotlijn die typisch is voor de filmer.
echte fictie
Antonio Banderas is nu de acteur die nu filmmaker Salvador Mallo speelt en dus fictie, maar de film en het leven van de filmmaker lijken steeds meer op elkaar. Mallo lijdt evenals Almodóvar aan rugpijnen, hoofdpijn, slapeloosheid, tinitus en wat nog meer, wat overigens in prachtige animatie waar uiteengezet wordt. Almodóvar schuwt geen middel, in zijn leven niet, in zijn films nog minder. Kleur, animatie, seks, drugs, in deze film - op een heel relaxte manier heroïne!- niets is uitgesloten, alles humaan. Politieke vragen blijven terzijde. De schitterende Penelope Cruz, vaste actrice in de Almodóvar troupe, speelt de moeder van de jonge Salvador Mallo, die nu oud geworden terugblikt op zijn leven.
Zonder filmmaken heeft het leven Salvador Mallo geen betekenis. Hetzelfde gaat op voor het leven Pedro Almodóvar. In zijn laatste film 'Dolor y Gloria' ziet u precies waarom.
'Dolor y Gloria' van Pedro Almodóvar draait nu in de Nederlandse bioscoop
Header_Extenting_My_Oma_(2)-S.jpg)
-S.jpg)
.gif)
