Ik was 16 jaar en woonde in 1963 nog in het ouderlijk huis aan de Beijerlandselaan 61a pal tegenover de toenmalige Bioscoop Colosseum. Ik draaide muziek toen de bel ging . Er stond onverwachte visite voor de deur. Door toedoen van vriend Max Braams stapte ene Elvis Aaron Presley binnen.
Ik stond perplex en stotterde in mijn beste Engels ‘Good afternoon mister Presley, nice to meet You’. Mijn moeder had totaal geen benul wie er in kamer stond. Max Braams had een brief aan het management van Presley geschreven met daarin het verzoek om Elvis es naar Nederland af te laten reizen voor een bezoek aan een Rotterdamse fan. Elvis sprak enkele Duits woorden die hij had opgestoken tijdens zijn diensttijd in Friedberg van 1 oktober 1958 tot 2 maart 1960. Ik vertelde hem over de bioscoop aan de overkant waar rock and roll films werden vertoond en vroeg hem even mee naar buiten te gaan. We keken in de vitrines van Colosseum en wandelden relaxed een stukje door richting IJssalon ‘Broadway’, ingericht als een heuse American diner. Ik bestelde twee milkshakes gemaakt van amandelmelk, cacaopoeder, schijfjes banaan, een eetlepel pindakaas en stevige vanille-ijs met slagroom. Elvis genoot zichtbaar en werd wat loslippiger. Hij vroeg en kreeg uiteindelijk van Broadway uitbater Theo Ekelmans met enige tegenzin de precieze receptuur mee. Het blijkt vanaf dat moment dat het ook back in the States zijn meest favourite shake zou blijven.
Terug op nummer 61a zette ik in de achterkamer mijn Lafayette buizenversterker aan, deed de stofkap van mijn Lenco draaitafel omhoog en plaatste mijn Wharfdale luidspeakers in de meest ideale stereo set-up. We luisterden in onze witte sokken aandachtig naar Rock and Roll en Bluesmuziek. We spraken geen woord tijdens ‘Reconsider Baby’ gezongen door The King himself ! ‘That’s a nice solid cover I made in 1960’ fluisterde hij kort erna. Ook vriend Max Braams kwam langs en maakte met zijn zo goed als volle film in zijn camera ‘n laatste foto. Deze foto van mij met mijn Amerikaanse muzikale held wil ik graag, zoveel jaar na dato met een ieder delen. Tegen 21.00 uur werd Elvis door zijn chauffeur opgehaald. Later kreeg ik van The King een bedankbrief die helaas na een zware lekkage uit de dakgoot op mijn zolderkamer totaal nat en onleesbaar was geworden. Ik vermoed dat wijlen mijn vader het stuk natte papier niets vermoedend in de vuilnisbak heeft gedeponeerd. Wég relikwie maar Elvis Aaron Presley blijft naast deze unieke foto (Max Braams raakte het negatief kwijt !) forever in mijn gedachten. In 1998 bezocht ik met enkele kameraden de Graceland Mansion in Memphis Tennessee. Ik zocht daar tevergeefs naar een tweede afdruk van de foto. Zou die op 18 augustus 1977, veertig jaar geleden, in de kist zijn meegegaan ?
Deel dit bericht met je vrienden!
.gif)
