Een ketelbinkie in krantenland (14)

08 april 2016 door Geert-Jan Laan
Een ketelbinkie in krantenland (14)
Geert-Jan Laan

- Een nieuwe fusie aan de horizon -

Na een roerig sluitstuk aan hun periode als onderzoeksjournalisten waren Geert-Jan Laan en Rien Robijns begin 1984 nog maar kort lid van de hoofdredactie van Het Vrije Volk.

Geert-Jan Laan vertelt: Op dat moment, in maart 1984, kwam de toenmalige directeur van Het Vrije Volk Gerard Verschoor met een plan om de commerciële-, organisatorische- en advertentie-activiteiten van zowel Het Vrije Volk als het Rotterdams Nieuwsblad te bundelen in een nieuwe organisatie: De Avondbladen Combinatie Rotterdam (ACR).

Het Vrije Volk (nog steeds voor de helft eigendom van de Rotterdamse Nederlandse Dagblad Unie, uitgevers van onder meer de NRC en het AD en voor de andere helft van de Amsterdamse Pers Combinatie, uitgevers van onder meer De Volkskrant en Het Parool) zou een aandeel van 70 procent in de nieuwe combinatie krijgen. Sijthoff Pers, uitgevers van het Rotterdams Nieuwsblad en de Haagsche Courant de overige 30 procent.

Het grote voordeel van de fusie was een verplichting voor adverteerders om in beide kranten te adverteren. Tot die tijd was er een soort verplichting om naast adverteren in Het Vrije Volk ook in het Algemeen Dagblad te adverteren, waardoor het Rotterdams Nieuwsblad nauwelijks meer adverteerders had.

Toenmalig hoofdredacteur van Het Vrije Volk, Gerard Krul.Beide kranten zouden wel bij hun eigen drukkerij worden gedrukt. Het Vrije Volk dus bij de NDU in Rotterdam en het Rotterdams Nieuwsblad bij Sijthoff in Rijswijk. De bezorging zou ook gezamenlijk voor beide kranten worden uitgevoerd.

Op dit ogenblik is dat heel normaal, maar toen was het echt nog wennen. Vooral wanneer beide kranten op verschillende tijdstippen van de persen kwamen en de bezorgers soms moesten wachten op de andere titel. Vooral de behoorlijk linkse redactieraad van Het Vrije Volk ging uiteindelijk grommend akkoord met deze opzet.
Gevreesd werd (niet ten onrechte) voor een uiteindelijke fusie met het Rotterdams Nieuwsblad. Maar voor de ondernemingsraden gold toch het behoud van zo veel mogelijk werkgelegenheid, ook op de redacties.

Dat ging zonder al te grote strubbelingen wel aardig tot 1990 toen opnieuw afkalvende abonneebestanden een rechtstreekse fusie van de avondkranten tot het Rotterdams Dagblad afdwong.
Ik (Geert-Jan Laan) was inmiddels, zeker ook tot eigen verbazing, directeur van Het Vrije Volk. Wigbold en Verschoor waren inmiddels vertrokken. Directeur van de ACR was tijdelijk Ben Maandag sr., ooit secretaris van de hoofdredactie van Het Vrije Volk.

Toen in die tijd Sijthoff probeerde de voortgang te blokkeren heb ik nog geprobeerd – in nauwe samenspraak met de toenmalige voorzitter van de Ondernemingsraad Hans Roodenburg – de ACR op te blazen. Via advocaat Hans Mentink deponeerden we de titel Rotterdams Dagblad in Parijs, waardoor het eigendom een half jaar verborgen zou blijven.

Een belangrijke rol hierin had ook NDU-commissaris Hans van de Velde, die begin 1990 ook een grote rol zou spelen toen toenmalig Het Vrije Volk hoofdredacteur Gerard Krul en ik plotseling opstapten en aankondigden een nieuwe krant te beginnen.
Dat ging met behulp van buitenlands kapitaal en de steun van de Britse tycoon Robert Maxwell.

Achteraf heb ik die bijzonder opwindende periode wel samengevat naar de toen bijzonder populaire tv-serie – als ‘Mijn jaar in Dallas’.

(De serie 'Ketelbinkie in krantenland' zal vanaf deze week gedurende vier weken eenmaal per week verschijnen.)

 

 

 

 

 

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.