Toerist in eigen stad op dag van de architectuur
Parfum de Boem Boem is een initiatief dat je gidst langs Rotterdamse bouwplaatsen en andere plaatsen waar de ontwikkeling van de stad op een bijzondere wijze zichtbaar wordt. Op 12 september jl., de monumentendag en dag van de architectuur, stond een fietstocht door de wijk Feijenoord op het programma. Martin Reekers van Rotterdam Vandaag en Morgen fietste, als een toerist in eigen stad, mee met een groepje van 15 deelnemers langs enkele markante locaties in de wijk waar stadsontwikkelaar Vincent Taapken een toelichting gaf.
Vincents ambitie is het realiseren van plekken waar mensen graag willen wonen en naar toe komen. Nieuw leven voor industrieel erfgoed neemt daarbij een belangrijke plaats in.We startten bij Villa van Waning aan de Nijverheidstraat. Vincent Taapken vertelde over het ‘eiland’ Feijenoord.
Vincent Taapken Foto: Martin Reekers
Vincent vertelde over hoe Feijenoord oorspronkelijk een eiland was dat in 1700 ontstond doordat in de bocht van de Nieuwe Maas zand werd afgezet. In Feijenoord ben je dus eigenlijk ‘op’ een eiland. Waarschijnlijk spreken we daarom van ‘op’ zuid, want Feijenoord was de eerste uitbreiding van Rotterdam ten zuiden van de Nieuwe Maas. Oorspronkelijk was het een eiland waar je eigenlijk niet wilde zijn want er kwam een galgenveld en een pesthuis. Nadat het in 1850 tot havengebied werd omgevormd en aan het einde van de 19e eeuw plaats bood aan alle zware industrie van de stad, bleef het een weinig aantrekkelijk gebied met heel veel herrie en spoorwegemplacementen.
De villa Van Waning
Er gebeurden ook bijzondere dingen. Zo werd er door Rotterdamsche Cementsteenfabriek Van Waning & Co. een, volgens Vincent, cementsteen voor het vervaardigen van rioolbuizen uitgevonden. Een innovatie die de bouw in heel Nederland ten goede kwam. De fabriek raakte buiten gebruik en werd in 1989 aangekocht door de gemeente die er het Nassauhavenpark van heeft gemaakt. De eis van de familie van Waning bij de verkoop was, dat alles van de fabriek gesloopt mocht worden behalve de door de fabrieksoprichter zelf ontworpen villa, oorspronkelijk het fabriekskantoor. De villa laat zien dat er met cementsteen meer mogelijk was dan alleen rioolbouw. Het onderhoud van de villa bleef uit zodat het pand uit 1899 nu ernstig in verval is. Het bedrijf van Vincent heeft een restauratieplan gemaakt en vorig jaar is de uitvoering ervan gestart.
Artist impression villa Waning van de website van Vincent Taapken
Na de restauratie zal er een horecagelegenheid in komen die met de aanpalende, met een glazen kas overkapte, tuin een ontmoetingsplaats moet worden waar mensen graag vertoeven. Aan de restauratie werken jongeren uit het middelbaar beroepsonderwijs mee, die zo in de praktijk een vak leren en liefde ontwikkelen voor het oude. Wij zien, door de grotendeels door steigers afgedekte villa, dat er nog een hoop restauratiewerk te verrichten valt, maar een banner op een bouwhek toont hoe aantrekkelijk het eindresultaat straks kan zijn.
Foto Martin Reekers
Don’t judge a book by its cover
We stappen op de fiets en rijden door de Piekstraat langs ‘Skateland Rotterdam’ waar in een van buiten onooglijke loods zo maar het NK freestyle BMX-fietsen schuilgaat. Aan het einde van de straat stappen we af bij wat vroeger de staalfabriek van de Struyken & Co was. Daar werd, zo vertelt Vincent, staal opgeslagen bestemd voor de wederopbouw van Rotterdam. Het lijkt een onopvallende dertien-in-een-dozijn-loods waar je snel onnadenkend aan voorbij rijdt, maar schijn bedriegt. Dit is een bijzondere loods die nu onderdak biedt aan IMd raadgevende ingenieurs. De oorspronkelijke constructie van het gebouw, compleet met bovenloopkranen in de nok, is behouden en stijlvol heringericht met kantoren. Een door de Rotterdamse Munt bijgehouden inpandige kruidentuin steekt mooi af bij de zakelijke inrichting. Hergebruik en recycling staan centraal bij dit bedrijf. Zelfs de dienstfiets is van recycled kunststof gemaakt.
Stijlvol ingericht. Foto Martin Reekers
De plek op de punt
Naast de IMd-loods, aan het einde van de Piekstraat, op de meest zuidelijke punt van het eiland Feijenoord stond ook een fabrieksloods. Vincent heeft het terrein ooit gekocht en de loods gesloopt met een desolate parkeerplek als resultaat. Hij wil er echter een ambitieus ontwerp realiseren. Bij een overleg met zijn compagnon in hotel New York bedacht hij, met drie kaasblokjes op elkaar, een eerste ontwerp voor de ruim 70 meter hoge woontoren met 142 loftappartementen die er gaat verrijzen. Uiteindelijk heeft hij het idee en de plek overgedaan aan projectontwikkelaar Heijmans die de toren gaat realiseren. Kijk hier voor een impressie. ‘De Plek’, zoals de woontoren treffend is gedoopt, krijgt een horecagelegenheid op de begane grond met een terras dat fantastisch vrij uitziet op een van de breedste stukken van de Nieuwe Maas en de bedrijvigheid op de rivier en zowel ’s ochtends als tegen de avond de zon vrij spel biedt.
Toerist zijn loont
Het Feijenoord eiland is hard op weg om van een vergeten wijk te evalueren tot een plek waar het net als op Katendrecht en de Kop van Zuid goed toeven is en waar door slim hergebruik oude industriële gebouwen zowel van de Rotterdamse geschiedenis blijven getuigen als de toekomst creatief en smaakvol invullen. Toerist zijn in eigen stad loont de moeite!
05-Kou-cmp--Foto-RP-Glasbergen---S.jpg)
.gif)
