Nieuw oorlogsmonument: Duitse bommenwerper
Rotterdam krijgt er een nieuw monument bij. Een betonnen vijf meter hoog en vier meter twintig brede Heinkel-bommenwerper.
Voor de zekerheid keek ik nog even op de kalender. Nee, 1 april is al geweest. Het is echt waar. De keuze voor beton is logisch. Beton is zeldzaam in deze stad. De keuze voor een Heinkel bommenwerper is briljant. Daarmee is het hart van de stad verwoest. En tenslotte de naam voor het kunstwerk: De Schaduw. Daar kun je in het buitenland mee aankomen: The Shadow.
Die naam maakt overigens geen enkele kans. Het ontbreekt Rotterdammers niet aan zelfspot. Ze zijn inventief en eigenwijs genoeg om hun eigen namen te bedenken. (zie de Koopgoot) Er is voor beton gekozen, zo zegt de kunstenaar, omdat dit materiaal zowel voor verwoesting als wederopbouw staat. Aha, ik begrijp het: telkens als ik langs het monument rijd, moet ik denken: ja ja mooi dat beton; het staat voor verwoesting en wederopbouw.
En dan het meest geniale: een Heinkel-bommenwerper. Natuurlijk een Heinkel-bommenwerper, ik zal er met plezier naar kijken. Het schaalmodel zou aanvankelijk op vanaf 14 mei op de Coolhaven bij het oorlogsmuseum worden geplaatst. Omdat de plaatsingsvergunning nog niet is afgegeven, is het project uitgesteld, hoewel het kunstwerk al wel gereed is.
Tot slot nog een uitspraak van de kunstenaar in het Algemeen Dagblad: ,,Aan de andere kant: het bombardement heeft Rotterdam gemaakt tot wat het nu is. Het is ook een link tussen heden en verleden’’. De kunstenaar vraagt hier eigenlijk om ook het positieve van het bombardement in te zien.
Hij of zij weet dat hij of zij het onmogelijke vraagt. Hij of zij wil dat journalisten zoals ik zich boos maken, Hij of zij wil naamsbekendheid. Daar trap ik niet in. Daarom staat zijn of haar naam niet in de stukje. Dit is vragen om problemen. Ik denk dat hij of zij erop hoopt dat we zijn of haar kunstwerk bekladden of nog erger. Hij of zij hoopt op de opening van het journaal. Over de rug van de Rotterdammer.
Aangekocht
Navraag leert dat het monument is aangekocht door het Centrum voor Beeldende Kunst, met financiele steun van Ontwikkelings Bedrijf Rotterdam. De kunstenaar zelf daarover: "Het bedrag dat voor dit project is uitgetrokken, vind ik niet relevant. Dat hou ik voor mezelf.
Krijgt u veel commentaar op het project?
,,Ja, er zijn mensen die er aanstoot aan nemen. Die begrijpen het verkeerd. Ik heb gezocht naar een monument dat heden en verleden combineert. In wezen is deze bommenwerper toch ook verantwoordelijk voor hoe Rotterdam er nu uitziet. Het vliegtuig staat mede daarom op zijn staart, alsof het omhoog wil vliegen. Dat drukt toch ook een vorm van positiviteit en wederopbouw uit. Ik hoop ook te bereiken dat jongeren meer over de oorlog gaan nadenken''.
Bent u niet bang dat het zal worden beklad door mensen die er aanstoot aan nemen?
',,Dat risico loop je met elk kunstwerk''.
.gif)
