Nimmer meed ik Timmer (2)
Nog maar even een aantal uitspraken, dialogen en andere conversaties die al jaren in café Timmer worden en werden gehoord.
Wie de namen leest ziet ook al een helaas groeiend eigen kerkhofje. Maar de grote belangstelling bij de crematie van stamgast Lex van Stekelenburg was onlangs opnieuw een bewijs van de uitzonderlijk warme uitstraling van die bruine Rotterdamse kroeg.
De begrafenis van de voormalige eigenaar Gerrit Timmer: ,,We hebben hem niet begraven, we hebben hem gebotteld.” Gerard Verlinden.
,,De oude mannetjes ledigen zwijgend aan hun tafeltjes kelken met huppelwater” En: ,,Bij vertrek maken mijn voeten ernstige navigatiefouten.” Rob Vente.
't Was tegen zessen toen die donderdagmiddag de telefoon naast de tapkast rinkelde. ,,Ik ben er niet schalde het uit een tiental kelen…” Rien Robijns
Oude man die borrel weigert van luidruchtige jonge zakenlieden: ,,Hoe oud ben jij?” De zakenman zegt 24. Oude man: ,,Dan ben je net zo oud als mijn jas.” Frans Happel.
Nog wat voorbeelden van conversatie:
,,Twee keer vallen en ik ben thuis”
Da’s makkelijk zat.”
,,Ja niet dan.”
,,Kiezelstenen hebben gevoel. Daar heb je nog nooit bij stilgestaan.”
,,Jij loopt rustig met je boerenpoten door het grint zonder je even af te vragen of kiezelstenen ook gevoel hebben.”
,,Kiezelstenen hebben geen gevoel.”
,,Wat lul je. Heb je wel eens een kiezelsteen in je hand gehad. Dat leeft toevallig. Net als bruine suiker. Dat leeft ook”. John Le Noble.
Een versierpoging. ,,Ik begreep dat ik snel moest handelen. Straks zouden Cor Kraat, Hans Citroen en Willem van Drunen de boel onveilig maken en dan kon ik wel doei zeggen met mijn handje. Die gasten kapen een nieuwe ‘nieze’ zo voor je giechel weg. Vooral die van Drunen met z’n grootsteedse charmes.”
En: ,,Dat wordt pompen en palen.” Frans Vogel.
,,De Holland-Amerika Lijn, de OGEM, de RSV zijn verdwenen. Door de mand gevallen. Timmer bleef, door – thuisbankierend – zichzelf te blijven.“ Geert-Jan Laan.
Deze citaten zijn afkomstig uit het boekje Nou en? Timmers dagboek dat verscheen in 1983 bij het afscheid van Klaas en Jeannet Duister als uitbaters van Timmer.
Doe me nou maar ,,een kouwe klets.”
.gif)
