Redactioneel Kerst 2020

25 december 2020 door de redactie
Redactioneel Kerst 2020
Frans toezicht op mondkapjes Screenshot NOS journaal

Dit is na een jaar pandemie, na vier jaar voortdurend opschuivende deadlines van de Brexit en vier jaar Trump in het machtigste land van de wereld, een uitzonderlijke kerstmis. Brexit is juist op kerstavond opgelost. Er is een deal waarmee te leven valt voor beide partijen. Trump behoort, hopelijk voorgoed, tot het verleden. Er zijn vaccins tegen COVID-19. Intussen is het zaak niet meer slachtoffers te maken door onvoorzichtig gedrag. Andere zaken in het nieuws, zoals de oorlogen en conflicten in de wereld blijven redelijk 'gewoon'. Ze worden pas actueel als we (denken te) moeten kiezen tussen vluchtelingen en migranten, tussen ongeluk-ontvluchters en geluk-zoekers. 

Ongewoon is het aantal mensen dat in redelijke welvaart leeft op onze wereld. De meerderheid van 7,7 miljard. Onvoorstelbare hoeveelheden mensen. Maar met al die voor een groot deel op fossiele brandstof draaiende energie, tevens een onvoorstelbare belasting voor het eco- en klimaatsysteem van diezelfde wereld. Het is al te makkelijk om je kop daarvoor in het zand te steken omdat alles op schaal van de aarde nu eenmaal relatief langzaam gaat vergeleken met de snelheid van een mensenleven.

Daarom is het goed dat wetenschappers de moeite nemen om gewoon te gaan rekenen aan de materiele consequenties van al die mensen en hun leefwijzen. Dan blijkt dat actie geboden is en dat ze ook kan helpen. (Daar komen we komend jaar op terug met een prachtig artikel over de geschiedenis van het broeikaseffect) 

Talloze malen is intussen zo  tegen Kerstmis door vele schrijvers verzucht dat de vrede op aarde nog ver weg is. Beroemd is de anekdote over de soldaten in de loopgraven aan weerszijden van het Westelijk front in de Grote Oorlog van 14 -18  die zich tijdens een heldere winternacht bij de klanken van het Stille Nacht, Heilige nacht even tijdelijk verbroederden. Goed idee, dat verbroederen, maar daar en toen liepen de scheidslijnen wel over nationalistische en territoriale rivaliteiten maar niet over godsdienstrivaliteit. Dat liepen en lopen ze nu wel, op zijn minst deels in de Iran Saoedische proxyoorlogen in Jemen en Syrië en in de Turkse proxyoorlog in hetzelfde Syrië, in Libië en bovenal in het bloedige conflict tussen de zwaar door Turkije gesteunde Azeri's tegen het orthodox christelijke Armenië.

De hopeloze Afrikaanse guerrillaoorlogen, getriggert door de val van Gadhaffi lijken eindeloos, evenals de oorlog in Afghanistan waar zoals in veel van de andere oorlogen bijvoorbeeld die in Jemen, vooral de bevolking in gijzeling gehouden wordt. Zuid- en Midden Amerika, bovenal Mexico wordt al jaren geteisterd door drugsoorlogen. Voor al die landen en mensen, is corona voor de velen die het overkomt een ramp bovenop een ramp. 

Intussen lijkt de een groot deel van de Arabische wereld mede door de inspanningen van schoonzoon Jared Kushner van Donald Trump zijn koers ten aanzien van Israel verlegd te hebben. Ze knopen diplomatieke betrekkingen aan met Israel. Zo kan het ook gaan in de politiek: in de luwte van de gekte van de autocratische Trump, ontstonden ook nieuwe kansen. Het is ook de tijd die oude wonden van gekwetste eer en geroofd land niet zozeer geheeld heeft, alswel de herinnering minder scherp heeft gemaakt. De stichting van de staat Israël ligt bijna driekwart eeuw in het verleden. De leiders van weleer en hun erfgenamen hebben grotendeels plaats gemaakt voor nieuwe, hopelijk iets meer verlichte leiders.     

Manuel Kneepkens schrijft in zijn gedicht Kerstfeest 2020, over Jozef en Maria die op hun manier ook migranten, Internally Displaced People waren. En Ephraïm Meier schrijft vanuit Jerusalem in Minnaars van de Vrede over een politiek die ethiek serieus neemt als leidraad. Laten we hopen dat Israël dat bij de komende verkiezingen van 2021 voor ogen houdt. Han van der Horst beschrijft in zijn heldere omvattende boekrecensie Rotterdam in Slavernij hoe ons eigen Rotterdam veel breder bij de slavernij betrokken was als tot nu is aangenomen. Het verhaal en de tekeningen van Martin Reekers over 2020 als Een bijzonder jaar spreken voor zich en Manuel Kneepkens schrijft met Een tovermeester in de rechten een prachtig biografisch verhaal over zijn alma mater. Mooie verhalen om onder de kerstboom te beginnen met het verwerken van het jaar 2020 en te dromen van de toekomst.       

Meer over:
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.