Gameverslaafd: hoe werkt dat en wat kun je eraan doen?

14 december 2020 door incidentele auteur
Sommige mensen zijn gevoelig voor het ontwikkelen van verslaving. Afb Unsplash

(Jeroen Neef)  Gamen is de favoriete vrijetijdsbesteding van veel mensen. Waar ligt de grens tussen onschuldig gamen en een serieuze verslaving? En wat doe je als je gamegedrag je leven steeds meer gaat beheersen?

Vroeger had je een computer of PlayStation nodig om spelletjes te kunnen spelen. Die tijd is inmiddels al lang voorbij: sinds de komst van smartphones kunnen we op ieder moment van de dag gamen, waar we ook maar zijn. De meeste mensen zijn goed in staat om hun eigen grenzen te bewaken en op een gezonde manier om te gaan met gamen. 

Dit geldt echter niet voor iedereen. Sommige mensen zijn door genetische aanleg, traumatische ervaringen in het verleden of moeilijkheden in het dagelijks leven extra gevoelig voor het ontwikkelen van een verslaving. Dit hoeft niet altijd een drank- of drugsverslaving te zijn: we kunnen ook verslaafd raken aan gedrag wat ons goed laat voelen. Game verslaafd zijn is hier een voorbeeld van.

Wat is gameverslaving?

Genot en euforie zorgen ervoor dat we tijdelijk opgaan in het moment en even ontsnappen uit de realiteit. Typisch dingen die je al snel ervaart bij het spelen van computerspelletjes. Je zou gamen daarom kunnen zien als een ‘drug’; ééntje waar je ook verslaafd aan kunt raken. Een gameverslaving is, net als koopverslavingen, seksverslavingen en gokverslavingen, een gedragsstoornis.

Onze hersenen produceren allerlei chemische stofjes (neurotransmitters) die er voor zorgen dat we ons heel prettig gaan voelen wanneer we iets doen waar we van genieten. De drang om steeds maar weer te gaan gamen wordt veroorzaakt door de aanmaak van dopamine in onze hersenen. Dopamine staat ook wel bekend als het gelukshormoon: het veroorzaakt gevoelens van genot en euforie. Gamen zorgt voor extra productie van deze stof. 

Het gaat bij de meeste mensen die last hebben van een verslaving niet zozeer om het gamen zelf, maar om het fijne gevoel wat het ‘shot’ dopamine veroorzaakt. De hunkering naar dit ‘shot van genot’ zorgt ervoor dat we steeds opnieuw het gedrag willen herhalen wat ons blij maakt. Net als bij drugsverslavingen en andere gedragsverslavingen (zoals gokken, eten en spullen kopen), zorgt een overactief en over gestimuleerd dopaminesysteem zo voor het verslavende gedrag.

Wanneer ben je game verslaafd?

Of iemand game verslaafd is, hangt vooral af van de beleving van het gamen en het gebrek aan controle over het gamegedrag. Niet iedereen die graag en regelmatig computerspelletjes speelt, is direct verslaafd. 

We spreken van een serieuze gameverslaving wanneer je
•    dwangmatig en obsessief bezig bent met gamen;
•    de beleving van het gamen gebruikt om te ontsnappen aan vervelende gedachten, problemen en/of het dagelijkse leven;
•    hierbij de controle over je gedrag verloren bent;
•    en last krijgt van ontwenningsverschijnselen wanneer je niet meer kan of mag gamen. 

Afkickverschijnselen van gamen
Ontwenningsverschijnselen bij gamen kunnen zich uiten in de vorm van:
•    depressieve gevoelens;
•    gebrek aan motivatie;
•    gebrek aan interesse in andere dingen;
•    gevoelens van leegte, somberheid en eenzaamheid;
•    ook kunnen fysieke symptomen optreden, zoals misselijkheid, rusteloosheid, driftbuien en slapeloosheid.

Hulp vragen

Een gameverslaving gaat je leven langzaam maar zeker steeds meer beheersen. De gevolgen kunnen groot en serieus zijn. Het is daarom belangrijk om, als je jezelf in het bovenstaande verhaal herkent, te accepteren dat er een probleem is ontstaan waar je zelf de controle over kwijtgeraakt bent. Dit is een lastige en pijnlijke stap. Erkennen dat je hulp nodig hebt is de eerste stap in het proces van herstel. 

De drang die je voelt om steeds weer te gaan gamen, zegt niets over jou als persoon. Het is geen tekortkoming, geen teken van een zwak karakter. Een verslaving is in eerste instantie een chronische hersenaandoening waar jij geen controle over hebt. Waar je wél controle over hebt, is de manier waarop je omgaat met de wetenschap dat je hulp nodig hebt.

Behandeling gameverslaving

Praten over je verslavingsprobleem doet veel mensen goed. Durf je het niet aan om met een vriend of familielid over dit onderwerp te praten? Je kunt altijd terecht bij je huisarts: hij of zij is het eerste aanspreekpunt en je arts kan je doorverwijzen naar professionele verslavingszorg of een afkickkliniek. Door het beroepsgeheim van een arts, kun je je huisarts beschouwen als een vertrouwenspersoon. 

Professionele hulp is vrijwel altijd nodig om een serieus verslavingsprobleem succesvol aan te pakken. Verslavingen zijn vaak het gevolg van onopgeloste trauma’s en pijn uit het verleden. Samen met psychiaters, medische professionals en therapeuten ga je op zoek naar wat jouw beweegt, wat je tegenhoudt en wat je verder helpt. 

Een opname in een afkickkliniek is een grote stap, maar is in sommige gevallen nodig voor de grootste kans op een succesvol herstel. Jouw probleem, jij als persoon en jouw herstel staat altijd centraal tijdens een behandeling. 

Meer info hier 


 

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.