De eenling zoals Fouad L. komt er altijd doorheen
Enkele dagen na de afschuwelijke moordpartijen op het Heiman Dullaardplein en in het Erasmus MC, bevindt de stad zich nog steeds in de greep van deze tragedie. De eerste schrik is voorbij. Nu beginnen de deskundigen en zij die zich daarvoor aanzien de gang van zaken te analyseren. Had dader Fouad L. niet eerder gestopt moeten worden? Hij was tenslotte al eerder wegens dierenmishandeling veroordeeld. Hij stond bekend als asociaal buurman, die allerlei vormen van overlast veroorzaakte. Het OM had de medische faculteit laten weten dat hij mentaal niet geschikt was voor een bevoegdheid als basisarts. Fouad L. stond op de Erasmus Universiteit vlak voor zijn afstuderen. Dit ondanks een geschiedenis van conflicten met zijn docenten.
Overlast, mishandeling, conflicten niet in verband gebracht
Nu weet iedereen: die Fouad L. was zo gek als een deur. Niemand hoeft zich erover te verbazen dat hij zó door het lint is gegaan. Waarom heeft de omgeving de signalen niet opgepakt en tijdig ingegrepen?
Het antwoord op de vraag is kort: de signalen waren los van elkaar niet helder genoeg. Niemand bracht ze met elkaar in verband. Als Fouad L. de zaak niet op zijn eentje maar met behulp van anderen had uitgevoerd, dan was hij waarschijnlijk op tijd gestopt want samenzweringen vallen op en er begint altijd iemand op voortijdig het plan te verlullen.
De eenling daarentegen komt er altijd doorheen. Die beschikt over het voordeel van de verrassing. Wat in Rotterdam gebeurde, vindt in de Verenigde Staten elk jaar wel een aantal malen plaats. Wij nemen daar dan meewarig kennis van. Raar land met dat recht op het bezit van vuurwapens, Hebben ze toch aan zichzelf te wijten. Zulke Amerikaanse moordenaars zijn altijd eenlingen die steevast in het bezit blijken van een verwrongen wereldbeeld. Zij worden belaagd en moeten zich verweren. Daarom rijden zij naar school of winkelcentrum waar zij het vuur openen. Het zijn haast nooit pestslachtoffers die wraak nemen. Dat doen pestslachtoffers niet. Het zijn meestal wel aparte types die weinigen in hun omgeving toelaten. Ze leven in een eigen bubbel. Ze worden niet getreiterd maar gevreesd en gemeden.
Ze worden gemeden en gevreesd
Tegen zulke psychiatrische gevallen is geen kruid gewassen. Fouad L. past precies in deze categorie. Hij had een verwrongen wereldbeeld. Hij beschouwde zichzelf als het centrum van het universum. Hij wist dat de dwergen om hem heen erop uit waren hem te pakken. Daarom schoot hij eerst. Het is een afschuwelijke tragedie. Onschuldige en verdienstelijke mensen zijn gestorven.
Maar het hoort bij het risico van het leven dat je op een onverwacht moment oog in oog staat met een Fouad L. Gelukkig is die kans maar heel klein. Veel meer valt er niet over te zeggen. Het grootste gevaar is nu dat analyse van dit specifieke geval een verfijning van allerlei veiligheidsvoorschriften met zich mee brengt, die het leven voor alle burgers lastiger maakt maar als puntje bij paaltje komt de volgende Fouad L. niet tegen houdt.