Afscheid: ‘Meneer de Doelen vertrekt’

(Door Jim Postma) 

ROTTERDAM – Of hij nu op straat loopt, in de tram zit of wacht in het metrostation, steevast spreken wildvreemden hem aan. Zij kennen hem niet van naam, wel van gezicht. 

‘Meneer de Doelen’,zospreken zijdan,,,weet u wat er vanavond voor concert is?’’

Fred de Jong zegt nu lachend: ,,Ja, daar word je wel eens moe van, vooral als je weer zo’n hectische dag achter de rug hebt.’’ Dat zoveel mensen hem in de stad en in de regio kennen is overigens niet zo verwonderlijk. Het ‘instituut’ de Doelen krijgt jaarlijks zo’n 750.000 bezoekers!

Op de officiële uitnodigingskaart voor gasten schrijft Doelendirecteur Anton Vliegenthart: ,,Op donderdag 22 september neemt Fred de Jong afscheid van ons om van zijn pensioen te gaan genieten. Sinds 1 juni 1996 is hij bij ons in de Doelen werkzaam in diverse functies: in de acquisitie, als bedrijfsleider en als hoofd horeca. Maar vooral als gastheer voor onze vele relaties en bezoekers, vervulde hij een ware ambassadeursrol voor ons Concert- en congresgebouw.’’

Fraai

Na de opening van dit fraaie architectonische gebouw in 1966 begon De Jong er samen met koordirigent Arie Pronk de bekende Doelenconcerten te organiseren. Dit gebeurde in samenwerking met Rotterdamse ziekenhuizen en het Rode Kruis die voor de zieken het vervoer regelden. Tot op de dag van vandaag worden nog vijf avonden per jaar rondom de Kerstmis met het Deo Cantemus-koor deze concerten gehouden. Drie keer voor de zieken en twee keer voor ‘gezonde mensen’. Trots zegt Fred de Jong daarover: ,,Die worden dan via de omroep EO uitgezonden naar 50 thuislanden over de hele wereld.’’

In zijn jonge jaren was de algemeen bedrijfsleider van de Doelen verbonden aan de EO, afdeling productie. Hij werd daarin mede bekend als organisator van evenementen samen met Chiel Montagne in Roosendaal. Daarnaast deed hij de productie in Hilversum van de Willem Ruysshows en organiseerde hij talloze popfestivals in de zeventiger- en tachtiger jaren.

Via al deze omzwervingen kwam de geboren Rotterdammer (juli 1947) in 1987 weer terug naar Rotterdam.

Bram Peper

Fred de Jong: ,,Toenmalig burgemeester Bram Peper zocht in die tijd een organisator om het 50-jarig bevrijdingsfeest van de stad te vieren. Dit was vlak na het debacle van het 650-jarig bestaansfeest van Rotterdam, dat aan alle kanten mis liep. Via Katrien Ketting van het stadhuis werd ik voorgedragen en zodoende kwam ik rechtsreeks terecht in het kabinet van Peper. Ik heb toen negen maanden lang, haast dag en nacht gewerkt om 5 mei 1995 uitbundig te gaan vieren. Zo’n miljoen mensen in de stad, van buiten en van binnen, hebben dit bevrijdingsjubileum intensief mee gemaakt.’’

Er waren in die dagen grote defilés, 30.000 deelnemers aan ontbijten door alle wijken, muziekmanifestaties op het Stadhuisplein, Schouwburgplein en Binnenwegplein. Met optredens van Lee Towers en de nog niet zo bekende Paul de Leeuw. Hoogtepunt van de lawaaimanifestaties vormde de popconcerten bij het winkelcentrum Ter Meulen, dat door de politie moest worden ontruimd. De ruiten stonden daar zo te trillen, dat het gevaar van instorten te groot was geworden. Met organisator Fred de Jong hoog in de lucht in een helikopter werd de evacuatie van de duizenden uitzinnige Rotterdammers in goede banen geleid.

‘Uitgeleend’

Na dit bevrijdingsspektakel werd De Jong in 1995 voor een half jaartje ‘uitgeleend’ aan de Doelen, vanwege het vervangen van een zwangere medewerker. De toenmalige Doelendirecteur Huub van Dael zei toen na die periode: ,,Fred, je gaat hier niet meer weg! Er is nu nog geen officiële functie voor je, maar die vinden wij wel.’’

De geboren organisator zit naast al zijn drukke werkzaamheden ook nog in een tiental besturen, veelal vanuit de medische wereld. Zo is hij onder meer voorzitter van de Diabetesvereniging Rotterdam en secretaris-penningmeester van de Cliëntenraad van het Havenziekenhuis. Ondanks zijn aanstaande pensionering is hij al weer bezig met de organisatie van een groot medisch congres in november 2012 in de Doelen.

In de stad is Fred de Jong vooral ook bekend in de uitgaanswereld en in het horecawezen. In beruchte en bekende cafés als Timmer, Melief, Ari en Vermeulen zoekt hij zijn nodige ontspanning in de avonduren. Dan zingt hij niet zelden het hoogste lied: ,,Oh, Jo, Oh, Jo, o, Johoho…’’. En de stamgasten doen uit volle borst met hem mee. Zij kennen hun Fred ‘Van de Doelen’ niet anders dan als ‘die extroverte levensgenieter’, met wie het altijd lachen is geblazen.

Introvert

,,Maar’’, zegt Fred de Jong, ,,daar vergissen zij zich in. Buiten mijn werk om denken de meesten dat ik een vrolijke clown ben, maar van binnen ben ik zeer introvert. In principe ben ik een vrij gesloten iemand en sta zeker niet open voor iedereen. In mijn naaste omgeving is er slechts een enkeling die mij écht goed kent. Zoals ik ben, zal ik altijd blijven.’’

Donderdag aanstaande net voor zijn afscheid tekent Fred de Jong, zoals hij zelf tot slot zegt: ,,Een heel belangrijk contract. Dan gaan we over van Dommelsch bier naar Gulpener bier. Jo, ho, jo ho!..’’

En met zijn bekende vette knipoog verdwijnt voor goed het ‘Boegbeeld’ van de Doelen.