The Plains, een Australische Elckerlijck vanuit een Hyundai

03 februari 2022 door Ronald Glasbergen
The Plains, een Australische Elckerlijck vanuit een Hyundai
Still uit The Plains

The Plains een minimalistische film noemen is een understatement. De camera voor haast alle elf scènes van The Plains is achterin de auto gemonteerd. De lens blikt net vaste lensinstelling en grote scherptediepte tussen de stoelen door de voorruit. In elf sequenties wordt steeds de rit van werk naar huis in de buurt van het Australische Melbourne gefilmd. 5 uur 's avonds, Lorca, Hemingway of Makhmalbaf, maar dan zonder het drama.  Behalve het verkeer bestaat de belangrijkste dialoog uit de gesprekken die Andrew (Andrew Rakowski)  een advocaat van achter in de vijftig onderweg voert met zijn vrouw en met een collega David die soms medepassagier is. David is behalve collega-advocaat en ook de filmmaker. Enkele malen wordt de film doorsneden door ongepolijste drone beelden en daarmee stapt een van de hoofdthema's de film binnen.

Still uit The Plains

Want naast de herhaling van iedere dag, het pendelen naar huis, steeds dezelfde weg, dezelfdeauto, alleen het weer verandert, de tredmolen van het dagelijks leven, naast de gesprekken met de soms meerijdende David en met zijn vrouw, is er de alom aanwezige beeldcultuur. Die komt tot uitdrukking in de filmpjes die Andrew soms aan David laat zien, gemaakt met zijn i-pad, en bovenal van de ruwe onbewerkte dronebeelden die soms de film doorsnijden. De drone beelden zijn kennelijk gemaakt door David die dus ook de filmmaker is. Beide de i-pad filmpjes en drone-beelden vertellen over de alomaanwezigheid van video. Die werd versterkt door de pandemie, waardoor videovergaderen een nog grotere vlucht genomen heeft. Iedereen maakt video en 'leuke' dingen op YouTube. David Easteal kiest met The Plains duidelijk niet voor competitie met opwindende of leuke beeldcultuur, maar voor de meest minimale vorm van filmmaken. In dat licht lijkt dat een respectabele keuze. 

Still uit The Plains

De film deed mee in de Tigercompetitie, dong mee naar de Tiger Award had juist vanwege zijn hypnotiserende weergave van dezelfde soort routines zijn eigen fans onder cinefielen. 

Naast het belichten van de tredmolen en het afzetten tegen een cultuur waarin iedereen beelden produceert al dan niet artistiek, versterkte de film nog een derde aspect. Ieder kent ze wel, de ontmoetingen onderweg, op reis  op vakantie wanneer je een tijd met een onbekende of vaag bekende een coupé, vliegtuig auto of bus deelt. Je praat met elkaar vertelt verhalen en als je maar lang genoeg samen reist kom je steeds meer van het levene van de ander te weten. Dat gebeurt hier ook, onnadrukkelijk, gecomprimeerd in tijd. De film is opgenomen verspreid over een jaar. Andrew is weliswaar een makkelijke prater maar is zwijgzaam over zijn privéleven, maar toch komt de toeschouwer, komt de filmmaker, steeds meer van hem te weten. Hier werd een film gemaakt waar de acteurs zichzelf spelen. Fictie en werkelijkheid dekken elkaar bijna 1 op 1 af zonder dat het echt biografisch wordt, het blijft een verhaal.     

Drie uur duurt de film. Elk van de episodes rond 5 uur 's avonds. Lorca, Hemingway of Makhmalbaf, maar dan zonder het drama dat normaliter, ook in de meest onderkoelde films van Robert Bresson of Gus van Sant, film uitmaakt. Het is een film die misschien iedereen zou kunnen maken over iedereen. Maar David Easteal deed het, verfilmde een moderne Elckerlijck vanuit een Hyundai.

The Plains Bld. IFFR

 

       

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.