Nog dwazen die holocaust ontkennen

30 januari 2015 door Hans Roodenburg

Ongetwijfeld zijn er nog heel veel dwazen in de wereld – zelfs nog enkelingen in Nederland en in Rotterdam – die denken dat de Holocaust een verzinsel is en propaganda (van de geallieerden indertijd en van de ‘joden’). In de afgelopen week, waarin het 70 jaar terug was dat het vernietigingskamp Auschwitz is bevrijd door de Russen, stonden radio, televisie en dagbladen bol van de terechte herdenkingen.

Het meest indrukwekkend en onvoorstelbaar was de VPRO-documentaire ‘Night will fall’. Ondanks alle ongelooflijke wreedheden (pas bij de bevrijding gefilmd) die in beeld zijn gekomen, zou deze documentaire aan alle middelbare scholieren moeten worden vertoond.

Zeker aan ongelovige thomassen onder de moslimbevolking van ons land die menen dat de ‘Shoah’ vanwege hun enorme haat ten opzichte van de staat Israël niet heeft bestaan.

Bewijzen
Ik ben benieuwd hoe zij er over denken als zij deze realistische documentaire mét bewijzen hebben gezien, waarbij direct moet worden aangetekend dat de meeste moslims wel weten dat de holocaust werkelijk is gebeurd.
In het voormalige doorgangskamp Westerbork in Drenthe zijn de namen van 102.000 Nederlanders voorgelezen die in de concentratiekampen van de Duitse nazi’s om het leven zijn gekomen. In deze enorme dramatiek is het irrelevant dat het hierbij ook om vele duizenden mensen gaat die als woonplaats Rotterdam hadden. Net zo als dat de meeste namen kwamen uit de stad Amsterdam. Zelfs de slechtste Nederlanders wens je deze afslachtingen niet toe.
In februari 2012 was al een fascinerend boek uitgekomen van auteur Guus Luijters over de 17.964 (voornamelijk Joodse) kinderen die in de Tweede Wereldoorlog uit Nederland zijn gedeporteerd en vergast in de concentratiekampen.

Verpletterend
Het meest verpletterende is volgens Luijters de ‘gewoonheid’ in de foto’s van kinderen in de tijd dat zij nog in vrijheid leefden. De kinderen lachen, spelen en poseren in hun mooiste kleren. In de context van wat er later met hen is gebeurd – gewoon vermoord - is het echter een onbeschrijflijk en niet meer te bevatten drama geworden.
We waren eerst van plan de top drie namen die vorige week zijn voorgelezen in Westerbork in kaart te brengen. Daarvan zijn we teruggekomen. We willen er geen rangschikking aangeven want het drama is al erg genoeg.

Ik kon het niet nalaten om toch even te kijken naar mijn achternaam ‘Roodenburg’. Daarvan is er (hoofdnaam en aangetrouwde naam) een negentigtal voorgelezen. Dat maakt het nog dramatischer voor mij hoewel er voor zover ik weet geen familielid bij zit.
Van ouderen is bekend dat zij graag in het verleden duiken. Het is onvoorstelbaar als je gaat zoeken naar de slachtoffers van de holocaust in de Tweede Wereldoorlog.

Internet
Op internet kan men op naam terugzoeken of er iemand in je familie om het leven is gekomen door de vervolging van de joden of door ‘opruimingen van levende mensen’ op grond van hun geloof, overtuiging of ras door het Duitse naziregime.
Als men niet sterk in de schoenen staat, kan men beter maar niet op de website www.yadvashem.org kijken naar de namen die in de concentratiekampen om het leven zijn gekomen. Je wordt er niet goed van als je zo direct wordt geconfronteerd met de dood van vele landgenoten en Joodse vluchtelingen uit andere Europese landen in de concentratiekampen van de Tweede Wereldoorlog.
Het doet de moed in je schoenen zakken en het blijft een harde les voor de tegenwoordige generaties.

Meer informatie over het Nederlandse deel van de holocaust is te krijgen op www.kampwesterbork.nl.

De boeken over de gedeporteerde en vermoorde kinderen zijn nog te bestellen bij www.nieuwamsterdam.nl of in de boekhandel.