Kindergemeenteraad de nek om gedraaid
Nette gemeentes hebben een kinderburgemeester en een kindergemeenteraad. Dat is bijvoorbeeld het geval in Schiedam en Nissewaard. Ter begeleiding heeft men daar een gespecialiseerde organisatie voor ingeschakeld De Kleine Ambassade, die zich specifiek inzet voor jeugdparticipatie. De activiteiten met zo´n kindergemeenteraad zijn in Schiedam bijvoorbeeld ingebed bij het democratie onderwijs op de scholen. Heel mooi en nuttig allemaal. De echte gemeenteraadsleden ervaren bovendien dat hun jeugdige collega´s in al hun onbevangenheid met onverwachte inzichten komen. Ze maken als het ware momentopnames die blijven hangen.
Momentopnames die blijven hangen
Dus dat wilden ze op de Coolsingel ook. Het inzicht kwam laat want elders is de kinderraad met burgemeester en al sinds jaar en dag ingeburgerd. Rotterdam volgde pas twee jaar geleden. Men hield een soort competitie om een burgemeester te vinden. Er kwam een heuse kindergemeenteraad.
En dat wordt nu allemaal geliquideerd. B en W dachten er met 2500 euro per jaar uit de kosten te zijn. Het werden er €172.000. Dat kan Bruin niet trekken.
Wegbezuinigd
Het totaalbudget van de gemeente Rotterdam bedraagt €4 miljard. De wethouders beschikken met elkaar over zes hybride leaseauto´s van BMW. De burgemeester heeft vanwege diens functie een speciale wagen. Als wij nu eens vijf van die dingen wegbezuinigen en in plaats daarvan elektrische dienstfietsen aanschaffen, dan is het gat in de begroting, geslagen door de kindergemeenteraad, ruimschoots gedekt. Twee glimmende bolides is zat als nu en dan de status vereist dat stedelijke bestuurders in grote stijl met chauffeur aan het stuurkomen voorrijden. En je moet de koning of een president van een vreemd land natuurlijk ook wel eens een lift kunnen geven.
Zo laten dan de politiek verantwoordelijken zien dat ze ook zélf pijn pakken nu het bezuinigen geblazen is.
Of is dit goedkope demagogie? Er zit inderdaad een element van volksmennerij in het bovenstaande. Je kunt de problematiek om het ambtelijk te zeggen ook anders aanvliegen.
Hoe is het mogelijk...
Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat niemand in dat hele gigantische stadhuis op het idee kwam dat een kinderraad niet op zo´n minimaal koopje kan? En dat men - toen dit besef indaalde - onmiddellijk en blijkbaar gedachteloos greep naar het inhuren van externe deskundigheid. Om vervolgens te schrikken van de rekening. Als je zoiets in het leven wil roepen, ga je toch eerst een rondje bellen naar gemeentes waar ze al langer met dat bijltje hakken? Dan vraag je: ¨Hoe doen jullie dat en hoeveel kost dat?¨ En ook: ¨Hoeveel levert het op?¨.
Dat is allemaal niet gebeurd of anders heeft men – wat erger is – met de opgehaalde informatie niets gedaan.
Nu wordt een mooi project de nek omgedraaid met dezelfde achteloosheid die blijkbaar tijdens de start overheerste. Mooie indruk moeten de kinderen overhouden aan de plaatselijke democratie.
hanvanderhorst[at]vandaagenmorgen[dot] nl
.gif)
