Piratenplaag begint nu pas goed
,,Ik sta op het dek van een groot containerschip in de Zuid-Chinese zee. Een Afrikaanse piratenleider heeft mijn nek in de klem. Met zijn andere hand drukt hij een mes tegen mijn keel. Hij eist een bedrag van drie duizend dollar per piraat, maar ook dat wij met het schip koers naar Canada zetten. Zijn mannen hebben de eerste stuurman al doodgestoken en zijn lijk overboord gegooid.
Ik heb een mooi pak aan met een stropdas om de indruk te wekken dat ik een verzekeringsagent van Lloyds in Londen ben om te onderhandelen over een losprijs. Ik plaats een tas met zo te zien veel geld op tafel en praat over een mogelijke route naar Canada. De piraten zijn afgeleid en gefascineerd door het geld. Mijn vijf collega’s slaan toe en ik sla de piratenbaas keihard in zijn gezicht.”
Marinier
Dit bloedstollende verhaal is geschreven door de Britse oud-marinier Carl ‘Rocky’ Mason en dezer dagen, vooruitlopend op de publicatie van zijn boek ‘De Piratenjager’, gepubliceerd in de Britse krant ‘Mail on Sunday’. De oud-marinier schetst een somber beeld van de huidige situatie, maar ook van de toekomst.
Dankzij bescherming door diverse marines is de piraterij bij Somalië behoorlijk teruggedrongen, maar het steekt nu de kop op aan de westkust van Afrika waar steeds meer vol beladen olietankers het doelwit zijn. Bovendien komen er steeds meer aanwijzingen dat de Somalische piratenbazen met de hulp van de meest moderne communicatiemiddelen inlichtingen over vaarplannen, lading en vertrekdata tot en met in Londen verzamelen.
Ze worden daarbij geholpen door familieleden en bekenden die deel uitmaken van de ongeveer 20.000 bijna onzichtbare Somalische inwoners van Londen. Ook wordt geprobeerd medewerkers van de rederijen om te kopen.
Anti-piraten industrie
Aan de andere kant van de streep is met name in Londen een hele industrie ontstaan bestaande uit advocaten, onderhandelaars en veiligheidsteams. Zij hebben inmiddels grote financiële belangen bij de piraterij.
Mason geeft ook cijfers. Tussen 2005 en 2012 zijn in totaal 3.750 bemanningsleden afkomstig uit 125 landen gegijzeld door Somalische piraten. Een honderdtal heeft het niet overleefd. Aan losprijzen is zo’n 200 miljoen Euro betaald. Sinds 2006 stijgt dat met 50 procent per jaar. En dan zijn de fors gestegen verzekeringspremies en andere kosten nog niet eens meegerekend.
Op dit ogenblik is de gangbare losprijs voor een schip ongeveer een miljoen Euro. Maar er is het voorbeeld van een Turkse chemicaliën tanker. Op basis van gedetailleerde informatie vanuit Londen wisten de piraten alles over de lading, de route en konden zij op basis daarvan precies bepalen op welke plek zij zouden toeslaan. Hier zou ongeveer 5 miljoen Euro zijn betaald voor schip, lading en bemanning.
Adviseur
Mason begon met zijn anti-piratenwerk toen hij bij het uitbreken van de eerste Golfoorlog als oud-commando van de mariniers de Maersk-rederij ging adviseren hoe de schepen, die de Amerikaanse troepen moesten bevoorraden, veilig door de Straat van Hormuz te loodsen.
Het nieuwe doelwit aan de Afrikaanse westkust, vol beladen olietankers, is om eenvoudige redenen nog veel lucratiever. De lading van de gegijzelde tanker wordt overgepompt in kleinere tankers van de piraten. Daarna betaalt de rederij losgeld voor schip en bemanning.
De oud-marinier is geen voorstander van allerlei beperkende maatregelen die westerse regeringen vaak opleggen aan de bewapende mariniers of veiligheidsmensen.
Zijn slotconclusie is: ,,Een schip met een goed bewapende en getrainde veiligheidsgroep aan boord, die vrijheid van handelen heeft, is tot dusver nog nooit gegijzeld.”
Vraagtekens
Rotterdamse deskundigen zetten overigens grote vraagtekens bij de verhalen van de Britse oud-marinier. Zo zouden zijn aantallen gegijzelde schepen en bemanningsleden sterk zijn overdreven. Er waren in 2010 47 succesvolle aanvallen op schepen, maar de piraten werden bij maar liefst 67 aanvallen met succes afgeslagen. In 2011 werden 176 schepen aangevallen, maar waren de piraten in slechts 25 gevallen succesvol. In heel 2012 werden slechts 5 schepen gekaapt op 36 pogingen.
Het lijkt deze deskundigen ook zeer onwaarschijnlijk dat Afrikaanse kapers in de Zuid-Chinese zee hebben geopereerd. Dat moeten Indonesiërs zijn geweest. Het kapen van beladen olietankers voor de westkust bij Nigeria is zeker niet nieuw. Dat bestond al voordat de Somalische kapers actief werden.
.gif)
