Expositie Laurenskerk: ‘Niet de tijd, maar wij gaan voorbij’

04 oktober 2010 door de Redactie
Expositie Laurenskerk: ‘Niet de tijd, maar wij gaan voorbij’

(door Jim Postma)

ROTTERDAM – Met de onlangs geopende permanente expositie ‘Een monument vol verhalen’ in de Laurenskerk is Rotterdam een toeristische attractie rijker geworden. Rondom 1500 toen de monumentale kerk werd gebouwd was de stad niet meer dan een dorpje aan de Maas. Wie zich in die tijd in Rotterdam wilde vestigen moest 3000 bakstenen mee nemen om zich in te ‘burgeren’.

Dat was de prijs die de zogenaamde ‘Nieuwe Poorter’ moest betalen. Zo is in de letterlijke zin het spreekwoord ‘Een steentje bijdragen’ in de stad ontstaan.


Dit vertelde mr. Leonard Geluk, voorzitter van de stichting Laurenskerk, afgelopen vrijdag aan kroonprins Willem Alexander die de tentoonstelling officiëel opende. In het bijzijn van honderden genodigden zei voorzitter Geluk: ,,Al eeuwen lang heeft deze kerk een zeer nauwe band met het Huis van de Oranjes. Of het nu ging om een regerend of toekomstig koning.


Zo schonk koningin Wilhelmina voor de oorlog een houten doophek, was het koningin Juliana in 1952 die de herbouw van start liet gaan en in 1968 heropende prinses Beatrix de geheel nieuw gerenoveerde Grote Kerk.’’

Tijdens het bombardement op Rotterdam in mei 1940 werd naast het centrum van Rotterdam ook de Laurenskerk voor een groot deel verwoest. De grote brand die toen ontstond heeft een groot deel van de rijke geschiedenis van de kerk in rook laten opgaan. De talloze verhalen die zo verloren gingen zijn nu dank de één miljoen euro kostende multimediale expositie weer voor een groot deel achterhaald.


Audioguide

Volwassenen betalen daarvoor 5 euro (zonder

audioguide 2,50 euro), kinderen tot en met 12 jaar hebben vrij toegang. In totaal zijn er zo’n twintig verschillende thema’s te zien die rondom de gehele kerk in kapellen zijn ingericht. Zo wel uit de religieuze oudheid als tot de dag van vandaag. De Laurenskerk (in 1449 werd de eerste steen gelegd) is naast het oudste gebouw van de stad, zeker uitgegroeid tot de icoon van Rotterdam.

Het waren Amsterdammers die in 1621 een houten spits plaatsten op de karakteristieke stompe toren van de kerk. Maar die raakte in de loop van de jaren snel verrot en werd in 1645 weer gesloopt. ,,In die tijd’’, zo vertelde prof. De. Marlite Halbertsma die samen met de architecten van Kossmann.dejong de expositie mogelijk maakte, ,,werd er landelijk een soort van ver-plaswedstrijd gedaan van wie de hoogste toren had. De Laurenskerk was toen 63 meter hoog en werd daarna overtroefd door Dordrecht met 65 meter!’’

Directeur Frank Migchielsen van de stichting Laurenskerk heeft ‘nog één wens’, zo zei hij in zijn openingswoord. ,,Op de toren van de Grote Kerk zouden wij graag de tekst ‘Niet de tijd, maar wij gaan voorbij’, gerealiseerd willen zien via een sponsor. Wens daarbij de Laurenskerk alle tijd van de wereld toe en oneindig veel voorbijgangers’’, aldus Migchielsen.


Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.