IFFR 2021 Dagboek (3) Gaat opnieuw een Chinese film winnen?

De Line-Up voor de Tiger competitie van het IFFR bestaat dit jaar uit 16 speelfilms van beginnende speelfilmmakers uit alle hoeken van de wereld. Hoewel de competitie voor eerste of tweede speelfilms van een regisseur is wil dat niet zeggen dat het beginners zijn. De meeste van die regisseurs hebben al één of meer korte films gemaakt.

Metafysica

Neem de Chinese Queena Li die dit jaar met de tweeënhalf uur durende film Bipolar voor een sterk debuut zorgt. De film is een roadmovie over melancholisch meisje dat in een in een duur luxe hotel in Tibet terecht komt. De plek vlakbij het voormalig paleis van de Dalai Lama in Lhasa is al merkwaardig genoeg. Opmerkelijk is dat in dat restaurant op 3600 meter hoogte een levende kreeft on display is. Bij het dier hoort een overlevering die natuurlijk door niemand - een kreeft in een kom water in een restaurant - serieus genomen wordt. Behalve het meisje, zij wordt overvallen door de drang, het gevoel van missie, om het dier terug te brengen naar de plaats waar het volgens overlevering het beste gedijt. Dat zou aan de kust van de Pacific zijn, onder het licht van de 'vuurtoren van Ming'. Wat tussen vervolgend tussen het westelijke Lhasa en de oostelijke oceaan ontstaat, is een ruim tweeënhalf  durende, boeiend vormgegeven roadmovie. Een film -het kan haast niet anders-  die qua stijl in de verte ook aan Wenders (Im lauf der Zeit, 1976) doet denken.

Still uit Bipolar via Press IFFR

Samengevat: Meisje met de stemmingswisselingen uit de titel, vindt missie om in Tibet terechtgekomen kreeft een nieuw leven te geven en ontmoet onderweg een dwarsdoorsnede van China plus geesten uit verleden en heden. De film deelt de neiging naar metafysica met veel van de competitiefilms dit jaar. Bijvoorbeeld het fraaie 'Destello  Bravia' van Ainhoa Rodríguez, dat gaat over vrouwen in een Spaans plattelandsdorp die op verschillende manieren de ketens van het alledaagse van zich afschudden. Maar ook de Noorse film 'Gritt' van Itonje Søimer Guttormsen, over een theatermaakster die getekend wordt door haar onhaalbare ambities. Maar hoe onvergelijkbaar ook Bipolar maakt indruk, door zijn nuchtere benadering daarvan en zijn veelzijdige belangstelling voor het Chinese cultuurlandschap waarin  gulzig allerlei invloeden uit andere culturen geabsorbeerd worden.

Dat laatste, die acculturatie is niet uniek voor China, maar dat maakt de film des te herkenbaarder. In de drie voorgaande jaren won steeds een Chinese film dat is geen toeval. Er is gewoon een sterke jonge generatie Chinese filmmakers 'on the rise'. Gezien Bipolar zou het zo maar kunnen dat dit jaar weer een Chinese film wint. 

Still uit Bipolar via Press IFFR