14 mei 1940
Volgende week dinsdag vindt op Plein 1940
de jaarlijkse herdenking plaats van het
bombardement op Rotterdam. Bij het beeld
‘De verwoeste stad’ van Ossip Zadkine.
De meeste stadsdichters hebben dat thema
in hun poëzie verwerkt. Als opmaat naar de
herdenking plaatsen we iedere dag een
gedicht.
Vandaag van Jeroen Naaktgeboren, met de
groep Woorddansers de eerste stadsdichter
in 2007-2008.
Hinkstap op de brandgrens
(Door Jeroen Naaktgeboren)
Stuka's en Heinkels naderen boven het laagland
Daaronder de dokken, een vuilkleed over de randen
De Hef geheven met het lef van laatste overmoed
standhouden voor vrijheid die de wil van haat verzet
Straten met vaders
met armen vol moeders
met handen vol kinderen
met knuisten in een smeulend kleed
Op weg naar schuilkelders,
verstoppen in nissen,
bidden achter planken,
spanten om te klemmen,
plinten en balken
het gieren, het suizen,
de dreunende aarde
Vlammen likken en lekken met vlakke tongen
De brief keert terug zonder handtekening
Een lied van as schril en vals gezongen
De rode waas van gehaaste lichtkogels
Scherven en splinters door lijf gedrongen
Onrecht straft met het laffe geblaf van de Luftwaffe
Mijn stad scheurde haar hart voorbij met brandende longen
Ik ga door tochtgangen die tot daglicht-tunnels ontwaken
Langs getrapte blokkendozen voorbij wanden van glas
Onder torens van trots boven een plein van staal
Wachtkamers en paskamers in een glimstaal onthaal
Een stad die ver voor mij geboren
niet eens mijn sterven weten zal
Alleen in herdenken kan ik herkennen
wat mij hier bracht tot waar ik val
Hinkstap op de brandgrens
man op nu van stad tot toen
de oude tijd, de nieuwe mens
puin ontstegen wit en groen
Stadsgedicht Rotterdam 2007
Jeroen Naaktgeboren, de WoordDansers, 2007
.gif)
