Buijt en de journalistiek
De Rotterdamse politiek heeft nogal merkwaardig gereageerd op de mediakritiek die wethouder Ronald Buijt onlangs uittte. De portefeuillehouder voor Zorg, Ouderen en Jeugdzorg, richtte zijn pijlen in het bijzonder op de verslaggeving van de Amerikaanse presidentsverkiezingen en dan heel speciaal op de aanpak van de journalistieke veteraan Charles Groenhuijsen. Over hem tweette hij:
Deze uitval wordt door Buijts collega´s veroordeeld, niet vanwege de inhoud, maar omdat hij deze gedáán heeft. Het lijkt wel of de tweet van Buijt wordt gezien als een aanval op de journalistiek als zodanig.
Dat is natuurlijk niet het geval. De wethouder heeft niet veel op met de kwaliteiten van Charles Groenhuijsen. Als hij dat wil ventileren, is dat zijn goed recht.
Gedachtegoed
Een andere vraag is wat er achter zit. Welk gedachtegoed? Dat is belangrijk juist vanwege de portefeuille van Buijt.
Hij wordt geacht weerloze mensen te beschermen. Je moet weten of iemand wel de juiste mentaliteit en de politieke invalshoeken daarvoor bezit. De Rotterdamse politici hadden Buijteen nadere toelichting moeten vragen.
Waarom vindt hij Groenhuijsen een valse, vooringenomen Democratische hielenlikker? Als bewijsmateriaal voert de wethouder een tweet van deze journalist aan, waarin hij kort het palmares – moet je tegenwoordig zeggen – van de beoogde vice president, gouverneur Tim Walz van Minnesota schetst. Dat doet Groenhuijsen op een neutrale toon. Er is geen sprake van ophemeling.
Kan het zijn dat Buijt valt over de aanduiding ¨gematigde kandidaat¨? Of lust hij Tim Walz als persoon niet? Attaqueert hij daarom de boodschapper zo heftig ? Opmerkelijk genoeg gebeurt het wegzetten van Groenhuijsen nogal op de manier waarop een Amerikaanse propagandazender als Fox tegenstanders aanpakt: met persoonlijke aanvallen.
Normale politici
Dit doet op zijn beurt weer vermoeden dat Buijt uit deze hoek zijn inspiratie haalt en dat hij zijn ideologische kaarten zet op het koppel Trump en J.D. Vance. Hún toon is daarom in de tweet van Buijt net zo goed herkenbaar.
Gaan wij terug naar de manier waarop Groenhuijsen Walz portretteert. We zien dan iemand die in de Nederlandse verhoudingen bij de linkervleugel van de VVD, D66 of de gouvernementele hoek van de PvdA thuis hoort. Niet eens bij Groen links. In het huidige CDA zou Walz ook wel passen. Vindt Buijt dat soort politici al gevaarlijke radicalen?
Is hij van mening dat journalisten die de denkbeelden van Democraten als Walz neutraal weergeven, ipso facto vooringenomen zijn?
Het lijkt er sterk op. De vraag is dan ook of iemand als Buijt wel kan functioneren samen met wat ik voor het gemak maar normale politici noem. Dat is de vraag.
Niet of het wel aan een wethouder is om journalisten af te kammen.
hanvanderhorst[at]vandaagenmorgen[dot] nl
--Foto-Rob-Mieremet---Anefo---Nationaal-Archief-cco--S.jpg)
.gif)
