JIM BLIJFT VOORTLEVEN

13 februari 2019 door Janny Kok

Foto Rinus Vuik

Jim Postma,

29 februari 1948 - 11 februari 2019

You can shed tears that he is gone

Or you can smile because he has lived

You can remember him and only that he’s gone

Or you can cherish his memory and let it live on

Dit zijn maar enkele strofen uit het gedicht He is gone van David Harkins, Het is op zich al niet te geloven dat we over Jim in de verleden tijd moeten spreken. Jim; een reus van een man die niet zo snel zou omvallen, een man met een groot hart, flamboyant, eigenzinnig, een groot organisatorisch talent, cultureel ingesteld, sociaal voelend, wars van conventies, observator, in voor een goed feest: kortom een Goed Mens. (Kopfoto © Rinus Vuik)

De herinneringen gaan wat mij betreft minstens terug naar de jaren 80 waarin ik met bewondering luisterde naar de kleurrijke verhalen van Jim over zijn manier om een goed verhaal voor Het Vrije Volk te maken. Het leek me Kuifje in Nederland toe, maar gedurfder dan de stripfiguur. In feite getuigden de acties van Jim van weloverwogen durf om zijn doelen te bereiken. Hij was een veelzijdig man getuige zijn werk als onderzoeksjournalist en documentairemaker vanuit en in Rotterdam, en niet bang om tegen de trend in ‘de meest Rotterdamse krant’ op te richten en samen met zijn goede vriend en collega Geert-Jan Laan en andere getrouwen tegen de verdrukking in de krantentitel Rotterdam Vandaag & Morgen op te stoten in de vaart der volkeren.

Met de beschrijving van het leven van Jim als een avontuur doen we hem tekort, maar hij maakte van het leven in voorkomende gevallen wel een avontuur. Wat hebben de leden van de Nederlandse Vereniging van Journalisten NVJ) , afdeling Rotterdam - beter bekend als de Rotterdamse Journalistenvereniging (RJV) – bijvoorbeeld genoten van de eigenzinnige invulling van dat lidmaatschap door Jim. Als RJV voorzitter liet hij de organisatie van weinig aantrekkelijke afdelingsvergaderingen voor wat deze waren. Excursies met een professioneel karakter moesten het worden. Deze zouden wel op goedkeuring en mogelijk financiële steun kunnen rekenen van ‘moedervereniging’ NVJ.

En dus gingen deelnemers aan wat fameuze reizen zouden worden, als eerste naar Antwerpen, vervolgens naar Londen, New York, St. Petersburg, Sjanghai en Havanna. Het plan om ook Noord Korea aan te doen, is niet uitgevoerd. Het staat vast dat de creativiteit en durf om van de gebaande organisatiepaden af te wijken van Jim bij zou dragen aan het grote succes van deze journalistieke tochten.

Samen met Jana deed Jim het nodige voorwerk voor de bijzondere excursies, waarbij ze stuitten op de meest bijzondere hotels – waaronder een hotel in New York waar niet alle kamers buitenramen hadden, maar wel de meest glanzend gepoetste vloeren van New York – mooie ontmoetingen met Nederlandse correspondenten met standplaats in de plaatsen die de RJV leden bezochten, en met buitenlandse collega’s.

Wie anders dan Jim moet het zijn gelukt om via omwegen de bureaucratie te omzeilen of tenminste naar zijn hand te zetten in Rusland, China en Cuba. Het plan om de Daily Shit op te richten in China bijvoorbeeld. Gelukkig hebben we de beelden nog die de verhalen oproepen van het plezier dat deelnemers aan de reizen en culturele ontmoetingen dichtbij huis hebben gehad. We moeten het verder doen met de waardevolle verhalen en columns die Jim heeft nagelaten. Voor velen zal Jim blijven voortleven.

Janny Kok.

Jim between doors.

Hoofdredactie Daily Shit.