Dan jagen ze Pastors de Erasmusbrug over…
Volgens Marco Pastors zijn de inwoners van Zuid voor 34% verstandelijk beperkt. Kennelijk heeft het feit dat hij al meer dan twintig jaar woont in het voormalige huis van Pim Fortuyn op de Randweg hem niet geholpen inzicht te krijgen in zijn woonomgeving. Evenmin is dat het gevolg geweest van zijn functie: nadat de politiek hem in 2012 op een zijspoor had gezet, is Marco Pastors gematst met het directeurschap van het Nationaal Programma Rotterdam Zuid.
Honderden miljoenen zijn inmiddels besteed aan allerlei activiteiten om de bewoners van Zuid om te vormen tot klassieke Rotterdammers die met de overhemden opgestroopt worden geboren. Dat heeft allemaal weinig uitgehaald. Nu is de grote directeur kennelijk tot de overtuiging gekomen dat ze in zijn proeftuin te dom zijn om zijn zegeningen te begrijpen.
Het omgekeerde is uiteraard het geval. De inwoners van Rotterdam Zuid hebben de afgelopen jaren alleen maar meer redenen gekregen voor een principieel wantrouwen tegen de overheid. Dat is in hun ogen een wereldvreemde instantie die hen bestraffend toespreekt en zoals in de Tweebosbuurt of de Wielewaal gebeurde, uit hun huizen verdrijft. Ze hebben te maken met een stadsbestuur dat openlijk probeert de bevolkingsstructuur te veranderen door in het bijzonder voor kapitaalkrachtige gezinnen te bouwen. En dat gebeurt dan met zegen en het applaus van Pastors, politiek verwant aan bewegingen die iedereen waarschuwen tegen omvolking. Maar op Zuid vindt zo´n omvolking onmiskenbaar plaats: arm moet er wijken voor rijk. Consequent denken is nu eenmaal in zijn kringen ver te zoeken, wat overigens tot bepaalde vermoedens leidt met betrekking tot hun IQ maar dat is een te gemakkelijk inkoppertje. Dat zal ik Marco Pastors besparen.
Als de directeur van het Nationaal Programma Rotterdam Zuid een geestelijke evenknie heeft, dan is dat niet zijn boezemvriend Pim Fortuyn maar mr. Bonifacius Cornelis de Jonge, de meest verwaten, zelfingenomen uit vooroordeel opgetrokken reactionair die ooit gouverneur generaal is geweest van Nederlands Indië. Vooral door zijn rampzalig bewind raakte de meerderheid van de Indonesiërs er definitief van overtuigd dat met koloniaal Nederland geen garen te spinnen was. Op zijn oude dag schreef De Jonge memoires waarin hij overduidelijk maakte dat hij de Indonesiërs bij lange na niet rijp genoeg achtte voor zelfbestuur. Ze konden het niveau van zijn topambtenaren immers met geen mogelijkheid bereiken.
De opmerkingen van Marco Pastors over het intellectueel niveau op Zuid liggen in dezelfde lijn.
Net als de Indonesiërs van destijds zijn De inwoners van Rotterdam Zuid te trots en te intelligent zich de beledigingen en aansporingen van types als De Jonge of Pastors te laten aanleunen. Ze trekken hun eigen plan. Ze voeren gewillig hun volksdansen uit als de koning komt. Maar ondertussen broeit het. Ooit breekt het echte volk door de dubbele afzettingen heen.
Dan jaagt het Pastors de Erasmusbrug over.